GÖRÜCÜ MÜ ?

Özel Bölüm (1)

Merhabaaaaa

Uzun bir aradan sonra özel bölüm ile karşınızdayımmm.

Özlediniz miii? Ben sizi çok özledim. Ama en çok Polat ve Rümeysa'yı yazmayı özledim. Çocuklarımdan ayrı kalmışım gibi eksik hissediyorum aknwnsnwkz

Her neyseee oy ve yorumlarınız eksik etmeyinizzzz lütfen ❤️

İyi okumalar ❤️

Kocaman yatakta uyuyan Polat ile Kamer'e kısa bir bakış attım.

Kamer babasının göğsünde mışıl mışıl uyurken Polat'ın eli de Kamer'in saçlarının arasındaydı.

Okşar gibi dursa da onun da uyuduğunu anlamak zor olmamıştı.

Kamer...

Kızım, kızımız, ciğerparemiz.

Neredeyse 2 yaşını bitirmek üzereydi. Her anını,her hareketini büyük bir dikkatle takip ettiğimiz kızımız gün geçtikçe gözümüzün önünde büyüyor, bize verebileceği en büyük mutluluğu veriyordu.

"Rümeysa'm?" Duyduğum boğuk ses ile bakışlarımı daldığım yerden çekip kısık gözlerle bana bakan eşime döndüm.

"Efendim?" Dedim yumuşak bir şekilde.

Yanına doğru adımlayıp Kamer'i uyandırmamaya dikkat ederek yatağın kenarına oturdum.

Kamer'in saçlarında olan elini yavaş yavaş belime doladı. Ben teması ile gülümserken ona biraz daha yanaşmıştım.

"Kızımızı uyutayım derken uyuya kalmışsın. " dedim tebessüm ederek.

Bakışları kısa bir an Kamer'e kaydı. İçtenlikle gülümsedikten sonra derin bir nefes aldı. "Nerdeyse 30 yaşımı bitirmek üzereyim. Kolum kadar kızı uyutayım derken kendim uyuya kalıyorum. " Diye homurdandı.

Ancak halinden memnun olduğunu belli eden bir gülümseme yüzünde yer ediniyordu.

"Yaşlandın Polat Sungur" dedim kıkırdayıp nazlı nazlı ona bakarken.

Aşkımız ilk günkü gibiydi. Aynı hisseler,azalmayan duygular... azalmayı geçtim, o duygular daha da artıyordu.

Belimdeki eli sıklaştı. Benim gülümsemem yüzümde asılı kalırken keyif sırası ona geçmiş gibi yarım ağız sırıtıyordu.

"Yaşlanmadığımı sana çok güzel bir şekilde kanıtlayabilirim. Hissetirebilirim. Nedersin? Daha iyi anlarsın yaşlanıp, yaşlanmadığımı..." yaptığı ima beni kıpkırmızı ederken belimdeki elinin üstüne elimi koyup sıktım.

"Çocuğun yanında saçma sapan konuşma, terbiyesiz adam." Dedim gülmemek için yanağımın içini dişliyordum.

"Terbiyesiz adam? Hmm-" sözünü kesip ters ters ona baktım. "Sessiz olsana. Uyanacak şimdi." Deyip Kamer'in yüzünü yokladım.

Ancak huzurlu bir şekilde uykusuna devam ediyordu.

"Uyanmaz. Annesinin mekanını kaptı ya,sabaha kadar böyle kalır. "

Gülümsedim. Ciddi ciddi mekanımı kapmıştı.

"Eee annesi kılıklı. Sahiplenici, kıskanç,sana düşkün. Ben çocuk doğurayım derken ruh ikizimi doğurmuşum valla" deyip güldüm.

Gülüşümü izledi. İç çekip bakışlarını benden çektiğinde bende durulmuştum.

Hayatımız çok güzel ilerliyordu.

Anormal bir şekilde çok sakin, çok huzurlu bir hayatımız vardı.

Bazen arada ağlama hissi kapımı çalsa da kapıyı açmayıp, kulaklıklarımı tıkıyordum. Huzurumuzun bozulmaması için...