The Tactics Of Love

Κεφάλαιο 14

Δύο μήνες μετά και το καλοκαίρι τελείωσε και την θέση του την παίρνει το φθινόπωρο, τα σχέδια ήταν έτοιμα για να ξανά κτιστεί το μουσείο από την αρχή και αυτή την φορά το έφτιαξα όπως το ήθελα εγώ, οι εργασίες συνεχίζονται και είμαι περιφανή...

Έφτιαξα τα μαλλιά μου μπροστά από τον καθρέφτη και άκουσα την κόρνα που με προειδοποιούσε ότι έφτασε έβαλα απαλό κραγιόν και πήρα την βαλίτσα και κατέβηκα κάτω στο σαλόνι, η Πολυξένη και ο πατέρας μου σηκώθηκαν να με χαιρετήσουν..

«Πατέρα μου ταξίδι πηγαίνω και θα ξανά έρθω δεν φεύγω για πάντα»
«Για μια βδομάδα φεύγεις, είναι σαν να φεύγεις για πάντα»
«Άντε πήγαινε θα χάσετε το αεροπλάνο»
«Φιλάκια μπαμπά μου» Τον έδωσα φιλάκι στο μάγουλο και χαιρέτησα την Πολυξένη.
Και βγήκα έξω πλησίασα τον Πέτρο που με περίμενε στο καπό του αυτοκινήτου φορούσε ένα τζιν παντελόνι και μια λευκή κοντό μανίκι μπλούζα και αθλητικά παπούτσια φορούσε τα γυαλιά του και ήταν ένας κούκλος με πλησίασε μου έδωσε ένα φιλί στο στόμα και πήρε την βαλίτσα και την έβαλε στο πορτμπαγκάζ και ξεκίνησε την μηχανή και εγώ έβαλα μουσική και είχε το αγαπημένο μου κομμάτι και χόρευα με την χαρά μου άνοιξα την οροφή και και σηκώθηκα και έβγαλα το σώμα μου και σήκωσα τα χέρια μου και απολάμβανα το δροσερό αεράκι. 

Φτάσαμε στο αεροδρόμιο και κάναμε τα απαραίτητα και περιμέναμε την πτήση μας. Ανεβήκαμε στο αεροπλάνο και κάθισα δίπλα στο παράθυρο λατρεύω να κοιτάω από ψηλά όσα δημιούργησε η φύση. Το Παρίσι ήταν σαν όνειρο που θα ήθελα να περπατήσω, θα ήθελα να είμαι συνέχεια στον Πύργο του Άιφελ.

Φτάσαμε και βγήκαμε προς την έξοδο από όπου έβγαιναν όλοι οι επιβάτες και καλέσαμε ταξί, με προορισμό το ξενοδοχείο εκεί κλείσαμε το δωμάτιο που είχαμε κρατήσει ήδη και αχθοφόρος πήρε της βαλίτσες μας και μας οδήγησε με το ασανσέρ στο τρίτο όροφο, η πόρτα έγραφε το νούμερο 328, μας άφησε της βαλίτσες και έφυγε και εγώ τακτοποίησα τα ρούχα μας στην ντουλάπα μας, μέσα στην βαλίτσα μου κάτω από τα ρούχα είχα μια έκπληξη για τον Πέτρο το πήρα και το έκρυψαν πίσω μου και το κατάλαβε και χαμογέλασε..
«Τι κρύβεις εκεί;» μου είπε
«Αυτο που κρύβω θα μας κάνει πολύ ευτυχισμένους»
«Τι είναι; Άννα»
«Ειμαι έγκυος Πέτρο» του έδειξα το τεστ εγκυμοσύνης που ήταν θετικό, ήμουν συγκινημένη..
«Συγγνώμη δεν μπορώ να το διαχειριστώ» Άνοιξε την πόρτα και έφυγε...  έμεινα κάγκελο.. άνοιξα την πόρτα και κοίταξα δεξιά και αριστερά και είχε φύγει από τον όροφο, έκλεισα την πόρτα πίσω μου και πλησίασα το μπαλκόνι να πάρω λίγο αέρα...σκέφτηκα να μην τον πάρω τηλέφωνο μέχρι να το χωνέψει και να το συνειδητοποιήσει..