Jacob's Eighth Collection (Major Editing)

Epilogue

I never regret anything. Dahil sa mga pagkakamali ko, nahanap ko ang tunay na kaligayahan. With my family. Masakit mawalan ng anak, napakasakit. But with their help, unti unti kong natutunang tanggapin, kahit mahirap.

It's been three years since then. May 25th. Tatlong taon nang wala si Chase, pero kahit ganoon, I know that he's guiding us everyday. Ramdam ko pa rin ang presensya nya. His innocent face, wrinkled forehead and pouting lips. Araw araw pakiramdam ko, nasa tabi lang namin sya.

"Ma!!!" Natigil ako sa pag iisip nang may humila sa laylayan ng suot kong bestida. Napangiti na lang akong bigla.

"Oh Jake? Bakit umiiyak ang baby namin?" Lumuhod ako para makapantay ko sya. Nakasubo sa bibig nya ang hinlalaki at tahimik na humihikbi.

"Eh kashe *hulk* Ma, nyiaway *hulk* ako Shans.." Sumbong nya sa akin habang itinuturo ang kuya nya.

Chans is eight years old now. Nasa third grade na sya. He's a top student, pero ang nakakalungkot lang, hindi na sya bumalik sa dati.

Ngumingiti sya pero bilang lang yun. Pati ang mga isinasagot nya kapag kausap sya, ibang iba na sa dati. Araw araw pumupunta sya sa kwarto namin, hugs me and kisses my check tapos sasabihin nyang 'I love You Mom.' Pagkatapos nun tatakbo na lang sya bigla palabas.

Lagi lang syang tahimik sa isang sulok, hawak ang lumang sketchpad nila ni Chase, at may kung anong iginuguhit. Kapag gabi ay binibisita ko sya sa kwarto nya, at hindi ko mapigilan ang sarili ko sa pagluha. Lagi nya na lamang yakap ang sketchpad. And that sketchpad contains everything he feels. Lahat, lahat ng bagay na hindi nya kayang sabihin sa amin.

Laging may dalawang masayang batang lalke sa bawat larawang iginuguhit nya. And I know that it's him and Chase. He misses his twin brother, so much that he forgets everyone that still cares for him.

"Jake, how many times do I need to tell you to call Chans kuya? He's older than you baby, kaya dapat kuya ang itawag mo sa kanya." She never call Chans kuya. Kapag sinasabi ko iyon, umiiling sya, kapag ipinipilit ko naman, tumatakbo sya sa Daddy nya at doon iiyak, at magsusumbong na hindi ko na raw sya mahal. She's spoiled, at ksalanan iyon ni Jacob at nang mga pinsan nito.

"No! His name is Shans not kuya." Napabuntong hininga na lamang ako at hinayaan syang tumakbo papunta sa ama nya.

Tumayo ako mula sa pagkakaluhod at pinuntahan si Chans.

"Chans, baby." I called him. Nilingon nya naman ako pero sandali lang yun, muli nyang ibinalik ang tingin nya sa kakambal.

It's Theasia's 3rd birthday, at death anniversary ni Chase. Napagkasunduan ng lahat na dito icelebrate,  since minsan na lamang kaming magksama sama.

Ashley and Gray were back. And sad to say, komplikado ang sitwasyon nilang tatlo ni Rio.

Andrew, nabalitaan ko na naghahabol sya sa isang babae na nagngangalang Blair. I got the news from Jacob. Hindi na lang ako nang uusisa pa dahil napaka moody ng isang iyon.

Si Michael, may hindi sya sinasabi sa akin. Palagi syang wala at kapag kakausapin ko naman tungkol kay Seven, ay agad syang umiiwas.

Hindi ko maitatanggi na pagkatapos ng lahat ng nangyare, hindi na kami naging katulad ng dati. Palaging may puwang na hindi namin kayang punan. Pero ganoon pa man, kailangan naming ipagpatuloy ang buhay, para sa mga natitira, para sa mga bata.