GÖRÜCÜ MÜ ?

14. Bölüm

Ben geldimmmm ❤️

Artık sınır ne zaman geçilirse o zaman bölüm gelecek. Yani size bağlı bölümün gelme hızı:)

Sınır: 310 oy - 170 yorum

İyi okumalarrrrr ❤️

"Abi sen bana bir paket un, Vanilya ve Kabartma tozu ver."

"Başka bir şey var mı kızım?" Diye sordu.

Başımı iki yana salladım. "Bu kadar abi, Sağol" dedim.

Arkasına dönüp istediklerimi raftan almaya başladı. Kek yapacaktım ama evde saydığım malzemeler eksikti. Ben de almak için aşağıdaki Rüstem abinin bakkalına gelmiştim. Rüstem abi mahallenin en eski bakkalıydı. Nerdeyse 30 yıldır babadan kalma olan işini yapıyordu. Herkes severdi onu, tatlı bir adamdı.

İstediklerimi poşete koyup bana uzattı. "50 lira kızım." Hızlıca cebimdeki elliliği çıkartıp Rüstem abiye uzattım. Parayı elimden aldı."Hayırlı günler kızım. Az kala unutuyordum! Polat oğlum ile bir yola çıkmışsınız. Hayırlı olsun,Allah ayırmasın inşallah." Dedi güler yüzle.

İçten olacak şekilde gülümsedim.
"Allah razı Olsun abi."

Gülümsedi.

Bakkaldan çıktığımda keyfim yerindeydi. Köşeden döndüğüm gibi mahallenin kızları ile karşılaştım. Hepsi kaldırımın kenarına oturmuş geleni geçene bakıyorlardı. Beni görünce de gülümsediler.

"Ooo gelin hanıma da bakın." Dedi Çisem, ayağa kalkıp bana sarılmadan önce. Sarılışına karışık verip ondan ayrıldım.

"Nasılsın?" Diye sordu.

"İyiyim,sen?"

"İyiyim ben de " dedi.

Diğer kızlar ile de selamlaşıp yanlarına oturdum. Daha doğrusu zorla Çisem tarafından oturtuldum.

"Ee kapmışsın imamı" dedi Elsen alayla.

Dur bi nefes alsaydım.

"Kapmışsın derken?" Deyip rahatsızlığımı belli ettim. Omuz silkti. "Polat'la dini nikah kıymışsınız" dedi doğrulamamı bekler gibi. Başımı "Evet" derecesine salladım.

"Evet, Öyle oldu."

"Ama kapmışsın falan yakışmıyor senin ağzına Eslen." Dedim yapmacık gülümsememle. Kaşlarını çattı. "Yalan değil ya canım." Kızlara döndü ve devam etti." Siz daha önce Rümeysa'yı,Polat'ın yanında gördünüz mü? Hayır. Ne oldu da acele acele evlendiler?" Diye sordu. Bu kızın benimle alıp veremediği ne vardı?

"Polat derken?"

Kahkaha attı." İlâhi Rümeysa ya... adı Polat değil mi?" Yüzümü buruşturdum. "Hani tanışmıyorsunuz ya direkt böyle Polat demek komik geliyor kulağa. Sanki arkadaşsınız ya da tanışmışlığınız var gibi..." Diye açık uçlu bir soru sordum.

"Şimdi inanır mısın,iki çift laf ettiğimiz olmadı şimdiye kadar. Senin kocan selam bile vermiyor bize." Sahte bir üzüntü ile konuşuyordu.

Göz devirip "Vah vah Çok üzüldüm. Merak etme sen ya kulağını çekerim ben. Bundan sonra değil selam vermek aynı kaldırımda bile yürümezsiniz." Diğer kızlar şaşkınlıkla ikimizi izliyorlardı.

"Ooo...şimdiden sahiplenme de başlamış." Diye konuştu bir kez daha. Yüce Rabbim...Sen sabır ver.

"Sen mi sahiplenmek isterdin?" Dedim dişlerimin arasında.

Bir an yüzünde muzip bir ifade belirdi. "Belki ayılırsanız olabilir." Dedi içi çekerek.

Şaka mıydı bu?!