|𝙐𝙣𝙖𝙬𝙖𝙧𝙚 𝘿𝙖𝙙| 𝐌𝐘𝐆

𝑨𝒏𝒏𝒆?

Yoongi'den

Dalya'nın telefonu kapatmasının üstünden iki saat geçti. Ne kadar arasam da telefonuna ulaşılamıyordu. Karımın neden bu kadar hassas olduğunu anlayamıyordum. Üç yıldır olan birlikteliğimiz boyunca Dalya en ufak tartışmamız da hemen kırılıyor ve ağlıyordu. Geçmişte bir şeyler yaşadığından emindim ama bana anlatmak istemiyor saklıyordu. Ama ben bunu ne yapıp edip öğrenecektim.

İki saat önce olan küçük tartışmamızdan da anladığım kadarıyla kırılmıştı ve ağlıyordu.

Jin'in olayına gelince başkanla konuştuktan sonra anlaştılar ve Jin ilişkisini açıklayacaktı.

Kendimi suçlu hissediyorum Dalya gibi bir kadının kalbini kırmak istemiyordum ama onu çok sevdiğim için kıskançlıklarım tutuyordu.

En kısa sürede stüdyoda olan işimi bitirip eve geri dönmem gerekiyordu. Kalbi kırık olan karımı ve minik oğlumu özledim.

🧚‍♀️

Soğuk esen rüzgar yüzümü yalayıp geçiyordu. Saat geç olmasına rağmen Yoongi hâlâ eve dönmemişti. Dışarısı soğuk olduğu hâlde burda ne kadar oturduğumu bilmiyordum.

Sehpanın üstünde olan kahvem bile buz gibi olmuştu. Oğlum uzun zamandır uyuyordu. Bu yüzden balkonda uzun süredir oturuyordum.

Arkamdan gelen adım sesleri ve ardından ensemde hissetiğim nefesle irkildim.

"Jagiya"

Sesin sahibinin Yoongi olduğu açıkça belliydi ama ben arkama dahi dönmek istemiyordum.

Boynuma kondurduğu öpücüklerle beni eritebileceğini sanıyordu ama yanılıyordu. Çünkü ben her şeye alışkındım ama Yoongi konu olunca hassas oluyordum. Bu onu çok sevdiğimdendi. Ona çok değer veriyordum. Hayatımın en kötü evresinde karşıma çıkmış ve bana ilaç gibi gelmişti.

Yoongi'den hep sevgi ve şevkat gördüğüm için en ufak bağırışında üzülüyordum. Çok küçük yaşlardan beri anne baba sevgisi görmeyen insanlar da benim gibiler miydi? Bilmiyordum ama ben çok hassastım. Yıllarca görmediğim sevgiyi Yoongi'den gördüm ve ona çok bağlandım.

"Bebeğim bana kırgın mısın?"

Yoongi'nin sesini duyunca Daldığım düşüncelerden sıyrıldım. Karşımda diz çökmüş gözleri direkt gözlerime bakıyordu.

Bakışlarımı gözlerinden çektim. Çünkü o gözlere bakınca onu hemen affedecektim emindim.

Elleri çenemi tuttu ve kaldırdı. Gözleri gözlerimin en derinine bakıyordu.

"Bana kırgınsın biliyorum özür dilerim sana öylece bağırmamalıydım affet beni"

Az önce de söylediğim gibi beni eritebileceğini sanıyordu ama yanılıyordu. Görelim bakalım Min Yoongi bu kadar kolay sinirlenmenin cezası neymiş?

Özür dilemesinin üstüne gözlerimi kıstım ve yavaşça başımı salladım.

Oturduğum sandalyeden kalkarken önümde diz çökmüş bir şekilde ne yapacağımı bekliyordu.

Bakışlarım kısa süreli üstünde gezindikten sonra balkonun kapısını açarak odaya geçtim.

Saate baktığımda dokuzu gösteriyordu. Arkamı dönüp balkona baktığımda Yoongi sandalyeye yaslanmış düşünceli bir şekilde sigara içiyordu.