|𝙐𝙣𝙖𝙬𝙖𝙧𝙚 𝘿𝙖𝙙| 𝐌𝐘𝐆

𝑶̈𝒈̆𝒓𝒆𝒏𝒊𝒍𝒆𝒏 𝒈𝒆𝒓𝒄̧𝒆𝒌𝒍𝒆𝒓

💗İyi okumalar 💗

°
°
°
°

Yoongi'den

Çıldırmak üzereydim şu an, nasıl olur da kaybolurdu? Üyelerle kendi evime gelmiş Kardeleni bekliyorduk ama bir türlü gelmiyordu. Dalya'yı son görüşüm hastanede olmuştu ama ben yine onu ellerimle geri itmiştim.

"Hyung sence ona ne olmuş olabilir?"

Jungkook'un sorusuyla ona döndüm.

"Bilmiyorum hiçbir fikrim yok çıldıracağım!"

"Yoongi sakin ol"

Omuzuma konulan eller onların bana destek olduğunun işaretiydi.

Çalan zille hepimiz kapıya döndük, Jimin hızla salondan çıktı. Kardelen gelmiş olmalıydı. Kardelen'in içeriye girmesini beklerken sanki iğne üstünde gibiydik.

Kardelen'in içeriye girmesiyle olmayan morelim dahada kötüleşmişti ne olmuştu bu kıza böyle?

Gözlerinin altı mosmor yüzü âdeta çökmüştü. Bu görüntüsünden anladığım kadarıyla iyi haberler yoktu.

Yerimden kalkarak Kardelen'in önünde durdum kaç gündür haber alamıyordum yoksa kaç aydır mı demeliyim?

"Bir haber yok değil mi?" diye sordum haber olmadığını biliyordum ama bir umut yinede sormuştum.

Kafasını hayır anlamında salladı.

"Ondan haber yok ama anlatmam gereken şeyler var"

Birden ağlamasıyla içime bir korku oluştu anlatacakları içimdeki merakı dahada körüklüyordu. Ya başına bir şey geldiyse diye düşünmeden edemiyordum.

"Önce bir sakin ol gel otur seni dinleyeceğiz" Namjoon Kardelen'in koltuğa oturmasına yardımcı oldu herkes yerlerine otururken ben oturamıyor salonda dört dönüyordum.

"Hyung sende otur hadi" bunu söyleyen Jungkook'tu

"Tamam"diyerek bende oturdum.

"Seni dinliyoruz ne anlatmak istiyorsun" diyen Namjoon'a bir bakış attım artık konuşacak hâlde değildim. Bunu anlamış olmalı ki lafa o girdi.

Kardelen burnunu çekerek konuşmaya başladı.

"Öncelikle Yoongi senden özür diliyorum bunu sana en başta söylemeliydim ama Dalya söylememem için çok ısrar etti."

Merakım git gide dahada artıyordu devlet sırrı gibi saklanan bu sır neyin nesiydi?

"Siz ayrıldıktan bir ay sonra Dalya sık sık rahatsızlanmaya başladı. Ben her ne kadar hastaneye gidelim desemde, geçer üşüttüm sadece deyip geçiştiriyordu."

Sözü bölen Hoseok'la hepimiz ona döndük.

"Hayır! Hayır! Tedavisi olmayan bir hastalığımı var? Lütfen olmamış olsun"

İçimdeki korku Hoseok'un sözleriyle dahada artarken ellerim titretmeye başlamıştı bile

Kardelen kafasını iki yana sallayarak söze devam etti.

"Hayır öyle bir şey değil.
Sonra ben zorla Dalya'yı hastaneye götürdüm. Depresyonda gibiydi, çökmüştü bir şey de yemiyordu. Doktor ikimizinde beklemediği şeyi söyledi. Dalya'nın hamile olduğunu