The Tactics Of Love

Κεφάλαιο 2

«Ξέχασες το ποτό σου» μου ψιθύρισε στο αυτί μου και αισθάνθηκα να με διαπερνάει ένα ρίγος.
Έφυγε από το τραπέζι μας και προσπάθησα να συγκρατήσω το χαμόγελο μου πίνοντας από το ποτό μου.
«Γιατί γύρισες;»
«Αλλαξες γνώμη;»
«Με πήγε στο τραπέζι του άφησα το ποτό μου και ήρθε πίσω να μου το δώσει και τον έδωσα να καταλάβει ότι του αρέσω»
Λίγα λεπτά αργότερα το κέφι ανέβηκε και η φίλη μου πήγε να χορέψει και εγώ ήμουν εκεί στο τραπέζι βράχος να καίω καρδιές..
Ο Φραγκίσκος είδε μόνη την ζωή και την πλησίασε για να χορέψουν μαζί...
«Γεια, είμαι ο Φραγκίσκος»
«Ζωή, χάρηκα για την γνωριμία» η ζωή τον άφησε και γύρισε στο τραπέζι και κατάφερε να εντυπωσιαστεί από τον νέο.
«Ο φίλος του είναι υπέροχος άνθρωπος, είναι κούκλος, κούκλος» εγώ έπινα το ποτό μου και σκέφτηκα το επόμενο βήμα του σχεδίου μου. Το πάρτυ πλέον τελείωσε για εμάς και έπρεπε να φύγουμε..
«Ο Φραγκίσκος είναι πολύ γλυκό, έτσι;»
«Κάποια ερωτεύτηκε σήμερα αλλά το κρύβει, να βρεις άλλον γιατί εκείνος πέταξε»
«Τίποτα δεν τελείωσε κορίτσια, όλα θα πάνε όπως πρέπει»
«Έχασα κάτι;»
«Ούτε εγώ καταλαβαίνω, δεν έκανε τίποτα να σε προσελκύσει ούτε το αριθμός σου δεν ζήτησε; Πως θα συναντηθείτε;»
«Δεν θα το πιστέψεις, μάντεψε! Θα το κανονίσεις εσύ» είπα την Ζωή, και της χαμογέλασα..
Έδειξε το εαυτό της χωρίς να πιστέψει στα λόγια μου, της γύρισα σπίτι, γύρισα και εγώ και μπήκα γεμίζοντας την μπανιέρα με αιθέρια έλαια και μπήκα μέσα στο νερό για να φτιάξουν οι μύες μου και τον σκεφτόμουν είναι Ολόφωτος, ένας άγγελος η ένας Έλληνας θεός, θα τον βρω, ελπίζω να τον ξανά συναντήσω,
Πλύθηκα και τύλιξα το κορμί μου με ένα μπουρνούζι και βγαίνοντας από την μπανιέρα στέγνωνα τα μαλλιά μου με μια πετσέτα, άνοιξα την γκαρνταρόμπα μου και άλλαξα φόρεσα πιτζάμες, ξάπλωσα και χαζεύοντας στα email μου ένα μύνημα είχε την πρόσκληση για κάποια γκαλερί που διοργανώνει εγκαίνια στην Αθήνα και ήμουν ενθουσιασμένη.

Tο επόμενο πρωί ξύπνησα και έκανα την καθημερινή μου ρουτίνα φόρεσα ένα κολάν και μια μπλούζα και κάθησα στον καναπέ και άρχισα να τον ψάχνω, ο Αχιλλέας ανέβασε φωτογραφίες από το χθεσινό πάρτυ οπότε δεν μου ήταν δύσκολο να ψάξω πληροφορίες για εκείνον, βρήκα το προφίλ του στο Facebook και έριξα μια ματιά είδα το βιογραφικό του και άρχισα να τον ψάχνω στo Google και κράτησα στοιχεία..
Χτύπησε το κουδούνι και έτρεξα να ανοίξω και μπήκαν μέσα, βολεύτηκαν στο καναπέ και μου είχαν φέρει καφέ απ' έξω..
«Λοιπόν κορίτσια βρήκα φωτογραφίες από εχθές και γενικά είναι γνωστοί του Αχιλλέα, ο ένας ο κούκλος ο δικός μου λέγεται Πέτρος Καστρινός 25 χρονών τελείωσε την αρχιτεκτονική στην Φλωρεντία. Όμορφος, ευζωιστής, εγωιστής και πεισματάρης. Ο άλλος λέγεται Φραγκίσκος Χατζόπουλος και ο Παναγιώτης βλάχος είναι παντρεμένος με την αδερφή του Πέτρου την Αλεξία Καστρινού που επίσης ο πατέρας του Καστρινού είναι ιδιοκτήτης του νυχτερινού κέντρου της Πάτρας»
«Να κανονίσουμε έξοδο στο νυχτερινό κέντρο;» η ιδέα της Ζωής
«Λοιπόν κορίτσια είστε έτοιμες να επισκεφτούμε το νυχτερινό κέντρο απόψε;»
«Πανέτοιμες» και γέλασαν χαρούμενες..

*Πέτρος*
Το πρωί ξύπνησε και ήρθαν στο σπίτι του οι φίλοι του.
«Έκανα την έρευνα μου και την βρήκα λέγεται Άννα Βελιώτη 22 χρόνων έχει σπουδάσει ζωγραφική και τώρα ζωγραφίζει διαφόρους πίνακες και Αγιογραφίες, σκέφτεται να ανοίξει δική της γκαλερί στην Αθήνα, είναι ευαίσθητη αλλά μπορεί να γίνει και σκληρή, έχει πείσμα και διεκδικεί ότι βάλει στο μυαλό της, και επίσης είναι η κοπέλα που σχεδιάζουμε με την γκαλερί της» είπε ο Πέτρος.
«Δεν το πιστεύω, είναι αυτή η κουκλάρα, τώρα είναι που θα της φτιάξουμε την γκαλερί της, ωραίο μωρό» είπε ο Φραγκίσκος
«Εεεε λίγα λόγια για την οπτασία»

*Άννα*
Το βράδυ ετοιμάστηκα φόρεσα ένα μίνι μαύρο φόρεμα που αναδείκνυε την σιλουέτα μου με τακούνια το συνδύασα, έκανα μια αλογοουρά κάτω χαμηλά φόρεσα το κόκκινο κραγιόν μου και βάφτηκα έντονα πήρα την τσάντα μου και βγήκα από το σπίτι με περίμεναν τα κορίτσια και η διαδρομή ήταν αρκετά σιωπηλές, κοίταξα το ρολόι του καρπού μου και είχε πάει ήδη 9 ώρα. Φτάνοντας στην πλατεία όπου βρισκόταν το νυχτερινό κέντρο, πάρκαρα και βγήκαμε από το αμάξι, έξω υπήρχαν μπράβοι, προχωρήσαμε προς τα εκεί και μπήκαμε μέσα η λαϊκή μουσική τις κοπέλας και του τραγουδιστή ήχησε στα αυτιά μας προχωρήσαμε προς το μπάρ είχε πολύ κόσμο όλα τα φώτα έπεφταν στην τραγουδίστρια, σηκώθηκε να χορέψει ζεϊμπέκικο εκείνος και οι άλλοι από κάτω πετούσαν λουλούδια και παρήγγειλαν ξανά και ξανά πανέρια με γαρύφαλλα, ένας σφύριξε χαρούμενα και φώναξε «Παμε Νατάσσα» οι φίλοι του τον έβγαζαν βίντεο,χαίρονται με την χαρά του, όταν τελείωσε με το χορό του τον αγκάλιασε ο Φραγκίσκος φιλικά και έδωσε ένα φιλί πεταχτά στην Νατάσα μπλιαχ.

*Πέτρος*
«Για πάμε λίγο ρε παιδιά να ανέβουμε θέλω κέφι ζωντάνια, τα κορίτσια εκεί πίσω; Για ελάτε στην παρέα μας» φώναξε η Νατάσα από το μικρόφωνο και έδειξε τα κορίτσια που ήταν στο μπάρ και πίναμε το ποτό τους, την είδα και γύρισα το κεφάλι μου στην Νατάσα, σηκώθηκα και κάθησα δίπλα στον πατέρα μου..
«Μηπως έχουμε κανέναν αρχιτέκτονα εδώ; Θέλω να ρίξω ένα δίπατο» είπε η Νατάσα και κοιτούσε τον Πέτρο.
«Πετρο δως της λίγο ακόμα θάρρος και θα μας πεις από το μικρόφωνο ότι σε γουστάρει» ειρωνεύεται ο πατέρας μου.

Την είδα να φεύγει και όπως περνούσα δίπλα της την έσπρωξα ελαφρά με τον ώμο μου τον ώμο της και παραπατησε πιάστηκε σε ένα τραπέζι και γύρισε και μου έριξε το ποτήρι με το ποτό στην μούρη μου..
«Το πάθημα να σου γίνει μάθημα» είπε και βγήκε απο τα μπουζούκια και εγώ έτρεχα να την προλάβω και εξαφανίστηκε από το οπτικό πεδίο μου.
Μπήκα μεσα ξανά και τελείωσε το πρόγραμμα τα ξημερώματα, άρπαξα την Νατάσα από το χέρι και πήγαμε σπίτι της είχα ανάγκη να την νιώσω, την φιλούσα με πάθος όσο εγώ την είχα στριμωγμένη στην ντουλάπα της αφαίρεσα την μπλούζα της και την έριξα στο πάτωμα, έπιασα από μπούτια της και έδωσα ώθηση να την σηκώσω και τύλιξε τα πόδια της γύρω από την μέση μου, τα χείλια της είχαν γεύση μεντα, την έριξα στο κρεβάτι και της αφαίρεσα το παντελόνι αφαιρέθηκε και το λευκό πουκάμισο μου και στο τέλος έγινε δικιά μου.

__________________________________________
ελπίζω να σας άρεσει, Πατηστε το αστεράκι και γράψε μου στα σχόλια πως σας φάνηκε...