BEN GELDİMMMM 👀💅
NASILSINIZ?
SINIR: 410 OY 250 YORUM
İyi okumalarrrrr ❤️
(Yazarın anlatımı ile...)
Son kez ellerine baktı. Küçük kızı odasında yatıyordu. Belki de bu yüzden rahat hareket ediyordu. Sızlayan saç diplerine inat saçlarını ensesinde topladı. Gözyaşlarını silip fondeteni eline aldı. Çenesindeki morluklara hafifçe sürmeye başladı.
Morlukları tam iyleşecekken başka bir tane daha ekleniyordu. iki gündür kızından ayrıydı daha bu sabah eve gelmişti. Daha ne kadar böyle sürecekti bilmiyordu. O kadının varlığı kara bulut gibi çökmüştü, Her gün dayak yiyordu.
Niye mi?
Sırf o kadını kabul etmediği için...
Sevdiği adamın,sevdiği vardı. Daha ne kadar katlanacaktı bu duruma?
Bir ağlama sesi duydu. Telaşla fondeteni masaya indirdi ve kızının odasına gitti hızla.
Yatakta oturur vaziyette duran Rümeysa'sına baktı. Ağlayarak etrafına bakıyordu. Gülümsedi ve kızının yatağına doğru adımladı. Rümeysa annesini görünce kollarını iki yana açtı. Annesini bekletmeden kızının küçük göğsüne sokuldu.
"Annem uyandın mı sen?" Deyip saçlarına öpücük kondurdu.
Rümeysa kafasını salladı. "Çok özledim seni ben" deyip daha sıkı sarıldı annesine. "Geldim bebeğim. Bir daha gitmem zaten." Demişti genç kadın. Zaten bir daha gidemeyecekti. "Çok mutlu oldum." Dedi,kızı. Titrek bir nefes aldı. Kızının çenesini tutup kafasını yana çevirdi.
"Öğretmen sordu mu yanağında ki izi?" Demişti gülümsemeye çalışarak ama yanağındaki morluklar ona zorluk çıkarıyordu. Başını salladı Rümeysa. Sanki büyük bir şeyi başarmış gibi ellerini çırptı 2 kez. "Hayır,babanem beyaz bir şey sürdü. O yok etti hemen. Öğretmenim de görmedi." Dedi sevinçle.
Neydi onu mutlu eden?
Babasının yanağına attığı tokat'ın izini saklamak mı mutlu etmişti onu?
Baba denir miydi o adama?
Denmezdi.
"Aferin benim kızıma." Dedi, içi yana yana. Neye aferin diyorsun diye bağırmak istiyordu kendine. Kızın, tokat izini saklamış diye aferin denilir mi diye bağırmak istiyordu.
Sustu genç kadın.
Zaten hep susmuştu o.
Toparlandı ve kızına gülümsedi. Her şeye rağmen."Ne öğrendin bakalım bugün okulda bebeğim?" Diye sordu. O konu hakkında daha fazla konuşmak istemiyordu. Konuştukça yara izleri daha çok sızlıyordu sanki.
"Sayıları öğrendik ama 8'e kadar. " Deyip oturuşunu düzeltti Rümeysa.
"Sayabilirsin o zaman değil mi?" Diye sordu. Evde yaşananlar yüzünden kızının derslerinden geri kalmasını istemiyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÖRÜCÜ MÜ ?
ChickLit"Bu kitap babası tarafından sevilmeyen ve hiç bir zaman sevilmeyeceğini düşünen kızlara ithafen yazılmıştır..." (Haziran-Temmuz ayları arasında kitap düzenlenmeye alınacak. Yazım ve noktalama hataları düzeltilecek. Eğlencesine yazılan bir kurgu oldu...
