Special

21 Yuna

Toen ik het plan bedacht, had ik niet gedacht dat ik degene was die mee mocht. Elijah en Hope had ik al wel bedacht. Maar ik? Ik dacht dat ze mij nog steeds niet zo heel erg mochten. Nou, ze mogen me dus wel. Maar 1 ding. Deze pakken zien er echt niet uit. Wit, grote helm, een raar pistool en het ruikt vies. Niet echt geweldig nee. Maar, mijn plan komt er dus wel door. Ineens moet ik denken aan mijn oude vriendinnen. Stacey zal zich wel zorgen maken. Hoelang ben ik eigenlijk weg? Ik heb het idee dat dat heel lang is. Echt heel lang. Het zal toch niet zo zijn dat ze me als vermist hebben opgegeven! Ik ben zowieso al een jaar weg. Of bijna. Want ik wordt bijna 18. Ik ben nu de jongste. En dat is niet leuk. Normaal was ik de oudste. Back to point. We rennen door het bos. We zijn door Sabrina weg gepoeft. Anders laten de bewakers ons er niet door. Aangezien we nu die pakken aan hebben. En dan zouden we dus gevangen worden genomen en was mijn plan mislukt. Sabrina was al wel weggegaan. Ze was op vakantie zeg maar. En nu moest ze weer weg. Doorreis had ze het genoemd. Dat hebben we ook in mijn wereld. Maar ik denk niet dat ze daar heen gaat. Het was wel fascinerend om een heks te zien. Ik bedoel, dat gebeurt echt niet elke dag. Echt niet! We rennen. Het gaat niet echt geweldig door de pakken. Maar, we rennen wel. Maar dan in het tempo van een oma... Al gauw zie ik een stad in zicht komen. Het is best groot en modern vergeleken met dat van ons. Maar het huis wat we bedoelen valt goed op. Het is groot, wit en echt heel opvallend. Dat komt door alle bewakers. We proberen zo onopvallend mogelijk naar binnen te gaan. Op de een of andere manier lukt het. 'Waar kunnen we de bol vinden?' vraagt Elijah aan een van de bewakers. De bewaker is dan weer zo stom om antwoord te geven. Ja, we weten nu dus precies waar de bol ligt. Op de bovenste verdieping. Veel bewaking. We bedanken de bewaker en lopen naar de lift die het dichtste bij is. We drukken op het knopje van de bovenste verdieping en zoeven omhoog. We blijven op de middelste verdieping hangen en er stapt iemand in. Net gekapt blond haar dat in een knotje zit. Een grote map in haar handen. Een net mantelpakje met hakken. Ik hap naar lucht. Joyce staat bij ons in de lift! Verraadster! Ik kan dit niet geloven. De vrouw die ons op de afdeling heeft gezet, werkt bij de regering. Het was dus allemaal fake. Alles! Alle aanvallen. Alle oefeningen. Alles! Hoe kon ze dit ons aan doen?! Gelukkig stapt ze weer uit op de volgende verdieping en kunnen wij weer verder naar boven. 'Wat een verraadster!' roept Hope verontwaardigd uit. Ik knik. Ze heeft gelijk. Dit had ik dus echt niet verwacht van Joyce! Eigenlijk vind ik dat Alice dit moet weten! Ik bedoel, het is wel haar moeder! Er klinkt een ping en de deuren gaan open. Ik kan mijn ogen niet geloven. Overal staan bewakers in hetzelfde pak als ons. We bewegen zo onopvallend mogelijk naar de grote deur. Het is hier echt goed bewaakt. We sneaken naar binnen. In het midden straalt een kleine bol een zachte, paarse gloed uit. Was dit serieus het ding waar iedereen bang voor is! Wauw. Bijzonder. Hoor de sarcasme. Maar ergens klopt het wel, meestal zijn het de kleine, onschuldige dingen die de meeste problemen veroorzaken. Ik maak aanstalten om te gaan lopen maar Hope houdt me ruw tegen. Ik wil wat zeggen. 'Kijk, lazers.' zegt ze net voordat ik iets kan zeggen. En inderdaad. Doffe lazerstralen staan om de bol heen. Ze zijn dof rood en zijn echt overal. Hope maakt aanstalten om er onderdoor te gaan. 'Wacht wat is dit voor knopje?' Elijah klikt op het knopje en de lazer stralen zijn weg. Serieus! Wat een sukkels.Zou dat zijn voor de schoonmaak of zo? Dat ze de stralen uitzetten, schoonmaken en dan weer weggaan. Maar, dan wel de lazers weer aanzetten We rennen naar de bol toe. Nu ik dichterbij ben zie ik dat er kleine scheurtjes in zitten. Ik zie Josh en Luna, Killian en Alice, en Hope en Elijah als een weerspiegeling in de bol. Of eigenlijk gewoon letterlijk ín de bol. Hierdoor gaat de bol dus kapot. Ware liefde. Zal ik mijn ware liefde ooit vinden? Het is een vraag die nu in me op komt. Waarom heeft iedereen zijn ware al gevonden, en ik nog niet! Ik bedoel ik weet echt zeker dat Josh en Luna, Killian en Alice, ELijah en Hope bij elkaar blijven. Maar ik? Ik zal wel voor altijd alleen blijven. Aangezien ik dacht dat Elijah mijn ware was. Maar hij is die van Hope. Dat had ik ook wel kunnen bedenken. Eigenlijk. Hope haalt een tas tevoorschijn en stopt voorzichtig de bol erin. Elijah verwisselt hem voor een van piepschuim. Ze zullen snel genoeg zien dat hij niet echt is. Tenminste, als ze niet blind zijn. We zetten de lazers weer aan en gaan dan weer onopvallend naar buiten. Nu alleen nog weg komen. En het liefst zo snel mogelijk! Want anders, anders hebben we een probleem. Een heel groot probleem.