"Ben ezeli aldım. Götü yiyen, gelsin alsın benden!"
Bir dava nelere sebep olabilirdi ki?
Ama bir kan davası her şeye sebep olurdu.
"Hepiniz duyun, bilin ki, bundan böyle.."dedi ve tekrardan salondaki herkese teker teker baktı. Aziz ağa bile bir an...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ö M E R Ş A H D U R A N
"Hayatıma hoşgeldin Ezel sıla Şahduran!"
- Şanlıurfa da bayram edası tüm sokaklarda geziniyordu. Tüm fakirin karnı toktu. Urfanın gözü toktu bugün. Tüm viran şehri eğlenceye doymuştu. Belki düğün olmamıştı ama yine de dillere destan bir nikah olmuştu. Ezel yine telli duaklı çıkmıştı baba evinden. Şanını konuşturmuştu ömer ağa. Bir kez daha dillerden çok yaşa ömer ağa nidaları yükselmişti. Bir kez daha aşık olmuştu genç kızlar. Hayallerini süsleyen o ağaya birde güzeller güzeli ezel sahip olmuştu. Artık ömer ağa evliydi hemde oldukça dişli bir kadınla. Ezel sıla Ahzalla. Ah pardon artık o da bir şahdurandı.
Ezel sıla Şahduran.
Nikah salonunun önünde büyük bir kargaşa mevcuttu. Tüm halk toplanmış, bu anı bekliyordu. Kimisi kötü konuşuyordu ama yine de oradaydı. Herkes kendi gözüyle görmek istiyordu. Fısıltılar bitmek bilmezken, çıkarları uğruna yine de o kapıda sabaha kadar da olsa beklerlerdi. Karanlık bütün urfayı sarmıştı. Herkesin dilinde tek bir şey vardı. Kuzenler birbirine düştü. Biri katil oldu diğeri toprak. Böyle şeyler çok sık rastlanmazdı. Bir kadın uğruna iki kuzen birbirine girmezdi. Herkes kaderine boyun eğer ona göre davranırdı. Nerede görülmüş bir kadın uğruna kendi kanından birini öldürmek!? Birde üstüne aradan bir hafta geçer geçmez o kadını nikahına almak mı?! Akıl alır gibi değildi. Herkes bir yandan kınasa da el mecbur susuyordu. Çıt çıkarmak kimsenin haddi değildi. Birde bu kara topraklara onlar girmek istemiyordu.
Ezel güzelde kadındı. Hangi erkeğin hayallerini süslemiyordu ki? Kadınlar çoğunlukla hasetle bahsederken, erkeklerde hayranlıkla bahsederdi. Kim böyle dişli bir kadını yanına yakıştırmazdı? Bir yandan aziz ağaya ve ömer ağaya da hak veriyorlardı. Katil olmaya değecek bir kadındı. Herkesin aklından geçen binbir düşüncenin ardından nikah dairesinden el ele çıkan çifte döndü tüm halk. Davul zurna sesleri yükselirken, ezel korkuyla daha da sırnaşıyordu ömere. Bunun farkında değildi ama ömer bu durumdan oldukça memnundu. Ona sığınması hoşuna gidiyordu. Erkeklik damarı kabarıyordu adeta. Yandan bir bakış attı karısına. Ezel artık onun karısıydı değil mi? Hala inanmakta güçlük çekiyordu. Başardım dedi tek nefeste. Aldım ulan ezeli. Artık ölse de gam yemezdi.
Ezel artık onundu.
Yıllar önce verdiği sözü tutmuştu ve daha tutulacak çok söz vardı. Tutulan ve yerine getirilecek sözler olduğu gibi.. Halkın yüksek sesle sevinçten bağırması, alkışlaması ikisini de şaşırtıyordu. Sanki herkes bu anı bekliyormuş gibi. Ezelin böyle bir kalabalıklık beklemediği ise aşikardı. Yalandan gülümseyerek ömer ağayla beraber el salladılar. Tanıdık tanımadık herkese. Ömer ve ezel büyüklerinin elini öptükten sonra artık vedalaşmanın vakti geldiğini anlamışlardı. Bundan sonra ne olacak nereye gidecekler pek fikri yoktu. Tek bildiği ömerle konağa gitmeyecekleriydi. Haminne hanım ezele sıkı sıkıya sarıldı. Kimsenin duymayacağından emin olarak fısıldadı kulağına.
