MAHSEN

Bölüm 8 : BAŞLANGIÇ

Benimle dans et bebeğim çok daraldım" dediğin de eli bedenimde sanki keşfe çıkmış gibiydi. Elinin tersiyle elbisemden dolayı açık olan gerdanımı okşuyordu.
Canımla koyuldum yoruldum
Yanımda olan hiç yok

Dedim sar, çekip al zayıfladı ihtimal
Benimle uzunca bi' süre kal
Yeniden başlasak, eskiyi sal
Beni, beni "

diye fısıldarken biranda elini enseme atıp dudaklarını dudaklarıma hapsetmişti..

~~~~~~~~🍀🍀🍀🍀🍀~~~~~

Herşey için özür dileyecek olsaydım geçer aynadakinden dilerdim diye bir söz okumuştum. Gerçekten ben kendimden özür diliyordum.

Duygularıma ihanet edipte ruhumu astığım için kendimi hiç affetmeyecektim. Bir şerefsiz için geceleri için için ağladığım için gözleriminden özür diliyordum, delicesine sevdiği için kalbimden özür diliyorum. Ama herşey için artık çok geçti.

Beni sevmediğini anlayamamıştım, farkına varmam ise çok zaman almıştı. Öğrendiğim acı gerçeklerle çığlık çığlığa susuyordum. Dayanamıyordum artık, bir fırtınaya tutulmuştum aklım kalbim birbiri ile savaş ederken şuan onun kollarında olmak isterken, başkasının bana dokunuşunda öpüşünde onu arıyordum.

Bu haksızlıktı! Bu haksızlık Mahsun'aydı. Gözlerindeki tutkuya tutuklu kalmıştım ama sevmemeliydi beni. Sevme beni dedim içimden çünkü benim yaram kanatır seni dedim ama duymadı beni. Dudaklarını benden ayırdığında saçılarımı okyaşıp  geriye doğru düzeltti. Gözlerini benden hiç ayırmadan yüzümü inceliyordu. Gözlerine bakmaya bile cesaretim yoktu, çünkü gözlerine baksam bu hikayede ikimizde yanardık, yanacaktık.

"- Sena" dedi sesi arzu ve istek doluydu sanki

"- Senam" dedi bana ait ol der gibi,

"- Canımla koyuldum yoluna, uzunca bir süre benimle kal. Olur mu?" deyince kas katı kesilmiştim. Yapma bunu Mahsun diyemedim, olmaz bizden bile diyememiştim.

Alkolünde verdiği etkiyle yüzüne bakmamak için saf saf etrafa bakarken çenemi tutup yukarı kaldırdı.

" - Sena bana bak o kara gözlerin sadece benim gözüme baksın. Kaçırma yüzünü benden. Tut bu ellerimi çekip alayım seni bu acının içinden." dediğinde gülmeye başlamıştım.

Öyle bir gülme isteği gelmişti ki bana karnımın içi acıyordu. Şaşkın gözle bana bakarken
" - Sena komik olan ne? Konuşmayacak mısın benimle? " dediğinde ona döndüm

" - Mahsun sevme beni. Yoksa yandığım kadar yanarsın. " deyip arkamı dönmüş gidiyordum ki biranda önüme geçti

" - Mahsun ne yapıy-" lafımı bile bitirmeden beni boynuna attığı gibi yürümeye başladı.

" - Bıraksana beni Mahsun ne yapıyorsun sen, rezil ettin beni herkese"diye çığlık çığlığa bağırıyordum ama hiçte umrunda değildi.

" - İlyas arabayı çıkışa getirin, birde ceketini bana ver diye "söylediğinde ne yapacağını çok merak ediyordum. İlyasın ceketini alıp bacaklarıma sardığında göz devirmekle yetinmiştim ama hoşumada gitmedi değildi.

sanki ufak bir poşetmişim gibi beni arabanın ön koltuğuna oturttu, emniyet kemerimide bağladıktan sonra kapıyı kapatıp şoför koltuğuna oturfu. Yüzünde reddedilmiştiğin üzüntüsünü görebiliyordum. Ama böyle olmak zorundaydı. Kafam ona dönük şekilde

"- Mahsun nereye götürüyorsün beni" dediğimde

"- En başından beri ait olduğun yere gidiyoruz Sena" dediğinde,