κεφάλαιο 16

163 10 2
                                    

Έσυρα την βαλίτσα μου μέχρι το ασανσέρ και πάτησα το κουμπί μέχρι να έρθει.. κοιτούσα το κινητό μήπως με έπαιρνε τηλέφωνο αλλά τίποτα.. εισήλθα μέσα και πάτησα το κουμπί του ισογείου και με κατέβασε κάτω άνοιξαν οι πόρτες και τον είδα μπροστά μου μπήκε μέσα και πάτησε το κουμπί και μας ανέβασε επάνω, όμως εγώ πάτησα το κουμπί για κάτω, αυτός πάτησε για πάνω και ακούμπησε την πλάτη του στον πίνακα με τα κουμπιά και με σταμάτησε..
«Δεν μπορείς να με κρατάς θέλω να φύγω»
«Όμως δεν πρόλαβα να σου εξηγήσω και μετά συνέχισε την ζωή σου»
«Λέγε γιατί θα χάσω και την πτήση μου και όπου να ναι έρχεται και το ταξι»
«Κερατάς δεν υπήρξα ποτέ δεν θα προδιδα την εμπιστοσύνη καμίας, εσύ πίστεψες κάποια ηλίθια μυνήματα στο κινητό μου και το έβαλες κατευθείαν στα πόδια δεν ήρθες να το συζητήσουμε»
«Ακομα και τώρα με κοιτάς και λες και ψέματα που είναι η αλήθεια που την κρύβεις; Πες μου είμαι δίγαμος, τώρα θα παντρευτώ την δεύτερη έτσι για να έχω ποικιλία, σε ποιον τα πουλάς αυτά Πετράκη» άνοιξε η πόρτα για πάνω πάτησα το κουμπί για κάτω.
Άνοιξε η πόρτα και πήγα να βγω με κράτησε από το μπράτσο μου και κοίταξα το χέρι του και μετά συναντήθηκαν τα μάτια μας, μπορούσα να μυρίσω το άρωμα του γαμωτο είναι τόσο γαμάτο..
«Να προσέχεις τώρα είστε δύο» τράβηξα το χέρι μου
«Θα το προσεχω» έβγαλα το μονοπετρο και του το έδωσα, βγήκα από το ασανσέρ και προχώρησα προς την έξοδο, το ταξί ήταν ήδη εκεί...
Μπήκα στο ταξί ο ταξιτζής τοποθέτησε την βαλίτσα μου μέσα στο πορτμπαγκάζ και ξεκίνησε την μηχανή..
Γύρισα το κεφάλι μου και κοίταξα από το τζάμι και προσπάθησε να με προλάβει αλλά δεν τα κατάφερε το ταξί ξεκίνησε..
«Αννα δεν εννοούσα τίποτα γύρνα πίσω Άννα Σ' αγαπάω» τα τελευταία του λόγια..

Η διαδρομη ήταν γεμάτο από στιγμές που είχαν μείνει, ήταν σαν ταινία με αναμνήσεις τα δάκρυα κυλούσαν και τα λόγια του με έκαναν να βουρκωσω περισσότερο.
«Ειστε καλά Κυρία;» είπε ο ταξιτζής με γαλλική προφορά
«Εχετε αγαπήσει τόσο πολύ που να μην ξέρεις τι θέλεις να κάνεις;»
«Δεν παντρεύτηκα ποτέ είμαι 50 χρόνων και με έφαγε την ζωή το ταξί, θα σου δώσω μια συμβουλή όμως μην αφήσεις κάτι τόσο πολύτιμο να φύγει από τα χέρια σου γιατί δεν θα βρεις ποτέ σαν αυτόν»
«Με πρόδωσε»
«Στην ζωή μάθαμε να συγχωρούμε τους ανθρώπους, μήπως να τον έδινες μια δεύτερη ευκαιρία;»
«Ναι, θέλω να με επιστρέψεις στο ξενοδοχείο;»
«Βεβαίως»

Με γύρισε στο ξενοδοχείο και μου άφησε την βαλίτσα στο πεζοδρόμιο και σήκωσα το χερούλι και την τράβηξα και έτρεξα προς το ασανσέρ του ξενοδοχείου πάτησα το κουμπί και έφτασα στον όροφο περπάτησα στον διάδρομο και βρισκόμουν έξω από το δωμάτιο και χτύπησα την πόρτα περίμενα κάποια λεπτά και μου ανοιξε την πόρτα..

The Tactics Of LoveDonde viven las historias. Descúbrelo ahora