မနက်စောစော ချာတိတ်အိမ်သို့ လာကာ မနက်စာအတွက်ပြင်ဆင်ချက်ပြုတ်နေတုံး အိပ်ယာကနေနိုးလာကာ ဟင်းချက်နေတဲ့ လက်အောက်ကနေ လူရှေ့တည့်တည့်ကို ဝင်လာပြီး ခါးကနေ သိုင်းဖတ်ထားကာ ရင်ဘက်ကို မှီလို့
" ချာတိတ် အပူလောင်မယ်လေ "
"ဟင့်အင်း ဖတ်ထားချင်လို့ "
" အနောက်ကနေဖတ်ထားလည်း ရတယ်လေ "
" ဟင့်အင်း ရှေ့ကနေ ဦးရဲ့ ရင်ခုန်သံလေးတွေနားထောင်ချင်လို့ "
စကားလေးပြောရင်း ခေါင်းလေးမော့ကာ နှုတ်ခမ်းပါးတို့ကို ထိကပ်ယုံမျှ အနမ်းပေးပြီး ပြုံးကာ ပြန်ဖတ်ထားပြန်တယ်..
" ဦး ချစ်တယ် "
ဟင်းအိုးထဲက ဟင်းတွေကို ပန်းကန်ထဲထည့်တော့လည်း ဖတ်ထားလျက်သားထည့်ရတာကြောင့် အပူလောင်မှာလည်းကြောက်ရသေးတယ်..
အဆိုးလေးကလည်း ဖတ်ထားတာကို လုံးဝခွာမပေး နောက်ဆုတ်လည်း လိုက်ဆုတ် ရှေ့တို့လည်း ကပ်လျက် ပန်းကန်ယူလည်း ဖတ်ထားတယ်..ပန်ကန်ဆေးလည်း ဖတ်လျက်..
ဒါကို ရှေ့ကနေ သဘောတွေကျနေသေးတာ..
" မနက်စာ စားတော့မယ် ဖတ်ထားတာလေး လွှတ်ပြီး စားဖို့ လုပ်တော့ "
" ဟုတ် "
" ချာတိတ် ဒီနေ့ အားတယ် ဘယ်သွားချင်လည်း "
မုန့်စားနေရင်း ခရင်းလေးကို ကိုင်ကာမေးလေးထောက်လို့.. စဥ်းစားနေတဲ့ ချာတိတ်..တော်တော်လေးကို စဥ်းစားယူနေတဲ့ပုံပဲ
" ချာတိတ် အဲ့လောက်တောင်စဥ်းစားနေရတာလား ဘယ်သွားချင်လို့လည်း "
" ဦး ရင်ခွင်ထဲကို "
" ဟား ဟား ဟား အဲ့ဒါ အဲ့လောက်တောင်စဥ်းစားရလား "
" အင်း အဝေးကြီးဆိုတော့ စဥ်းစားရတာပေါ့ ဦးက လိုက်ပို့ပါ့မလားလို့ "
" အဆိုးလေး "
" ဟီး အိမ်မှာပဲ နေချင်တယ် ညနေလောက်မှ မုန့်လျှောက်စားမယ်..မဟုတ်လည်း ဦးချက်ကျွေးပေါ့ "
" အရင်တခါလို အိမ်မှာပဲ ချက်စားမယ်လေ ညနေ စျေးဝယ်ထွက်ကြမယ် "
" ဟီးဟီး ဝိုင်သောက်မယ် "
" ဘယ်သူက ဝိုင်သောက်မယ်ပြောလို့လည်း "
