I Love You [COMPLETED]

Chapter 18* Facing the Reality

Cyriel.

"Lee Rin, I'm just here for you. Ang daya mo rin,no? Unang araw pa nga natin ngayon eh. Di pa tayo nakapag-bonding masyado tapos natutulog ka na agad. Gumising ka na jan. Miss ko na ngiti mo eh."bulong ko and I kissed her hands. After the incident kanina, isinugod namin agad sila sa ospital. Kailangan ko rin pa palang puntahan si Ailene. Nasaktan rin siya. Mas mabuti ng magdamayan kami. Dumating naman bigla ang mommy at daddy ni Lee Rin at naiyak bigla si Tita Jung Rin pagkapasok niya. Tumango na lang ako sa kanila at nagpaalam na pupuntahan si Ailene.

Pagkapasok ko, nakita kong nag-uusap sila ni tita habang kumakain.

"Ailene."I said.

"I'll leave you for a while."sabi ni tita and lumabas na ng tuluyan si tita. Umupo na muna ako sa tabi ni Ailene.

Nagsimula namang magsalita si Ailene, "Cy, I'm sorry. I'm so so sorry. Kasalanan ko to lahat. Kasalanan ko kung bakit na-coma sila TX at si Lee Rin. Kasalanan k-ko to!! I-I'm a killer!! Pi-pinatay ko sila!! Pinatay ko sila."sigaw niya. Niyakap ko na lang siya.

"Sssh. Walang kang kasalanan,Ai. Hindi natin ginusto ang nangyari. Walang may gusto sa nangyari."sabi ko sa kanya.

"P-pati si Rhiems dinamay ko. I'm a killer!! I'm a killer!!"sigaw niya. Hinigpitan ko lang ang yakap ko sa kanya ng biglang naramdaman kong nasa may balikat ko na ang ulo niya.

"Ailene? Ailene, wake up. Wake up."sabi ko at tinapik ko pa yung pisngi niya pero walang epekto. Lumabas ako at nakita ko si tita.

"Ijo. What happened?"tanong niya.

"She suddenly lose conciousness. I'm gonna call a nurse."sabi ko.

"Please do."sabi ni tita at tumango na lang ako. 

Pagkatawag ko, pumasok na sila sa room ni Timothy. May dalawang higaan kasi kaya doon muna hiniga si Ailene.

"How's my daughter?"tanong ni tita pagkalabas nung doktor.

"She's fine. She just fainted because of stress and she became weak because of her wounds."sabi nung doktor.

"Thank you."sabi ni tita at tumango lang yung doktor.

"Hays. Ang dami-dami ng problema."sabi ko at yumuyupyop ako sa gilid.

"Ijo, don't lose hope. We will surpass this problem."sabi ni tita at tumango na lang ako.

"Asan si Xander?"bigla namang sumulpot si ate Ambie at nag-iiyak. Tinuro ko na lang yung room at dali-dali silang pumasok ng pamilya niya.

Ambie.

Parang gumuho ang mundo ko ng makatanggap ako ng tawag galing kay Cyriel. Na-hospital daw si Xander?

"Mom!!! Dad!!!"I shouted as loud as I can. Bigla namang bumukas ang pinto ng kwarto.

"What happened,sweetie?"tanong ni dad.

"D-dad. Si Xa-xander."humihikbi kong sagot.

"Anong nangyari kay Xander!?"nagpa-panic na si mom nun.

"H-he was rushed on the hospital."sabi ko while covering my face.

"Anong tinutunganga natin? Puntahan na natin si Xander. Bilis!!"sigaw ni dad. I know dad is vey worried. Lalo na ngayon na nahospital si Xander. I don't know if he suffered from a heart attack again.

Bumaba na kami at sumakay sa sasakyan. Pagkarating namin, agad-agad naman akong tumakbo papunta sa room ni Xander. Room 345 daw eh.

"Asan si Xander!?"sigaw ko pagkakita ko kay Cyriel. Tinuro naman niya yung room sa may tapat niya.