kafası kendinden bile güzel [b×b]

01: komşu komşuya muhtaçtır

selam, yine bi yola girdik ama yol da bana girmez ins 🤲🏻

biis'de umut yalnız kaldı diye üzülenler vardı dayanamadım ona özel kitap yazdım 🫶🏻

umarım beğenirsiniz 💘

✗✗✗

Umut, sabaha gözlerini dışarıdan gelen gürültü sesleriyle araladı. Birkaç saniye tavanı izleyip kendine gelmeye çalıştıktan sonra oflayarak uzandığı yerde doğruldu. Hafta sonu bile doğru düzgün uyumasına izin vermiyorlardı.

Seslerden anladığı kadarıyla karşısındaki boş daireye yeni biri taşınıyordu. Düşüncesinden emin olmak için ayaklandı ve koridora çıkıp kapı dürbününden baktı. Tam da düşündüğü gibi karşı daireye eşyalar çıkarılıyordu.

Yeni komşusunun sorunlu biri olmamasını dileyerek elini yüzünü yıkamak için lavaboya doğru yol aldı.

Orada işlerini hallettikten sonra mutfağa geçip kendine basit bir tost hazırladı. Tek başına yemek yemeyi sevmediği için bu şekilde geçiştirmişti yine. "Şerefsizler," diye mırıldandı elindeki tosttan bir ısırık alırken. "Bok var gibi aşık oldunuz hepiniz, ben kaldım tek başıma."

Sanki arkadaşları karşısında oturuyormuş gibi kaşlarını çatmış bir şekilde sandalyeye konuşuyordu.

Arkadaş grubundaki tek yalnız kişi olmak şu aralar çok eksik hissettiriyordu. Arkadaşları onu yalnız hissettirmemek için elinden geleni yapsa da böyle hissetmekten alıkoyamıyordu kendini.

Yine de bir sevgili arayışında değildi. Bir de aşık olmakla uğraşamazdı.

Tostunu bitirdikten sonra bitki çayının da son yudumlarını içti ve bulaşıkları makineye yerleştirip odasına döndü. Saat 12'ye gelmek üzereydi ve yapacak bir şey olmadığından yatağına uzanıp arkadaşlarının grup mesajlarına cevap verdi.

Saçma sapan muhabbetlerin arasında Fatih -aynı zamanda çalıştığı şirketin patronu oluyordu- özelden attığı dosyaya bakması konusunda tehdit edince oflayarak grup sohbetinden çıktı ve attığı maili açtı. Dosyayı dikkatle incelerken "Hafta sonu bari rahat ver pezevenk" diye kendi kendine söylenmeyi de ihmal etmedi.

Fatih birkaç yıl önce sevgilisi Kerem ile birlikte inşaat sektörü üzerine bir şirket kurmuştu. Umut da o ara çalıştığı şirketten ayrılmış yeni bir iş arayışı içindeydi ve Fatih onu şirketinde çalışması konusunda ikna etmişti. Güvendiği insanlarla çalışmayı istediği için arkadaşı Umut onun için mükemmel bir seçenek olmuştu.

Sonunda dosyayla olan işi bittiğinde biraz vakit öldürmek için Instagram'a girdi ve videolar izlemeye başladı. Hafta sonu aktivitesinin yatağına yatmış reels izlemek olması biraz can sıkıcıydı ama yapacak bir şey yoktu. Özellikle şu aralar hayatı çok aksiyonsuz ilerliyordu.

Bir süre sonra karşısına çıkan bir tarif videosunu görünce aklına bir fikir gelmişti. Yeni komşusunu merak ediyordu ve onun için bir şeyler hazırlasa güzel olabilirdi. Önceki komşusu fazla can sıkıcı olduğundan yine öyle bir durum yaşamak istemiyordu. Bu yüzden arasını iyi tutmalıydı.

Bu dahiyane fikrine gururla sırıtıp yerinden kalktı ve mutfağa gitti. Kollarını sıvayıp ellerini bir güzel yıkadıktan sonra işe koyuldu.

✗✗✗

Önündeki şahesere bakarken yüzünde gururlu bir gülümseme vardı. Yapıyordu bu işi ya...

Tamam, dürüst olmak gerekirse çok iç açıcı bir görüntüsü yoktu ama önemli olan tadıydı sonuçta değil mi?