GÖRÜCÜ MÜ ?

49. Bölüm

Merhaba ❤️

Nasılsınız bakalımmm?

Sınır: 2,3 bin oy, 2 bin yorum
(YORUMLAR BÖLÜM İLE İLGİLİ OLSUN LÜTFEN ❤️)

İYİ OKUMALAR ❤️

"Seninde mi haberin vardı Pınar?" Diye sordum.

Polat'a Evet demiştim. Zaten hayır diyecek halim yoktu ya...

Evet dedikten sonra sarılmış daha sonra topluca karar verip yakınlarda olan bir restoranda gelmiştik.

Hepimiz bir masanın etrafında oturmuş yemek yiyorduk. Güzel bir geceydi. Son zamanlarda günlerim dolu dolu geçmeye başlamıştı.

Ve aylar önce işi gücü sadece evde oturmak olan eski ben bu durumdan gayet memnundu. Ciddi bir şekilde eskiden sadece evde otururdum.

Yazları camide olurdum. Öğrencilere Kur'an'ı Kerim dersi verirdim. Bu yazda vermeyi düşünüyordum. Eğer atanamazsam.

Birlikte Polat ile camiye gider gelirdim. Hatta camide olduğum aralıkta ki namazları da birlikte kılardık. Düşüncesi bile beni mutlu ediyordu. Gerçeğinde ne olurdu Allah bilir.

"Benim son dakikaya kadar haberin yoktu. Zaten seni eve bıraktıktan sonra uyumuşum. Yunus apar topar uyandırdı beni. Öyle haberim oldu. Yoksa benim haberim olsa gizli gizli söylemez miyim abla? Aşk olsun. " Dedi yalandan üzülmüş gibi

Güldüm.

"İyi söyledin Pınar. O zaman bir dahaki Rümeysa'ya yapacağım sürprizlerden haberin olmayacak." Dedi yanımdaki kocam.

Pınar başta kala kaldı daha sonra dank etmiş olacaktı ki"Hayır Yaa! Uf. Sen söyle enişte yine de. Belki söylemem." Dedi sonlara doğru gülerken.

Polat kahkaha attı. Gülümseyerek ona bakmaya başladım.

"Ha söylemem de demiyor." Dedi hayretle.

Pınar saçlarını savurdu. "Farkımız tarzımız enişte."

Ali, Pınar'ın yanında oturuyordu ve Pınar'ın savurduğu uzun saçları gözüne gelmişti. "Yavaş" diye mırıldandı.

Pınar yan yan Ali'ye baktı. "Ne?" Dedi sorarcasına.

"Yavaş diyorum. Saçların yüzüme geldi." Dedi bastıra bastıra.

Pınar mahçup olmuş gibi Ali'ye baktı. Ama mahçubiyeti yalandı. "Kusura bakma. Ancak saçlarımın suçu yok. Sen orada oturmasaydın." Dedi ukalaca.

Ali'nin bakışları kısıldı. "Sana mı soracağım nereye oturacağımı?" Dedi ters ters.

Pınar başını salladı. "Evet. Başka soru?"

Ali gözlerini Pınar'ın üstünden çekip sabır çeke çeke önüne döndü.

"Uğraşma Pınar kızımla." Diye araya girdi Sümeyra teyze.

Hafif şaşırmıştım. Ama Sümeyra teyzenin karakterini az çok çözdüğüm için pek fazla şaşırmadım doğrusu. Kızlara değer veriyordu.

Bize değer veriyordu.

Ve birisi tarafından sevilmek değildi önemli olan. Bir anne tarafından sevilmek önemliydi. Sümeyra teyze de bir anneydi. Ve bizi seviyordu.

Bir anne tarafından seviliyorduk. Annemiz tarafından değil. Bir anne tarafından*

Pınar gülmeye başladı. "Sümeyra hanımın askerleriyiz." Dediğinde masadaki herkesin yüzünde bir gülümseme peydah oldu.

Onların arasında Ali'de vardı.