CORMAC [TDH - IV]

Chapter 12

IMARI NOELLE

Ako nalang mag-isa ang naiwan sa Hospital dahil pumasok sa trabaho ang mga kaibigan ko. Naguumapaw ang pagkaburyo ko dahil sa katahimikang bumabalot sa buong silid. Maraming bagay ang pumapasok sa isip ko pero ayaw kong pang madagdagan ang stress ko dahil sa kalagayan ko.

Biglang bumukas ang pinto at iniluwa niyon si Yakov.

Nanlaki ang mata ko nang walang paalam siyang pumasok at tinitigan ang kabuuan ko. Hindi ako nakahanap ng tamang salita para ibungad sa kanya dahil kahit mga titig ay parang nakakatakot na.

May nilapag siyang long and transparent folder. Tinuon ko ang paningin sa folder pero bago ko pa man siya tanungin kung ano ang laman noon ay inunahan niya na ako.

"That's the annulment papers." aniya. "Sign it now."

Napanganga ako sa sinabi niya.

Seryoso ba siya? Matapos ang mangyari sa'min, basta basta nalang siyang magbibigay ng mga papeles sakin at umaktong wala lang ang nangyari?

Aba! Hindi pwede!

"Bakit ko iyan pipirmahan?" mahinahong tanong ko at kinuha ang folder. Binuksan ko iyon at sinuri kung ano ang mga nakasulat, at kung totoo bang annulment papers ba talaga ito.

"I didn't tell you to ask me questions, Imari Noelle. Just sign it, don't waste my time anymore."

Umiling ako na siyang ikinagulat niya.

"And you're not refusing, woman. You'll sign those whether you like it or not, so don't be comfortable of reacting otherwise because I don't really care."

Kumuha siya ng isang sigarilyo at sinindihan iyon. Amoy na amoy ko ang buga ng sigarilyo at halos maubo pa ako dahil sa reaksyon ng ilong ko.

"Pagkatapos ng nangyari sa'tin, hihiwalayan mo ako?"

Sarkastikong natawa siya at umiling-iling pa habang ibinubuga ang usok ng sigarilyo niya papunta sa direksyon ko.

"What makes you think that I care for that one-time sex, Imari?" he mocked. "Oh, conservative girls still fucking exist today, I guess."

Natameme ako sa pinagsasabi niya. Hindi ko alam bakit pero nasaktan ako dahil sa kawalan ng pake niya sa virginity na walang paalam niyang kinuha sa'kin.

"What now? How much do I pay you for that night, Imari? Name your price, go on. I don't mind paying you at a high price."

Namuo ang mga luha ko dahil sa pambabastos na ginagawa niya sa akin. Hindi ko matanggap na sobrang dali lang sa kanya ang mang-apak ng taong tulad ko.

Pinunit ko nang walang pagaalinlangan ang mga papeles sa harap ni Yakov at sabay na tinapon ko iyon sa direksyon niya.

I saw him clenching his fists at the sight of the torn papers. He looked back at me and was ready to make his ulterior moves but Dominic was fast to stop him before he could hurt me.

"Isaksak mo sa baga mo 'yang papeles na'yan, Sir. Hindi ko rin kailangan ang pera mo. Bakit hindi mo gamitin 'yang milyones mo para bumili ng kabaitan? Total halata namang wala ka no'n." pinilit kong magtaray-tarayan sa kanya kahit sa loob ko ay hindi ko naman kayang mag-maldita.

"How dare you talk to me like —"

Yakov was unable to attack me because the door suddenly opened and a stranger walked in mightily. He was smiling from ear-to-ear as he roamed his eyes, but his smile slowly vanished as he realized what was happening inside.

"What is this chaos, son?"

Siya si Giulio Cormac?

"I'm solving the problem you caused, dad." he retorted and fixed himself.

"My dear," Giulio went near me. "How are you doing right now?"

"Okay lang po."

"He forced you to sign the Annulment papers?"

"Yes po." napaiwas ako ng tingin. "Pero ayaw ko po. May pangako po ako sa mga magulang ko eh, na sa kung sino ang unang makakakuha ng virginity ko, 'yon ang papakasalan ko."

"I understand, hija." respectfully, Giulio went to clean the messed up papers on the floor and aggressively gave it back to Yakov who's now raging in madness. "Don't ever make your wife sign it again, Yakov."

"You know what," Yakov smirked and handed the folder to one of his men again. "I respectfully came here to uphold the legal process of annulment, when in fact, I could've just forged her signature and have it processed in my own terms, and voila! I'm unmarried."

"Man up, child. You already fucked Noelle yet you think she's just another girl from your collection? She isn't someone you can taste and dump anytime you want, Yakov Vladimir!"

When Giulio stepped forward, all of Yakov's men rushed to their bossʼ side as if something would happen between the both of them.

"Is she really not?"

Yakov took a glance of me and from the looks of his face, I felt humiliated once more.

"She is not, son. Stop disrespecting her, I'm warning you."

Giulio and his bodyguards left the room without looking back at me.

Kami nalang ulit ng grupo ni Yakov ang naiwan sa silid at ang duda ko ay aalis na rin sila. Sana nga ay umalis na. Ayaw ko nang makausap at makita siya ulit, napaka-kapal ng pagmumukha niya!

Minutes later, they all left and I was all alone again. But this time, I felt an enormous amount of peace.

Hindi pa man matagal ay bumukas ang pinto at dalawang lalaki ulit ang pumasok,

Nang naka-full face mask.

Naghuhurumentado ang puso ko at agad na napasigaw ng malakas. Ni-lock kaagad nila ang pinto at kinuha ang unan upang itakip sa mukha ko.

Pinilit kong manlaban at ramdam ko ang karayum sa dextrose kong tumutusok sa kamay ko, nagdurugo iyon at napaiyak na ako. Liyad ako ng liyad para makalanghap ng hangin ngunit pinagtutulungan nila akong dalawa.

Halos mawalan na ako ng hininga, itim na lahat ang paningin ko, lahat ng santo ay natawag ko na dahil sa takot at pag-asang may magliligtas sakin.

Napatigil sila sa pagtatangka sa buhay ko nang marinig ang malakas na putok ng baril na naging dahilan para matumba ang pinto sa silid.

Nang mabitiwan nila ang unan ay sinikap kong habulin ang paghinga ko, minulat ko ang mga mata at naaninag ko ang dalawang lalaki na ngayo'y walang awang binubugbog.

"Are you alright, Noelle?"

It was Yakov's voice.

Umiling ako at hirap na hirap hinabol ang hininga.