Boşluk içerisinde idik. Kimse yoktu. Ses seda hiç bir şey. O gecenin sessizliği. Bir boşluk sessizliği.
*Beril! Hadi uyan okula gidiyoruz.* diye seslendi Ceylin Beril'e.
Beril ilk baş inat etse bile sonrasında zorla da olsa kalkabilmişti.
Herkes hazırlanmış okula doğru gitmeleri için kısa yol ile metroya bindiler. Hepsi metroya oturduklarında Efe ve Cem ayakta, Ceylin, Beril ve İlayda oturmuşlardı.
*Okulda da birbirinize surat asmayın.* dedi İlayda ciddi sesle.
Efe ile Cem aynı anda, *Biz küs değiliz ki?* dediler.
Beril gülümseyerek Cem ve Efe'nin taklidini yaptı. *Biz küs değiliz ki?* dedi.
Ceylin gülmeye başladığında Efe azda olsa utanmıştı. Ceylin gülmesini kesip sağına bakındığında eski hali gelmişti aklına. Grubun profiline baktığı günleri hatırladı. Şimdi kendisi de o grupta idi.
Eski halini o şekilde canlandırdığında, eski hali telefona bakarken gülümsüyordu. Ceylin bir anlık dalgınlığı ile oraya doğru ilerlediğinde karşısında tuhaf kız çıkmıştı.
Kız hemen tavrını Ceylin'e koyarak, *Kimsiniz?* diye sordu.
Efe hemen Ceylin'in arkasından gelerek, *Ceylin iyi misin?* diye sordu.
Ceylin kıza bakınarak, Efe'ye zar zor cevap verdi. *İyiyim.*
Efe karşılarında duran kıza gülümseyerek, *Kusura bakmayın rahatsız ettik..* dedi.
Kız hafiften gülümseyerek, *Sorun değil.* demekle yetindi.
Efe elini Ceylin'in omuzuna koydu ve Cem, Beril ve İlayda'nın yanına ilerlediler.
*Ceylin iyi misin? Bir sorun yok değil mi?* dedi İlayda endişeli sesle.
Metro durduğunu anladıklarında Ceylin, İlayda'ya gülümseyerek bakındı. *İyiyim sorun yok.* dedi.
Cem, Beril ve İlayda önden ilerliyorlar, Ceylin ve Efe ise arkalarından.
Efe elini tekrardan Ceylin'in omuzuna koyduğu esnada Ceylin hafiften gülmeye başlamıştı.
*Efe bugün omzumu salmak bilmiyorsun?* diye sordu Ceylin.
*Aslanım, yanında olduğunu hatırlatmak için böyle yapıyorum.* dedi Efe içtenlikle.
Ceylin yüzünü buruşturup yan gözle Efe'ye baktı. *Aslanım mı?* diye sordu.
*Evet aslanım.* diye söylendi Efe dudaklarını birbirine bastırarak.
Metrodan çıktıklarında Efe ile Ceylin'in aklına çarpıştıkları gün gelmişti.
*Yavaş aslan.* dedi Efe omuzu ile Ceylin'in omuzunu ittirerek.
Ceylin gülmekten ölecek halde idi. Beril hala uykulu gözlerle onlara baktı.
*Bu kadar mutlu olmayı nasıl başarıyorsunuz?* dedi ve durdu. *Ben şuan siktiğimin bu okuldan bir an önce kurtulmak için Allah'a dua ediyorum haberiniz var mı?* diye sordu.
*Beril sana küfür yakışmıyor.* dedi Cem, Beril'e seslenerek.
*Bugün baya gerginim bana karışmayın.* dedi Beril sinirli şekilde.
Efe Ceylin'e doğru yaklaşarak, *Sinirli ve gergin olduğu her türlü belli.* diye fısıldadı.
*Bizim sınıftaki salak insanları görmek duygusu berbat.* dedi İlayda kollarını önünde bağlayarak. *Kusasım geliyor onları gördükçe.*
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Merdiven
Teen Fiction▪️Tamamlandı Kimse kimseyi anlamazdı bu devirde. Hem de hiç kimse. Eğlenmek içinde alt tarafı müdürün hazırladığı partiye gideceğim ne olabilir ki? İşte o an hayatıma daha çok düzen vermeye başlamıştım. Ta ki o beş insanın gözlerinde kendimi görene...
