Merdiven

32. Bölüm: Herkes Tek Başına

                                                                         (CEYLİN'İN ANLATIMI İLE)

Tek başınaydık ve 1 ay boyunca bu şekilde kalmak zorundaydık. 

O yıkıntıların içinden sağ çıkarken anladım ki artık tek başınayım. Sebebini bilmediğim hüzünler içinde kalmışım, işlemediğim suçların cezasını çektiğimi çok sonra anlamışım. Hayatta kalmak zor ait olmadığın bir yerde yaşıyorsan eğer.

Şu an dışarıda tek başına ellerin montunun cebinde titreyerek eve doğru yürürken geçmişteki hatalarını sorgulama soğuğu var bilirsiniz o soğuğu.

Durağa doğru gitmiştim ve oradan direkt otobüse bindim. Otobüste boş bir koltuk bulduğumda direkt oraya oturmuştum ve yaşadıklarımızı düşünmüştüm. Bir beş dakika öylece kaldığımda telefonumun bildirimi ile korkudan yerimden sıçradığım o esnada, herkesin bakışları otomatik olarak bana dönmüştü. 

Kimseyi umursamadan telefonu elime alıp ekranını açtığımda gelen mesaj Efe'dendi. Sonunda, ondan mesaj almak beni mutlu etmişti.

Gülümseyerek mesajına bakınmıştım. Beni özlediğini yazmıştı. 

Efe: Özledim..

Efe: Biliyorum komik ama, şimdiden özledim.

Ceylin: Hayır normal..

Efe: Nasıl?

Efe: Yoksa sende mi beni özledin? :D

Ceylin: Evet..

Efe: Of...

Efe: Kızım ben seninle nasıl 1 ay ayrı kalacağım?

Buna cevap vermemiştim, çünkü haklıydı. Ben onsuz ve o grupsuz bir hiçim. Bunu anlamam her ne kadar geç olsa da öğrendim. Onlarsız, Ceylin Aktaş bir hiçti.

Eve doğru vardığım esnada anahtarımı dolaba koyup, salona geçip ayaklarımı uzattım ve öylece derin düşüncelere daldım..

                                                                     (EFE'NİN ANLATIMI İLE)

Yorucu ve sıkıcı bir günün ardından tek başıma evde oturuyordum. Şimdiden sıkılmıştım oysaki..

Grup, bana benim ben olduğumu gösteren sembol gibiydi ve şuan onlarla ayrılmıştık. Bu nasıl bir kaderdi böyle?

1 ay, koskoca 1 ay ve 30 gün!

Telefonu elime alıp kafa dağıtmak istemiştim ve bu sebepten ötürü, kafa dağıtmak istedim. Telefonumdan bildirim gelmişti. Bildirim, Ceylin'e aitti. Hem de hayatımda gördüğüm, hayal kırıklığı olan bir bildirimdi..

Ceylin: Efe, biz seninle olamıyoruz, sürekli başımızdan belalar geçiyor ve ilişkimizi asla yürütemiyoruz..

Ceylin: Hem senin, hem benim ve hem de arkamızdaki dostlarımız için bunu yapmak zorundayım..

Ceylin: 1 ay sonra görüşürüz..

Gözlerim dolduğunda telefonu sinirle yere doğru attım ve ellerimi saçlarıma geçirdim. Bu nasıl bir lanetti ve bizi bulmuştu?

                                                                     (BERİL'İN ANLATIMI İLE)