GÖRÜCÜ MÜ ?

43. Bölüm

Merhabalar 💗💗

Nasılsınız?

Sınır: 2,1 bin oy,2,1 bin yorum.
(YORUMLAR BÖLÜM İLE İLGİLİ OLSUN LÜTFEN!!)

İyi okumalar 💗

4 ay sonra...

Polat elinde ki malzemeleri arabanın bagajına koyduktan sonra bagajın kapısını kapattı. Ben de binanın otomatik kapısını tutmayı bırakıp yürümeye başladım. Kapı bırakmam ile saniyeler içerisinde kapandı.

Polat ona gelişimi dikkatle izledi. Yanına vardığımda arabanın kapısını benim için açtı. Gülümseyip "Teşekkür ederim " Dedim.

Cevap olarak göz kırptı.

Onu daha fazla bekletmemek adına benim için açtığı kapıyı tutup ön koltuğa oturdum. Hızlıca kapıyı kapatıp arabanın etrafından dolandı. Ona ait olan sürücü koltuğuna oturdu. Ardından hızlıca arabayı çalıştırdı ve mahalleden çıktık.

Ailecek pikniğe gidiyorduk. Anneannem, Pınar, Yunus, Ali,Sümeyra teyze, Esra ve Polat'ın kuzeni olan Yusuf'ta gelecekti.

Kalabalık bir piknik olacaktı. Ve ben çok heyecanlıydım.

Çünkü ilk defa aile pikniğine katılacaktım. Daha önce arkadaşlarımla piknik yapmıştık. Evet. Ancak ailem ile hiçbir zaman bir pikniğe gitmemiştim.

Heyecanım bu yüzdendi.

Kucağımda olan elim Polat tarafından çekildi. Elimi eline kenetlemişti.

Direksiyonu ise tek eliyle kullanıyordu.

"Polat.. Tek elle kullanıyorsun arabayı!"
Yola bakan gözleri bana döndü. "Sıkıntı yok" dediğinde bir şey demedim.

"Buradan direkt nereye gidiyoruz?" Diye sordum.

Anneannem ile Pınar'ı, Yunus kendi arabası ile götürecekti.

Yunus... Babam ile o kadının boşanmasına ses çıkarmamıştı. Sevindi diyemezdim ama üzülmemişti de. Çünkü annesinin ne yaptığını öğrenmişti. Hayal kırıklığına uğramıştı. Annesinin böyle bir şey yapması, onu hayal kırıklığına uğratmıştı. Annesi gitmişti. Duyduğum kadarıyla İzmir'e abisinin yanına dönmüştü. Babam ise Antalya'ya taşınmıştı.

Miras konusunda verdiğim karara saygı duymuştu. Ondan beklenmeyecek bir hareketti. Sadece istediğim evi vermişti. Ama o saygıyı Yunus'a göstermemişti.

Çünkü bizim zaten Anneannemden kalan bir mirasımız vardı. Ancak Yunus'un hiçbir şey yoktu. Babam bu durumu göz önüne alarak Yunus'a geri kalan mal varlığını devretmişti. Yunus her ne kadar istemese de babam vermişti.

Pınar, bu durumu onu anlattığımda tahmin ettiğim gibi hiçbir şey istememişti. Zaten babama karşı duyduğu saf bir nefret vardı. Onun yerine karar vermeme ise hiçbir şey dememiş, aksine teşekkür etmişti.

Babam, Eslen'in gidişinden 2 gün sonra Antalya'ya gitmişti. Gitmeden önce de bana uğramıştı. Helallik istemek için...

4 ay önce...

Binanı otomatik kapısını açmak için şifreyi girmeye başladım. Şifreyi girdikten sonra kapının açıldığına dair ses çıktı. Kapı anahtarla da açılıyordu ama şu an çantamı açıp anahtarı arayacak kadar dinç değildim. Çok üşeniyordum. Kapıyı yitip içeri girecekken arkamdan gelen ses ile kapıda ki elim kapıda asılı kaldı.

"Rümeysa?"

Derin nefes aldım.

Gözlerimi yumup acele etmeden bekledim.