Hoofdstuk 15

247 14 5
                                    

Veerle pov

Ik word wakker naast een nog slapende Niall en geef hem een kus op zijn voorhoofd. Ik ben zo blij dat het weer goed is tussen ons. Ik moet steeds terugdenken aan gisterenavond toen we hadden gezoend. Ik had nooit gedacht dat hij mij ook leuk vindt. Voorzichtig stap ik uit bed, trek een shirt aan en loop naar beneden. Het enige wat ik nog kon vinden in de keukenkastjes was een fles pannenkoekenmix. Ik grinnik, we moeten echt eten gaan halen vandaag want anders overleven we het echt niet. Als ik het beslag voor de tiende pannenkoek in de pan doe loopt een slaperige (en hongerige) Niall de keuken binnen.

''Ben je serieus? Pannenkoeken? This is like the best morning ever!'' Ik lach om zijn uitbarsting en zijn sexy ochtendstem terwijl hij daar staat te stuiteren.

"Honger, Irish?" Vraag ik giechelend en wiebel met mijn wenkbrauwen.

"Altijd!" antwoordt hij en slaat zijn armen om me heen. Ik nestel mijn gezicht in zijn shirt en ruik zijn typische geur van Axe en gewoon... Niall. Ik geniet net van het moment als ik iets hoor piepen. Shit! De pannenkoeken! Ik ren als een of andere gek naar het fornuis en haal de pan die ondertussen zwart ziet van het aangebrande pannenkoekenbeslag waarna ik de pan leegmaak in de vuilnisbak en gauw onder de kraan zet.

Niall, die met grote ogen heeft staan kijken, begint opeens te lachen. En natuurlijk schiet ik ook in de slappe lach, al weet ik niet echt waarom. Zijn lach is zo aanstekelijk!

De overgebleven pannenkoeken waren natuurlijk zo op en even later zitten we samen op de bank. Of ja, wat je zitten kunt noemen: Niall zit en ik lig met mijn hoofd op zijn buik terwijl hij met mijn haar speelt. 

"Ik hou van je, Veer.' Zegt Niall opeens. Ik glimlach, beantwoord die zin met een zachte kus op zijn lippen en trek hem nog meer tegen me aan. Dan trilt mijn iPhone opeens dus ik ga van Niall's schoot af en haal hem uit mijn zak.

1 nieuw bericht van Onbekend

Staat er.  Zou ik hem openen? Je weet maar nooit, dadelijk is het zo'n stalker of een boze fan die jaloers is of zo. Ik voel me ineens niet meer zo veilig, ook al heb ik Niall naast me. 

"Wie is dat?" Vraagt hij. Hij kijkt over mijn schouder mee met zijn armen om mijn middel.

'" Ik weet het niet. Wat vind jij? Weggooien of openen?" Antwoord ik.

"Ik zou hem openen, babe. Ik ben bij je, er kan niks gebeuren. " zegt hij en knijpt even zacht en aanmoedigend in mijn hand. Ik glimlach maar tik met trillende vingers op het icoontje. 

Onbekend nummer:

Ik ga je niet begroeten want ik haat je, daarom ook dit bericht. Je pakt mijn vriendje van me af. En met vriendje bedoel ik natuurlijk Niall. Hij is van mij, weet je, en dat kan zo'n lelijk en dik meisje als jij niet beïnvloeden. Geloof mij maar, als je het niet uitmaakt dan gaat er iets heel ergs met 1 van jullie gebeuren... Geen politie, anders gebeurt dit laatste sowieso!

S

Ik schrik en begin nog meer te trillen als ik al deed. De tranen stromen ondertussen over mijn wangen en Niall probeert me te kalmeren. Hij wrijft zachtjes met zijn duim over mijn rug en fluistert lieve woordjes in mijn oor.

Niall pov

  'Rustig maar Veer, ik ga je echt niet verlaten, wees daar maar zeker van! Ik hou van je, je bent geweldig en ik wil niemand anders...' Fluister ik in haar oor. Veerle blijft maar trillen en ik maak me echt zorgen over haar, over alles eigenlijk... Wat als dit nou serieus is? Wat doen we dan? Eigenlijk wil ik de andere jongens niet ongerust maken maar dit is wel belangrijk.

Ik twijfel of ik nu al zou bellen want ik wil haar niet alleen laten. En dan kon ik ook niet nu, want het ene moment zit ze bij mij op schoot en het andere moment ligt ze op de grond. Ik kniel ongerust naast haar neer en zie haar borstkas veel te snel op en neer gaan. Man, dit is niet goed....



Crazy Mofo's |Dutch1D Fanfic|Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu