The Tactics Of Love

Κεφάλαιο 29

Το πρωί έκανα την καθημερινή μου ρουτίνα και φάγαμε πρωινό στο εστιατόριο του ξενοδοχείου και έπειτα βγήκαμε βόλτα πήγαμε ξανά στην πινακοθήκη Ουφίτσι η πρώτη πινακοθήκη στον κόσμο δημιουργήθηκε στα τέλη του 16ου αιώνα, με τον αρχιτέκτονα Βαζάρι να δημιουργεί ένα τολμηρό για την εποχή κτίριο με στρώματα από γυαλί, προκειμένου το φως να δίνει έμφαση στο εσωτερικό.
Το διασημότερο έκθεμα του μουσείου είναι αναμφίβολα η Γέννηση της Αφροδίτης του Μποτιτσέλι, που την αναπαριστά να σπρώχνεται από τους ανέμους προς τις ακτές του Αιγαίου, ενώ ξεχωρίζουν επίσης η Αφροδίτη του Ουρμπίνο (Τιτσιάνο), Η Αγία Οικογένεια (Μιχαήλ Άγγελος), ο Ευαγγελισμός (Ντα Βίντσι), οι προσωπογραφίες του Δούκα και της Δούκισσας του Ουρμπίνο (Πιέρο Ντελα Φρανσέσκα) αλλά και τα καταπληκτικά έργα του Καραβάτζιο.
Δε θα μπορούσαν να λείπουν τα ελληνικής προέλευσης εκθέματα, όπως τα αρχαιοελληνικά αγάλματα στην εσωτερική πλευρά του κτιρίου κι ένας θαυμάσιος πίνακας του Ελ Γκρέκο.
Όσο αφορά τα εισιτήρια, αυτά κοστίζουν 12,5 ευρώ (+4 μέσω Ίντερνετ) το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου επικρατεί ένας πανικός και οι ουρές είναι μεγάλες.και στην Πόντε Βέκιο, Όπως το λέει και το όνομά της (Παλιά Γέφυρα) αποτελεί την παλαιότερη γέφυρα της πόλης, καθώς χρονολογείται από το 1345. Τους πρώτους αιώνες πάνω σε αυτήν βρίσκονταν τα εργαστήρια των σιδεράδων και των βυρσοδεψών αλλά απομακρύνθηκαν λόγω της δυσωδίας και σήμερα αποτελούν κοσμηματοπωλεία.
Τα εντυπωσιακά μεσαιωνικά εργαστήρια πάνω στη γέφυρα προκαλούν το θαυμασμό και σήμερα και υποχρέωσαν ακόμα και τον Χίτλερ να δώσει διαταγή ώστε να μην ανατιναχτεί η συγκεκριμένη γέφυρα σε αντίθεση με όλες τις υπόλοιπες που δε γλίτωσαν κατά την υποχώρηση των Γερμανών στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Το Πόντε Βέκιο αποτελεί ένα από τα πιο πολυφωτογραφημένα μέρη της Ιταλίας και όχι άδικα, ενώ το βράδυ θα συναντήσετε διάφορες μπάντες και μουσικούς του δρόμου να τραγουδούν εκεί, και στο Παλάτσο Πίτι (Palazzo Pitti) & Κήποι Μπόμπολι (Giardino di Boboli) στην νότια πλευρά του ποταμού Άρνου, βρίσκεται η συνοικία Ολτράρνο με τα γραφικά της στενά. Στο Παλάτσο που έχτισε η πλούσια οικογένεια των Πίτι εγκαταστάθηκαν το 16ο αιώνα οι Μέδικοι, στους οποίους άρεσε το κλίμα και η ηρεμία της περιοχής κι επί της ουσίας δημιούργησαν ένα μεγάλο παλάτι, όπου σήμερα εκτίθενται οι θησαυροί της σπουδαίας φλωρεντινής οικογένειας.
Συνεπώς, στις διάφορες πτέρυγες του παλατιού εκτός από τα τυπικά βασιλικά διαμερίσματα, θα συναντήσετε την Παλατινή Πινακοθήκη που μεταξύ άλλων φιλοξενεί τη μεγαλύτερη συλλογή έργων του Ραφαήλ, τη Γκαλερία ντελ Κοστούμε με χαρακτηριστικά ρούχα της εποχής του Διαφωτισμού και τη Γκαλερία ντ’ Άρτε Μοντέρνα με δημιουργίες σύγχρονης τέχνης που καλύπτουν την εποχή 1780-1920.
Πίσω ακριβώς από το Παλάτσο Πίτι, οι Μέδικοι δημιούργησαν τους Κήπους Μπόμπολι, εξαίρετο δείγμα αναγεννησιακών κήπων που καταλαμβάνουν μία πραγματικά τεράστια έκταση. Στο κέντρο του χώρου δεσπόζει η Βιοτολόνε, η λεωφόρος με τα κυπαρίσσια που οδηγεί στην στρογγυλή λίμνη με το Νησάκι, δίπλα στο οποίο και μέσα στο νερό δεσπόζει ένα έφιππο άγαλμα.
Γενικώς σε ολόκληρη την έκταση των Κήπων βρίσκονται διάσπαρτα έργα τέχνης, ενώ στο ύψους του Παλατιού βρίσκεται ένα μικρό αμφιθέατρο, που θεωρείται το πρώτο στον κόσμο που φιλοξένησε παραστάσεις όπερας. Τέλος, μέσα στους Κήπους θα βρείτε μία καφετέρια που προσφέρει ανεμπόδιστη θέα και την χαρακτηριστική Κρήνη του Βάκχου που αναπαριστά έναν εύσωμο γελωτοποιό πάνω σε μία χελώνα.

Αν και δεν ήθελα μόνο Φλωρεντία ήθελα να γυρίσω όλη την Ιταλία, ο Πέτρος ενοικίασε κρυφά ένα αμάξι να μπορούμε να τα γυρίσουμε όλα, και χάρηκα πολύ για αυτό, και μου έκανε έκπληξη.
Το μεσημέρι φάγαμε σε ένα καλό εστιατόριο στην κεντρική πλατεία της πόλης και μετά πήγαμε βόλτα στην Πίζα δίπλα και περπατήσαμε στην Piazza dei Miracoli στον πύργο της Πίζας, κάναμε εκεί την βόλτα μας και γυρίσαμε πίσω στην Φλωρεντία..

Γυρίσαμε στο ξενοδοχείο και ο Πέτρος έμεινε στο δωμάτιο να κάνει κάποια τηλεφωνήματα και εγώ κατέβηκα κάτω στο ΣΠΑ για να κάνω μασάζ για την εγκυμοσύνη μου.

*Πέτρος*

«Ελα πατέρα» είπα
«Πέτρο η αναβολή σου τελείωσε το χαρτί ήρθε θα πας στρατό» είπε ο πατέρας μου
«Δεν πρόκειται να πάω»
«Θα πας είναι υποχρεωτικό»
«Κλείσε, θα σε πάρω αργότερα»

*Άννα*
Τελείωσα με το μασάζ και τον περίμενα να κατέβει για να πάμε στο εστιατόριο να φάμε, τον είδα σκοτεινό, σκεπτικό και μελαγχολικό..

«Αγάπη μου» είπε
«Μωρό μου» είπα και ανταλλάξαμε φιλιά στα χείλη.
«Έλα θα πάμε έξω να φάμε, έχω κλείσει τραπέζι» με πήρε από το χέρι και βγήκαμε από το ξενοδοχείο μπήκαμε στο αμάξι και βρεθήκαμε σε ένα πανέμορφο εστιατόριο, μας έδειξε ο σερβιτόρος το τραπέζι μας και καθίσαμε, μας έδωσε τους καταλόγους και παραγγείλαμε κατευθείαν και μέχρι να έρθουν τα πιάτα μου έλεγε αυτό που του απασχολούσε.

«Άννα μου αγάπη μου, θέλω να σου μιλήσω για κάτι όμως δεν θέλω να θυμώσεις, να ουρλιάξεις, και γενικά μην κάνεις καβγά και μας ακούσει όλο το εστιατόριο» έκανε χιούμορ.
«Θα μου πεις η θα με σκάσεις»
«Με τηλεφώνησε ο πατέρας μου και μου είπε ότι ήρθε το χαρτί για τον στρατό φεύγω φαντάρος για ένα εξάμηνο» είπε διστακτικά
«Κάτσε γιατί μου ήρθε κάπως απότομο»
«Ειναι δύσκολο και αρκετά υποχρεωτικό»
«Λοιπόν, να πας και να το τελειώνεις και να γυρίσεις στην οικογένεια μας, εγώ θα σε περιμένω»
«Δεν θύμωσες;»
«Όχι γιατί ξέρω ότι είναι υποχρεωτικό να πας και θα περάσουν όλα σαν νεράκι»
«Αγάπη μου, το μόνο κακό είναι ότι δεν θα είμαι στην γέννα η εκτός αν πάρω άδεια και είμαι δίπλα σου»
«Έχουμε ακόμα 5 μήνες έχουμε δρόμο»

Μας έφερε ο σερβιτόρος τα πιάτα μας και όσα παραγγείλαμε, μετά γυρίσαμε στο ξενοδοχείο και στο δωμάτιο έκανα μπάνιο άλλαξα ρούχα και ξάπλωσα δίπλα του και έκλεισα τα μάτια μου, μετά γύρισα πλευρό όπως και ο Πέτρος γύρισε πλευρό, και δάκρυα κυλούσαν αθόρυβα και κρυφά, δεν θέλω να κλαίω μπροστά του και φυσικά θα μου λείψει πολύ, και δεν θα είναι δίπλα μου, να βλέπει να μεγαλώνει το έμβρυο, δεν θα κοιμόμαστε μαζί, δεν θα νιώθω ασφάλεια, τίποτα δεν θα είναι εύκολο από εδώ και πέρα.
_______________________________________

Αυτό ήταν το κεφάλαιο.. ελπίζω να σας άρεσει, Πατηστε το αστεράκι και γράψε μου στα σχόλια πως σας φάνηκε...