Bazı şeyler tesadüfdür, bazı şeyler ise sadece şanstan ibarettir, bazılarında ise de kader vardır.
Peki ya bizimkisi?
◍●◍●◍●
Babası tarafından önce sözlü şiddet sonra ise tacizlere mağdur kalan Almila, şans eseri -veya kader- ona iyi geleceğinden...
500 okumayı bi' geçelim ama artık ya. Neredeyse hiç artmıyoruz eskisi kadar. Tabii eskiden de fazla bir artışımız yoktu ama... Emek var EMEKK! Jdbixndvsurbd
Bir şey daha söyleyeceğim: Artık her bölümde anlamlı, anlamını beğendiğim kelimeler paylaşacağım, tabii anlamlarıyla birlikte. Ve olduğunca da bu kelimelerin anlamlarını bölüme uygun seçmeye çalışacağım. İçimden geldi, aslında bu yoktu 😁😝
Bu bölümün kelimesi;
Serendipity: Aranmazken bulunan mutlu tesadüf.
(Bu kelimenin bölümle pek alakası yok ama genel olarak baktığımızda kitaba fazlasıyla uyuyor ☺️)
🤗
06:30.
Telefonumdaki alarmın çalmasıyla gözlerimi hemen açtım. Gözlerim yaşardı, ilk defa erkenden uyandın. Hem de hiç mızmızlanmadan! Bir şey diyemezdim, haklıydı iç sesim. Zaten heyecandan tam anlamıyla uyuyamamıştım. Çünkü bugün kendimi mutlu hissettiğim çok nadir anlardan biriydi. Tabii bu anlardan biri de Ilgazla konuşt... Öhm öhm. Bugün mutluydum çünkü; ilk defa kendimi boş hissetmeyecktim, boş durmayacaktım, kendi paramı kendim kazanacaktım. Kendi paramı kendim kazanacağımın bir başka sevinci ise, annemin kazandığı üç beş kuruşa dokunmayacaktım. Ve ayrıca o adamın parasına da muhtaç kalmayacaktım. Bunlar belki size bir şey ifade etmeyebilir ama benim için çok büyük bir şeydi. Bir başka mutluluğumun nedeni ise artık sıkıntıdan patlamayacak ve telefonu günde iki kez şarja takmayacaktım. Tabii telefondan başını kaldırmazsan 2 kez de takarsın şarja 3 kez de.
Yatağımdan kalktım ve odanın kapisini açıp banyoya gittim. Elimi yüzümü yıkayıp dişlerimi fırçaladım. Bunlar çok önemli kardeş çok! Banyodan çıkarken annemde uykulu bir şekilde odasından çıkıyordu. Banyoda heyecandan biraz fazla ses çıkarmış olabilirdim.
"Kızım bu saatte n'apıyorsun? Saate baktın mı sen hiç?"
"Sana da günaydın anne." dedim homurdanarak.
"Günaydın kızım da niye bu kadar erken kalktın?" dedi banyoya girerken.
"Anne bu gün ilk iş günüm sence de normal değil mi, bu saatte?"
"Kızım bu kadar heyecan yapma sakin ol."
"Demesi kadar kolay olsaydı keşke..." diye mırıldanarak odama gittim. Dün geceden hazırladığım kıyafetlerimi 2 dakika bile sürmeden üstüme geçirdim. Sahi bu acele neydi? Üstüme gri şık bir tişört, altıma da soft mavi tonlarında bol bir pantolon giymiştim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kıyafetlerimi giydikten sonra aynanın karşısına geçip dün geceden ördüğüm saçlarımı açmaya başladım. Açtıktan sonra kıvır kıvır olduğunu gördüm. Tabii böylece bırakmayacaktım. Tarakla biraz üstünden tarayıp dağıtmam lazımdı. Böylece hem daha doğal durmuş olacaktı hem de düğüne gider gibi abartı da olmayacaktı. Çünkü ben böyle seviyordum.
