"Ben ezeli aldım. Götü yiyen, gelsin alsın benden!"
Bir dava nelere sebep olabilirdi ki?
Ama bir kan davası her şeye sebep olurdu.
"Hepiniz duyun, bilin ki, bundan böyle.."dedi ve tekrardan salondaki herkese teker teker baktı. Aziz ağa bile bir an...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
- Serin havaların ardından, konaktaki pencereler kapanmış, kapılar örtünmüştü. Kargaların sesi sabaha karşı soğuk rüzgarlarla dans eder olmuştu. Karanlık bütün urfaya çökerken, odasına çekilen iki çifte karşı, ay parlamıştı. Zamanla her şey değişirdi. Belki insanlarda değişirdi ama kimse özünü kaybedemezdi. Herkes bir gün özünden bir kaç parça saklardı içinde. Bir şekilde bu parçayı iyi bilenler görürdü. Tıpkı ezel ve ömer gibi.
Çarşafını koltuğa sererken derin düşüncelerin içinde kaybolmuştu. Kafası oldukça karışıktı. Haminnesinin ona söyledikleri, dilhunun söyledikleri, bu konakta konuşulanlar, herkesin ondan beklentisi..bitmiyordu hiç bir şey. Oflamıştı sessizce.
"Sırtın tutulmadı mı senin orda?"
Sessiz ortamda bir anda ömerin gür sesini işitmesiyle olduğu yerden sıçramıştı. Bakışlarını ömere çevirdiğinde, yatağa doğru ilerlediğini gördü. "Tutuldu tabi."
Ömer yatağa uzanırken, eliyle yan tarafındaki yastığa iki defa yavaşça vurmuştu. "Gel o zaman?"
Ezel yastığına bir kaç kez vurduktan sonra iğrenerek attığı bakışlarının ardından koltuğa bırakmıştı. "Almayayım ağam!"
"Sen bilirsin..senin için diyorum sonuçta."
"Neme lazım."
"Eminsin yani?"
"Eminim ağam. Ama tabi desenki yok benim gönlüm el vermiyor, geç buyur sen yatakta uyu, ben yerde bile uyurum..tamam yani olur."
"Yatağım varken niye yerde yatayım?"
Öküz!
"Yat yat."dedi söylene söylene ezel.
"Böyle nasıl çocuk yapacaz senle?" Eğlenircesine konuşmasıyla ezel kaşlarını çattı. "Ne çocuğu ya?"
"Çocuk tabi! Birde diyor biz çocuk düşünmüyoruz. Bana sordun mu? Kim istemiyor ulan?!"
"Ben istemiyorum!"
Bir anda ömer ağa ayağa kalkmış, ezelin dibinde bitmişti. "İstersin istersin."
"İstemiyorum."
"Düşünsene senin gibi bir kızımız oluyor.."derken sesi mayışmış bir ifadeyle çıkmıştı. O ana kendini kaptırdığı kessindi. Ezel ise hayallere kendini kaptırmamak için gözlerini yumdu. Açtığı sırada işaret parmağıyla ömerin anlının ortasına dokunarak onu kendinden uzaklaştırdı.
