Herkes hayatının ilk nerede kaydığını dün gibi hatırlar. En güvendiği yerden aldığı o yarayı ve yaranın sahibini daima hatırlar.
Seni bir ömür boyu unutmamak boynumun borcu olsun.. 🥀🥀🥀
#hiraizerdüş
~~~~~~🍀🍀🍀🍀~~~~~
Ben bu hayattan çok birşey...
Telefonuma bir bildirim geldi. Yabancı numaradan WhatsApp üzerinden bir resim atmışlardı. Bildirimi açtığımda Burak asistanı ve birkaç kişi daha bi barda oturuyorlardı, altınada şunu yazmışlardı:
"- Sen bu kurtlar sofrasından kalkamazsın, ona yanarım."
~~~~~~~~🍀🍀🍀🍀~~~~~~~
Gelen mesajdan sonra gözüme uyku girmemişti. Burak'ın barda ne işi vardı bilmiyordum. Bugün birlikte olmamıza rağmen bana hiçbirşey söylememişti. Kaçıncı aramam olduğunu bilmiyordum ama Burak telefonlarımı açmıyordu. Bana mesaj atan numarayı aradığımda bu numara kullanılmamaktadır diyordu. İyice sinirlerim alt üst olmuştu.
Kimseye ulaşamayınca bulunduklara bara gitmeyi karar verdim ama neresi bilmiyordum. Aklıma gelen fikirleri hemen Canan ablamı aradım. Canan ablam 29 yaşında bilgisayar mühendisiydi. Hacker desek daha doğru olurdu galiba. Bu işlerde baya iyiydi.
"- Sena ne oldu bu saatte??" saate baktığımda gece 12 yi geçiyordu.
Uzatmadan hemen konuya girdim, "-... Abla bana bu barı bulabilir misin? Burak'ın konumundan veya bu atılan numaradan??"
"- Tamam at sen numaraları bana." dedi ve telefonu kapattık.
Aradan yarım saat geçmişti ve ablamdan konum gelmişti. Demekki hala barda eğleniyorlardı.
Gönderen: Canan ablam " -..... Sokak Çakra Bar"
Ablama cevap vermeden üzerime siyah elbise giyip, saçlarımı açık bıraktım. Gold kolyelerimi ve bilekliklerimide takıp hemen evden çıktım. Eğer barda eğlenecek kadar morali düzelmişse bende o keyfi bozardım. Habersiz işlere asla tahamülüm olmazdı ve bunu bile bile Burak bana hiçbirşey söylememişti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bardan içeri girdiğimde sigara ve alkol kokuları birbirine girmişti ve iğrenç kokuyordu. İnsanlar deli gibi eğleniyordu. Gözlerim birkaç saniye etrafta dolaşında Burak'ın masasını bulmamla oraya yöneldim.
Hızlı hızlı adamlarla localara çıkarken Burak'ın karşına dikildim. 4 kız biri asistanıydı, 6 tane ise erkek vardı 5 ini tanıyordum ama 1 ini gözüm ısırıyordu bir yerden.
Burak beni karşısında görünce biranda afallasada hemen ayağa kalkıp, "-Hoşgeldin sevgilim," deyip dudaklarıma yöneldi ama iğrenç bir şekilde nesefi içki kokuyordu hemen kendimi geri çekip yanağına öpücük bırakmıştım.
Burak bu duruma bozulsada, insanların içinde bozuntuya vermemişti.
Beni orada olanlarla tanıştırmaya başladığında, ela keskin gözlerle karşı karşıya geldim. İçim bi garip olmuştu, bakışlarında saf öfkeyi ve nefreti görebiliyorum.
Bakışlarımı karşımdaki beyefendiden çekmeden konuşmaya başladı "- Merhaba ben Mahsun KODAK." deyince aklımdaki hatıralar gün yüzüne çıkmıştı.
