I Love You [COMPLETED]

Epilogue

EPILOGUE

"Zoe Clishtien, anak! Stop na. Nakakahilo na 'yang pagtatakbo niyo ni Julian Kye."

"Mommy, let us play lang po ni baby Kye-Kye. Plith po?"pagpapa-cute ni Zoe kay Steffany. Haha, nakakatuwa talaga itong batang 'to. Sobrang galang, eh.

Actually, Zoe Clishtien is Steffany&Rhiems' daughter, she's 5 years old. Napaka-jolly niya saka magalang. While, Julian Kye is my son and he's four. Anak ko siya kay TX. Wondering how?

6 years ago..

"TIMOTHY XANDER PADILLA! YOU SAID YOU WON'T LEAVE ME, RIGHT?! SO WAKE UP AND PROVE YOUR PROMISES! I THOUGHT YOU SAID TIL' INFINITY AND BEYOND?! WAKE UP!"

Everyone was crying because of the pain he gave us. He left us. But that's what we thought..

.

.

.

I thought he's going to leave us, I really though he really will. But, he fulfilled his promise. He never did leave me. He never did leave us.

.

.

.

A miracle happened. For 5 minutes, the heart rate monitor says straight line but all of us gasped as we saw the line curved. He's alive.

*end of reminiscing*

Lahat kami ay masaya sa milagro na naranasan ni TX. Even TX himself.

Sobrang saya ko din kasi, he never did leave me. Iniisip ko nga, kung natuloy ang straight line na 'yun? Ano na kayang nangyayari sa'kin? May anak pa kaya ako? Baka nga namatay na din ako sa sobrang lungkot, eh.

Kaya nagpapasalamat talaga ako sa Panginoon na binuhay niya si TX. And to that Zedric guy, hinding-hindi ko siya makakalimutan dahil siya ang nagsabi sa'kin na magtiwala sa pangako ng taong mahal ko sa'kin.

At the age of 21, ikinasal kami ni TX. Simple lang ang kasal namin pero lahat ng taong importante sa'min ay dumalo. Napakahalaga ng araw iyon. It was June 4 nang ikasal kami and pagkabukas ay nakatanggap kami ng napakagandang balita, which is June 5. Steffany bear a very beautiful girl and it was Zoe Clishtien, of course.

Marrying isn't about age. Wala sa edad ang pagpapakasal, nasa puso 'yan. Kung kayo talaga ang para sa isa't-isa, kayo talaga sa huli.

At syempre kung kasal, hindi maiiwasan ang mag-ano. Ayun pagkalipas ng dalawang buwan, nalaman namin ang napakagandang balita. Pinagbubuntis ko na si Julian.

Hindi maiiwasan ang away mag-asawa saka tampuhan pero wala kaming pinapalipas na araw na hindi nagbabati. Katulad na lang nung buntis ko, lagi ko siyang binubulyawan. Ewan ko ba kung normal 'yun sa buntis na laging mainit ang ulo.

"Hoy, Marso! Kanina pa kita tinatawag uy!"napatigil naman ako sa pag-iisip ng malalim ng bigla akong binatukan ni Steffany.

"Ang sakit nun', ah! Utang na loob, Stepanya!" Madami nang nagbago sa paglipas ng anim na taon. Katulad nitong tawagan namin ni Steffany. Naging Marso ako at Stepanya siya.

"Malamang! Magtaka ka na kung hindi masakit!"singit naman ni Tiffany habang nilaro-laro ang anak nila Lee Rin at Cyriel na si Rainiel na one-year old pa. 2 years ago, kinasal din sila tapos last year, pinanganak ang napaka-cute na si Rainiel.

Si Tiffany naman, magboyfriend-girlfriend pa sila ni Amiel. Ewan ko, after nung miracle na nangyari kay TX biglang sinagot ni Tiff si Amiel. Kaya ayun, nagcelebrate kami.