...සසර පුරා...
කතු අවසරයකින් තොරව උපුටා ගැනීම සපුරා තහනම්‼️
🌼7 කොටස🌼
උදෑසන දහය වනතුරු නේශා සිටියේ තරමක හිතේ සැහැල්ලුවෙනි.කොළඹටම වී සිටියා නම් ඒ හිත තවමත් ගින්දරෙනි.දේවින්දගෙන් ඈත් වී රත්නපුරයට ඒම තමා ගත් හොඳම තීරණය බව ඇයට සිතුණු වාර අපමණය.ඒ තරමටම නව මිතුරු සමාගම ඇය ප්‍රිය කළාය.අලුතින්ම සූදානම් කරමින් තිබුණු මෝස්තර කීපය අතැතිව තාරකව මුණ ගැසීමේ අරමුණින් හුන් සිටි තැනින් නැඟිටගත් නේශා නතර වූයේ සාරාගේ හඬිනි.
"නේශා...ඔයාට කෝල් එකක්..."
කාර්යාලයට ඇමතුමක් ගෙන තමා සමඟ කතා කිරීමට සිටින්නේ කවුදැයි කියා ඇය කල්පනා කරන්නට වූවාය.
"ඉක්මනට එනවා වදේ..."
සාරා රිසීවරය වසා කතා කරද්දී නේශා අඩියට දෙකට ඒ දෙසට යන්නට විය.
"කව්ද?"
"නමක් කිව්වෙ නෑ..කොළඹ බ්‍රාන්ච් එකෙන්"
සාරා පැවසූ දෙයින් නේශා මොහොතකට නිරුත්තර විය.ඇයට මතකයට ආවේම දේවින්දවය.නමුත් ඇය සිටින දිහා ඔහු තවමත් නොදනී.එසේ නම් මේ දේවින්ද නොවිය යුතුය.නිමේශයකට හිත සනසාගෙන ඇය රිසීවරය සවනතට ළං කරගත්තාය.
"හෙලෝ...."
"ඇයි නම්බර් එක වෙනස් කළේ?"
සිත සනසා ගැනීමට තිබූ එකම කරුණ නැති වූයේ නිමේශයෙනි.
"දේවින්ද....ඇයි ඔයා මෙහෙටත් කෝල් කරන්නෙ?"
නේශාට දැනුනේ නොරිස්සුමකි.හැමදේකින්ම ඈත් වී පාඩුවේ සිටින්නට ආවද දේවින්ද හා චලනි සැරින් සැරේ ඇමතුම් ගැනීම ඇයට වදයකි.
"මං අහපු දේට උත්තර දීල ඉන්නවා නේශා...ඇයි තමුසෙ නම්බර් එක වෙනස් කළේ?"
දේවින්ද කතා කළේ කෑ ගසමිනි.ඒ හඬෙහි වූ ආවේගයට ඇයට දැනුනේ චකිතයකි.
"මට ඕන නිසා...මේ අහන්න දේවින්ද.මං ඔයාටයි චලනිටයි වදයක් නොවෙන්නයි හැමදේම දාලා මෙහෙට ආවේ.ඇයි ඔයා මෙහෙම මට තවත් වද දෙන්නේ?'
තරහ පිට කළ යුතුය.නමුත් තමාගේ ගැටලුව නොදන්න අය ඉදිරියේ ඇය හඬ පාලනය කරගත්තාය.නමුත් එහි සිටි අයට ඇගේ හැසිරීමේ වෙනස දැනටමත් දැනී තිබුණි.
