...සසර පුරා...
කතු අවසරයකින් තොරව උපුටා ගැනීම සපුරා තහනම්‼️
🌼12 කොටස🌼
ඉන්දු පැවසූ ආකාරයට තව සතියකින් එළඹෙන්නේ සශීරගේ විසි හත් වන ජන්ම දිනයයි.හිරූගේ වියෝව නිසා ගිය වසරේ නම් ඔහුට සිය විසි හය වන උපන්දිනය මූසල දිනයක් වූවාට සැක නැත.නමුත් නේශාට අවශ්‍ය ඔහුගේ හිත රිද වූ නිසා ඔහුගේ සිත සැනසෙනා යමක් කිරීමටය.නමුත් ඒ කුමනාකාරයෙන්දැයි ඇයට වැටහීමක් නොවීය..
'පව් අප්පා පොඩි අයියා...'
ඔහු කෙරෙහි වූ සියලු විරසකයන් ඒ මොහොතේ ඇගේ හිතින් තුරන් විය.අවස්ථාවක් ලද වහාම ඇය සොයා ගියේ තාරකවයි.ඒ ඇයට අදහසක් දීමට සිටින එකම කෙනා ඔහු වූ බැවිනි.
"සර්...මේ අයි කම් ඉන්?"
"කම්..."
ඇමතුමක අතරමැද සිටි තාරක සිය කාමරයට එබී බලනා යුවතියට අඩු හඬකින් පවසද්දී ඇය ඇතුළට අවුත් බලා සිටියේ තාරකගේ ඇමතුම අවසන් වන තුරුය.
"මොකද නේශා..?"
ඔහු ස්ථාවර දුරකථනයට ආ ඇමතුම විසන්ධි කරමින් ඇසුවේ යුවතිය සිනහවක් පෙන්වා ඔහු ඉදිරියෙන් අසුන් ගද්දීය.
"පොඩි හෙල්ප් එකක් ඕන සර්ගෙන්.."
"හෙල්ප් එකක්?මගෙන්?ඒ මොකක්ද?"
සිය සිතේ වැඩ කරන කාරණාව නේශා පවසා දැමුවේ ඉන් අනතුරුවය.තාරකද ඇයට නිහඬවම සවන් දුන්නේය.
"වැඩි දෙයක් ඕනෙ නෑ සර්.මට ඕනෙ එයාගෙ හිත සැනසෙන ගිෆ්ට් එකක් අරන් දීලා චුට්ටක් හරි යාලු කරගන්න...දැන් එයා මගෙ මූණවත් බලන්නෙ නෑ අප්පා..."
"එතකොට ඔයා බලනවද?"
තාරක පෙරළා අසද්දී නේශා සිය මුව ඇදකරගත්තාය.
"එයත් මට සොරි කිව්වෙ නෑනෙ තාම..."
පොඩි එකියක මෙන් ඇය ගතු කියද්දී තාරකට සිනහා නොවී සිටිය නොහැකි විය.
"අනේ මන්දා මේ කෙල්ලො නම්....හරි...දැන් මොන වගේ දෙයක්ද අරන් දෙන්න හදන්නේ?"
"ඒක අහන්න තමා මං සර් ගාවට ආවේ"
එවර දෙදෙනාම කල්පනාවට වැටුණි.කල්පනා කරමින් සිටිනා අතරතුර ඇයට සිහි වූයේ හිරූවය.සිතට එක්වරම ආවේ අලුත්ම අදහසකි.
