2 HAFTA SONRA
Her insanın başına bir dert geldiğinde üzülür, yıpranır, kendini mahveder ve sonra toparlanır. Küllerinden doğardı. Beril ise hastaneden çıktıktan sonra kendini değiştirdi. Fiziksel olarak bir değişiklik olmasa da ruhsal olarak kendini değiştirmişti. Kendisini o şekilde görüyordu çünkü kısacası.
Cem'e verdiği lafın arkasında durmak için her defa tekrar kalkıp tekrar güçleniyordu. Beril bir daha o kapanan defteri açmayacaktı. Bunu kendisinin iyiliği için yapmayacaktı.
Beril hastaneden çıkar çıkmaz bir uçak bileti ile Norveç'e gidip kafa dağıtmıştı.
Bugün ise uzun zamandır görmediği arkadaşları Ceylin, İlayda ve Efe'nin yanına gidecekti. Daha doğrusu üçü havalimanında bekleyeceklerdi Beril'i.
Üçü Beril'i bekledikleri esnada ise sohbet ediyorlardı.
*Ne zaman gelir acaba? Ben şimdiden merak ettim doğrusu.* dedi İlayda gülümseyerek.
Ceylin'de ona katılarak, *Bende.* demekle yetindi.
*Cem'in gelmeye niyeti yok belli ki.* dedi Efe saate bakınarak.
*Sözde gelecekti, tek.* dedi Ceylin kollarını önünde birleştirerek.
*Ya boş versenize.* dedi İlayda afallamış halde.
*O şimdi zaten Elif'le birliktedir.* dedi Efe İlayda'ya yan gözle bakarak.
Dediği esnada Cem gelmişti bile.
*Selam!* dedi gülümseyerek.
Ceylin ve Efe, Cem'e karşı çok kızgınlardı. Yaptığı hatanın fazlasıyla yanlış olduklarını düşünüyordu ikisi de.
Ama iyi veya kötü hala Cem'e sevgisini yitirmeyen biri vardı aralarında. Oda İlayda idi.
İçten içe Cem'e fazlasıyla kızgın olsa da, bir yanı da ona kıyamıyordu.
*Selam.* diye niteledi İlayda. *Nihayet gelebildin.*
*Bir de gelmeseydi İlayda!* dedi Ceylin kızgın sesle. *Gururu olmasa buraya adımını bile atamazdı.*
*Ceylin senin benimle derdin ne?* dedi Cem kaşlarını çatarak.
*Benim seninle derdim yok anladın mı? Ama kardeşime vermen gereken bir hesap var!* dedi Ceylin yüksek sesle.
*Beril bile duruma alışmış iken sana ne oluyor?* diye sordu Cem.
Ceylin güldü ve bakışlarını dikkatli bir şekilde Cem'e çevirerek, *Bunu nereden biliyorsun? 2 haftadır kızı gördüğümüz bile yok!*
*Biz o gün konuştuk her şeyi. Sadece arkadaşız.* dedi Cem işaret parmağını Ceylin'e tutarak.
*Arkadaşmış..* dedi Ceylin sırıtarak. *Sen ne diyorsun-* derken, Beril'in gelmesi ile Ceylin lafını kesmişti.
*Selam!* dedi Beril elini havaya kaldırıp, gülümseyerek.
*Geldi sonunda!* dedi Ceylin gülümseyerek.
*Beril..* demekle yetindi İlayda. Ağladı ağlayacak gibi duruyordu.
Beril onlara doğru yaklaştığında ilk olarak İlayda'ya kocaman sarıldı.
*Seni çok özledim!* dedi İlayda gözlerinden bir yaş süzülerek.
*Bende seni çok özlemişim meleğim..* dedi Beril gülümseyerek.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Merdiven
Teen Fiction▪️Tamamlandı Kimse kimseyi anlamazdı bu devirde. Hem de hiç kimse. Eğlenmek içinde alt tarafı müdürün hazırladığı partiye gideceğim ne olabilir ki? İşte o an hayatıma daha çok düzen vermeye başlamıştım. Ta ki o beş insanın gözlerinde kendimi görene...
