Farklı yollar, farklı hayatlar, farkı yaşamlar.
Herkesin gerçeklerle yüzleşmenin vakti gelmişti. Asıl bu grubun, öğrenecekleri neydi?
Herkes evlerinde oturmuş öylece başlarına gelecek o kıyameti bekliyorlardı. Hepsinin yaşları gencecik ama yaşanmışlıklar onları yaşlarından büyük yapmıştı.
Ceylin evinde oturmuş kahve içerken olanları düşünüyordu. Cem'i hala arkadaşı, kardeşi gibi görüyordu. Fakat yaptığı hatanın onu ne kadar kötü hissettireceğinden korkuyordu, kardeşi olarak :)
Cem'i seviyordu çünkü kendisine ilk iyi davrananlardan biriydi, İlayda ve Bulut'tan sonra..
Bu düşüncelerinden içinden çıkıp kahvesini bitirdikten sonra mutfağa gitti ve bardağı üstten su ile yıkadıktan sonra bulaşık makinesine attı. Tam salona geçecek iken telefonu çalmaya başlamıştı.
Salonun kapısında öylece kaldığında derin bir nefes aldı. Ardından kendi odasına geçip telefonu eline aldığında tanımadığı numara arıyordu.
Saate baktığında saat, ikiyi yirmi geçiyordu. Tekrar bir derin bir nefes alıp verdikten sonra cesaretini toplayarak telefonu açtı.
Telefon sahibinin, nefes alıp verişi tuhaftı.
*Bir not gönderdik grubunuzun üyelerinden birine, umarım ulaşılmıştır.* dedi sesin sahibi. Gülerek söylediği kesindi. Sesinden keyifli konuşması türlü belliydi çünkü..
*Kimsiniz?* dedi Ceylin sert tavrını ortaya koyarak. Ama içi tir tir titriyordu.
*Sesin titriyor..* dedi sesin sahibi.
*Kimsiniz dedim!* dedi Ceylin tekrarlayarak. Ceylin, soğuk olan bedeninin içinde korkuluk yatanlardandı.
*Beni bu kadar çok mu önemsiyorsunuz?* dedi sesin sahibi ses tonunu değiştirerek.
*Canın cehenneme!* dedi Ceylin yüksek sesle.
*Öyledir zaten ama benim kim olduğumu çok yakın zaman da zaten öğreneceksiniz. Sen ve grubun.*
*Kapa çeneni ve arkadaşlarımın peşini rahat bırak.* dedi Ceylin ve telefonu sesin sahibinin suratına kapattı.
Daha fazla dayanamayarak dizlerinin üzerine çöktüğünde yerde oturup penceresine bakındı. Yağmur yağmaya başlamıştı bile. Yağmurun sesleri Ceylin'in içinde huzuru hissettirmişti.
Telefonundan tekrar ses geldiğinde kaşlarını çatarak telefonun üst bildiriminden gelen mesaja baktı. Oydu..
Her şey daha yeni başlıyor, Ceylin Aktaş :)
Ceylin elini kafasına vurarak, *Allah'ım ne olur sen bize yardım et..* demekle yetindi.
Sonra istemsizce kaşlarını çattı ve tekrar mesaja bakındı. Mesaja bakındığı esnada iç sesi konuşmaya başlamıştı.
'Adını nereden biliyor?' demişti..
Korkamaya başladığını hissettiğinde telefonu eline aldı ve üstten bildirimi sildi. Ardından telefon rehberine girerek Efe'yi aradı.
Efe ikinci çalışında açmıştı telefonu.
*Hayatım, nasılsın, iyi misin?* dedi Efe gülümseyerek.
*Efe hiç iyi değilim..* dedi Ceylin elini saçlarında gezdirerek
Efe kaşlarını çatmıştı ve oturduğu yerden ayağa kalkarak dikkatli bir şekilde ilgi odağını Ceylin'e çevirdi. *Bir sorun mu var?* diye sordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Merdiven
Fiksi Remaja▪️Tamamlandı Kimse kimseyi anlamazdı bu devirde. Hem de hiç kimse. Eğlenmek içinde alt tarafı müdürün hazırladığı partiye gideceğim ne olabilir ki? İşte o an hayatıma daha çok düzen vermeye başlamıştım. Ta ki o beş insanın gözlerinde kendimi görene...
