GÖRÜCÜ MÜ ?

51. Bölüm

Merhaba ❤️

Nasılsınız?

Sınır: 2 bin oy,2 bin yorum.
(YORUMLARINIZ BÖLÜM İLE İLGİLİ OLSUN LÜTFEN ❤️)

İYİ OKUMALAR ❤️

Hamile misin acaba?

Hamile misin acaba?

Sümeyra teyzenin kelimeleri beni şoka sokarken Polat öylece bana bakıyordu.

Kısa bir süre önce korunmayı bırakmıştım. Ama bu kadar yakın bir zamanda beklemiyordum. Şaşırmıştım. Ama zaten bende bir ihtimal olabilir demiştim.

Polat'a baktığımda gözlerimde asılı kalan bakışlarını yavaşça karnıma çevirdi. Karnıma baktığında ne yapacağımı bilemedim. Elim ayağım birbirine girdi.

Sümeyra teyze hâlâ yüzümü izlerken iyi olup olmadığımı anlamaya çalışıyordu.

Boğazımı temizledim. Klozetin sifonunu çektikten sonra tekrardan önüme döndüm.

"Ee... Ben bilmiyorum. Kesin konuşmakta istemiyorum." Dedikten sonra Sümeyra teyzeden bakışlarımı alıp geri Polat'a çevrdim.

"Polat?" Dedim sorarcasına. Bir şey demiyecek miyidi?

Yutkundu ve bakışlarını ağır ağır karnımdan çekti. "Sen hamile misin? Yani olabilir mi? Hamile olabilir misin? Olursun bence. Neden olmayacak mışsın ki? " Dedi kendi kendine sorup kendi kendine cevap verirken.

"Şimdi yanlış bir şey demek istemiyorum. Olmayabilirimde. Yani boş boşuna heveslenmeyelim." Diye mırıldandım.

"Anne şu hani hamile mi, değil mi diye test yapıyorlar ya. Nereden bulabilirim onu?" Dedi anında annesine dönerken.

Sümeyra teyze bir an şaşırdı. Ancak hızlıca toparlandı. "Bu saatte eczaneler kapalıdır oğlum." Dedi düşünceli bir şekilde.

"Nöbetçi eczane yok mu? Vardır bence. Ben gidip bulayım." Dedi arkasına dönüp gidecekken.

Kolundan tutup onu durdurdum. "Polat. Sabahı bekleyebiliriz. Şimdi yemek yiyeceğiz zaten. Gitme bir yere."

Sümeyra teyze de benim dediğimi mantıklı bulmuş olacaktı ki başını salladı. "kızım doğru söylüyor."

Polat iklimde kalmış gibi bir bana bir annesine bakıyordu.

"İyi misin?" Dedi birden.

Başımı salladım hızlıca. "Biraz daha iyiyim."

Dudaklarını birbirine bastırdı ve bir şeyler düşünmeye başladı.

"Peki." Dedi bir dakikanın sonunda.

Rahat bir nefes aldım. Sümeyra teyze de gülümsedi ve sofrayı kurumaya içeri geçti.

Polat ile birlikte banyodan çıktığımızda beni durdurmuştu.

"Hani kustun ya sen, birazdan yiyeceklerin senin mideni bulandırmaz mı? " Dedi yüzünde bariz bir şekilde belli olan sıkıntıyla.

Bulanmazdı bence.

Derin nefes aldım. "Bilmiyorum. Ama yediklerime dikkat ederim. Hızlı olalım ilaç saatim geçecek." Diye sonda da ilaç saatimi hatırlatım.

Daha sonra ilaçları evde unuttuğum aklıma geldi. "Ya ben ilaçlarımı evde unuttum." Dedim endişeyle.

Polat gülümserken yürümem için öne doğru yitti. "Senin ilaçlarını annemin evine de aldım. Böyle bir şey olursa ilaç içmeyi ihmal etme diye. " Dediğinde bedenime rahatlama geldi.