kafası kendinden bile güzel [b×b]

28: verdiğin sözlere rağmen

Umut gözlerini araladığında ilk birkaç saniye tavanla bakıştı. Bu esnada gözünün önüne dün gece yaşananlar gelmiş alt dudağını dişleyerek yan tarafında uyuyan sevgilisine dönmüştü.

Ya da yan tarafında olduğunu sandığı. Çünkü Demir yoktu.

Nerede olabileceğini düşündü birkaç saniye. Dün geceden sonra birlikte sıcak bir duş almış, daha sonra kirli çarşafı da değiştirip uyumuşlardı.

Normalde Demir o uyanana kadar yanından kalkmadığı için bu durumu garipsemişti ama kötü düşünmemeye çalıştı. Lavaboda ya da kahvaltı için mutfakta olabilirdi.

Kontrol etmek için ayağa kalktığında kalçasında tatlı bir sızı hissedip yüzünü buruşturdu. Ne cesaretse, daha fazlasını istemişti bir de. Neyse ki sevgilisi mantıklı düşünerek onu daha fazla acıdan kurtarmıştı.

Odadan çıkıp önce lavaboya gitti ve kapısını tıklattı. "Demir?"

Ses yoktu. Biraz bekleyip kapıyı hafif araladığında boş olduğunu gördü. Bu sefer mutfağa giderken "Demir?" diye seslenmeye devam etti. Mutfağa girdiğinde orada da göremedi. Kaşları daha da çatılırken diğer odaları da tek tek kontrol etti ama yoktu.

Nereye gitmişti bu adam?

Tekrar odaya döndü. Yatağa oturup telefonu eline aldı ve aradı. Ulaşılamıyordu ve gerçekten endişelenmeye başlamıştı. Oysa seviştikleri gecenin sabahına birlikte uyanıp güzel bir kahvaltı sonrasında vakit geçireceklerini hayal etmişti Umut. Ama değil bunları yapmak, ona ulaşamıyordu bile. Bir ihtimal evine geçmiş olabileceğini düşündüğünde son bir umutla kalktı ve dairesine gitti.

Zili çalıp biraz beklese de sonuç yoktu. Buhar olup uçmuştu sanki adam. 

Omuzları yenilmişlikle düştü ve oflayarak tekrar kendi dairesine döndü. Yatağa uzanıp başını yastığa yasladığında Demir'in yastığa sinmiş kokusunu içine çekti.

Kötü düşünmemek için çabalasa da pek başarılı olamıyordu. Hiç haber vermeden ufak da olsa bir mesaj bırakmadan nereye gitmiş olabilirdi ki? Uyandığında merak edeceğini düşünmemiş miydi?

Telefonuna ulaşılamadığını bilse de belki görür umuduyla telefonu tekrar eline aldı ve mesaj kısmına girdi.

umut:
sevgilim neredesin

telefonuna ulaşılamıyor, çok merak ediyorum seni

lütfen mesajımı aldığında cevap ver (10.16)

korkmaya başlıyorum artık cevap ver nolur (12.08)

umarım iyisindir (12.13)

✗✗✗

umut:
yusuf (12.20)

demir yanında mı acaba

yusuf:
hayır değil, pazar günleri salona gelmiyor zaten

umut:
nerede peki biliyor musun

yusuf:
bilmiyorum ki

evde değil mi

umut:
değil, gece bende kalmıştı ama sabah uyandığımda gitmiş

ulaşamıyorum telefonuna da endişeleniyorum

yusuf:
tamam sen sakin ol ben ulaşmaya çalışacağım bir şekilde

umut:
beni de haberdar et lütfen

yusuf:
ederim

✗✗✗

yusuf:
umut