VİSAL-İ AŞK (Yarı Texting)

•17. Bölüm•

"Kızım, gözlerini açtın da niye tepki vermiyorsun? Bir şey mi oldu yoksa? N'oldu? İyi misin?"

Değilim anne, değilim. İyi değilim.

Hayatımda gördüğüm en saçma rüyaydı.
Ama bi' o kadar da en gerçekçi rüyaydı.

Tabii gerçek olmasını istermiydim, orası tartışılır.

Annem son kez kalkmam konusunda uyardığında, odadan çıkmıştı. Yatakta doğrulup, telefonumu elime aldım. Saat 9.49'du. Oflayıp, yataktan kalkıp banyoya geçtim. Oradan da mutfağa.

Kahvaltıda çok birşey yememiştim. Yada yiyememistim. Şu aralar iştahım pek yoktu. O adam yine çıkıp gitmişti. Bu sefer annemde ne zaman gittiğini, nereye gittiğini bilmiyordu. Beni de ilgilendirmiyordu.

Bugün çok çok çok (!) sevdiğim arkadaşlarımla buluşacaktım. Şaka şaka gerçekten seviyorum. Ve birde Arda gelecekti. Kumral yakışıklısı.

Arda, Elfida'nın kardeşiydi. Bizden iki üç yaş küçüktü. Yanlış hatırlamıyorsam 16 yaşında falandı. Biz buluştuğumuzda arada sırada o da geliyordu. Seviyordum.

(Küçük bir değişiklik; Almila 18 yaşında değil, 19 yaşında.)

Hazırlanmaya başladım. Üstüme açık bir crop, altıma ise bej rengi, bol bir pantolon gitydim.



Saçlarımı açık bıraktım. Yüzümde ise; rimel, aydınlatıcı ve gloss kullandım. Evden çıkarken de beyaz ayakkabılarımı giyecektim.

İşte şimdi hazırım!

Tamam kanka, en hazır sensin.

🗝️

Evden çıktığımda saat bir buçuğu geçiyordu. Parka gelmiş, oradaki kamelyalardan birine oturmuştum.

Evet, yine ilk ben gelmiştim.

Telefonda dolaşırken üstten bildirim geldi.

Ilgaz'dandı.

Ilgaz:



Siz: Snda mrb cnm

Ilgaz: Jdisidhsbddksksjzjd

Ilgaz: Naber?

Siz: İyidir, senden?

Ilgaz: Bende iyiyim, n'apıyosun?

Siz: Parka geldim, arkadaşlarımla oturcaz öyle

Siz: Sen?

Ilgaz: Bende görevden geldim de birazdan da nöbete gideceğim.

İlgaz: O zaman ben meşgul etmeyeyim senii

Siz: Olur, fark etmez

Siz: Kolay gelsin sana da

Siz: Dikkat et kendine

Ilgaz: Sağ ol, ederim (:

Ilgaz: O zaman.. görüşürüzz