"Benim kız arkadaşım olur musun Elizabeth?"
Onun kucağında nefes nefese söylediği sözle gülümsedim. Evet bunu duymak istiyordum ama beklediği cevabı ona vermeyecektim. Ona güvenme şansım yoktu, belki de vardı ama bu güveni elde etmesi lazımdı. Beni sevebileceğine olan inancım da aynı şekilde yoktu. Kendimi geriye doğru çektim ve kucağından kalktım. Bana şaşkın ve anlamsız gözlerle bakıyordu. Üzerimi düzelttim hiç cevap vermeden.
"Buraya gelmem bir hataydı. Üzgünüm." dedim. Aslında onun kız arkadaşı olmayı isterdim ama onun benim güvenimi kazanması gerekiyordu. Bu da onun açısından zor bir olaydı.
"Elizabeth..." duraksadı. "Beth..." soru sorarcasına yüzüme bakıyordu. Oturduğu yerden kalktı ve tam karşımda dikildi. "Sana bir soru sordum." dedi ve sustu.
"İçten sormadın." dedim soğukkanlılıkla.
"Ne demek istiyorsun sen?" dedi Draco sertçe. sanırım biraz sinirlenmişti.
"Ben zorladım seni. İçinden gelmeden sordun. Sen beni sevemezsin Malfoy. Benim güvenimi sürekli yerle bir ederek hiç inandıramazsın beni." dedim aynı sertlikle. Aslında son zamanlarda bana destek olan kişilerin en başındaydı ama bu onu güvenilir kılmıyordu. Kafamda onu iyi de hayal etmiş olabilirdim.
"Nasıl inandırmam gerekiyor ki seni?" diye sordu.
"O senin bileceğin iş Malfoy. Eğer gerçekten istiyorsan ben de isterim ama bunu başka kızlarla olarak bana sürekli kötü davranarak başaramazsın." dedim tek kaşımı kaldırarak.
"Bir anlaşma yapalım." dedi.
"Anlaşma yapacak durumda değilsin şu an ama dinleyeceğim seni."
"Güvenini kazanmak için çabalayacağım. Evet bunu ben yapacağım. Hiçbir kız olmayacak. Zor olsa bile sen karşılık vermeden öpmeyeceğim bile ama bir isteğim var." dedi sert ama emin bir tavırla. Yıllardır tanıdığım Draco neredeydi? Burnundan kıl aldırmayan o egolu Draco?
"Neymiş?" diye sordum.
"Matteo'dan uzak duracaksın." Kocaman bir kahkaha attım. Şakın ve sinirli bir şekilde bana bakıyordu.
"Draco bilmiyorum farkında mısın ama o benim üveyde olsa kardeşim ve okulda bunu bilen sayılı kişiler arasındasın."
"Ama ÜVEY." dedi üveyi bastırarak. "Ben salak değilim Elizabeth. Sana nasıl baktığını, senin nasıl etkilendiğini görebiliyorum."
"Matteo'dan uzak duramam ama o şekilde bir şey olmayacağına dair söz veririm."
"Daha 2 gün önce tanıştığın birine nasıl güvenebiliyorsun?" diye sordu. Sinirlerimle oynuyordu.
"Onu da sen düşün Malfoy. Onun 2 günde kazandığı güveni ben nasıl 17 yılda kazanamadım diye." (unutulmuştur belki diye Malfoy ve Rogers ailesi yıllardır tanışıyor. Aşırı sık görüşmeselerde aileler arkadaş.)
"Peki. Şu an sakin kalmaya çalışarak tekrar soruyorum. Kız arkadaşım olur musun?" dedi. Durdum ve şapşallığına baktım. Gülümsedim. Beklenmedik şeyler oluyordu ve şaşkındım.
"Denemeye değer sanırım. Umarım beni pişman etmezsin." dedim gülümseyerek. O da gülerek kafasını iki yana salladı.
"O zaman beni daha rahat öpebilirsin." dedi bana bir adım daha yaklaşarak. Onun adımıyla bir adım geri çekildim.
"Şimdi olmaz." diyerek duraksadım. "Gitmem lazım." aslında lazım değildi gıcıklığına yapıyordum. Kendime iş çıkaracaktım.
"Neden?" dedi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
OBLİVİATE | Draco Malfoy
Fanfic"Yapamam sana bunu yapamam." Diye titrek bir şekilde ona baktım. "Bize bunu yapamam lütfen isteme benden böyle bir şey." Ben ki evrenin en güçlü cadısı olan ben bir çocuğun karşısında tüm gücümü yitiriyordum. "Yapmazsan zihnime girecekler. Önce ben...
