kafası kendinden bile güzel [b×b]

26: sen benim ailemsin

05..:
yeni bir şirketle anlaşmışsınız tebrikler

umut:
?

05..:
demek ki canını yakacak başka bir şeyler bulmam gerekiyor artık

umut:
ne saçmalıyorsun, kimsin?

05..:
o gün arayıp yargı dağıtmıştın bir ton

numaramı kaydetmemiş olman üzdü biraz, aşk olsun umut

umut:
selin?

sen kafayı yemişsin ya

ben sana ne yaptım ki canımı yakmak istiyorsun

05..:
sevdiğim adamı elimden aldın

umut:
sen cidden iyi değilsin

demir senden zaten ayrılmıştı

hatırlamıyorsan hatırlatayım

onu, kendi evinde öz kardeşiyle birlikte aldattın

seni bu yüzden terk etti benim yüzümden değil yani

05..:
ilişkide böyle hatalar olabilir

ama biz birbirimize aitiz

ne olursa olsun yine birbirimize döneceğiz

beni affedecek biliyorum

umut:
yakın arkadaşım psikolog

istersen numarasını vereyim yardımcı olsun sana

kafayı yemişsin çünkü

05..:
kafayı yiyen kim olacak göreceğiz umut

sadece bekle

sevgilimi senden geri alacağım

umut:
iyi kolay gelsin sana

ama demir tam şu an benim kollarım arasında mışıl mışıl uyuyor

onun tadını çıkarmak varken vaktimi seninle harcayamam kusura bakma :)

05..:
son gülen iyi güler diye bir laf vardır bilir misin umut

son gülen ben olacağım

umut:
👍🏻😅

çevrimdışı.

✗✗✗

Umut, Demir'in uyanmamasına dikkat ederek telefonu kapattı ve sinirli bir soluk bıraktı. Selin gerçekten haddini aşıyordu. Her ne kadar ona korkmadığını göstermeye çalışsa da içten içe korkuyordu. Her şeyi yapabilirdi o kadın.

Saat 10'a gelmek üzereydi ve hafta sonu olmasına rağmen erkenden uyanmıştı. Üstelik sanki gelecek olan mesajı önceden hissetmiş gibi bir gerginlik vardı üzerinde.

Tadını daha fazla kaçırmamak için göğsüne sokulmuş bir hâlde uyuyan sevgilisinin saçlarına dudaklarını bastırdı. Bir eli sakince kirli sakallı yanağını okşarken diğer eli saçlarında dolanıyor, Demir de bu huzurlu anın tadını çıkararak uyuyordu.

Demir'in Selin'e dönmeyeceğini biliyordu, ona karşı duyduğu öfkeyi kendi gözleriyle görmüştü. Tiksiniyormuş gibi bakmıştı Selin'e. Her şeyi unutup geri dönecek bir adam değildi Demir. Ama olay sadece bununla da bitmiyordu.

Bir şeyler olursa ve Demir onu bırakırsa ne yapardı bilmiyordu. Ona bu birkaç ay içinde haddinden fazla alışmıştı ve ondan ayrılma ihtimali bile içinde tarifi imkansız bir acı yaratıyordu. Bu düşünce tekrar içini titretince oflayıp Demir'e daha sıkı sarıldı. Yanında olduğunu hissetmeye çok ihtiyacı vardı.