Her Zaman Sen -YİZHAN

SADECE BİZ

Yibo, Zhan'ı yataklarına taşıdı, parmakları Zhan'ın esnek vücudunun etrafında geziniyordu ve etraflarındaki hava şiddetli bir açlıkla ısınıyordu. Zhan'ı şefkatle yatağa yerleştirdikten sonra Yibo arkasını döndü aniden Zhan'ı panikleyip korktu.

"Gitme...lütfen gitme"
Havai fişeği Yibo'nun elini kavrayarak inledi.

Yibo, ona yoğun bir şekilde bakan eşine dönerek eğildi ve yatağın yanında diz çöktü. Daha sonra Zhan'ın dudaklarıma şefkatle bir öpücük kondurup alnındaki teri sildi.

"Sadece bazı şeyleri almam gerekiyor. Uzun kalmayacağıma söz veriyorum," diye güvence verdi Yibo.

Zhan'ın gözlerinin içine bakarken güçlükle yutkunmuş, sert bir sesle konuşmuştu. Eşinin badem şeklindeki kara gözlerinde yaşlar birikmişti, gözlerine yansıyan şehvet ve açlık Yibo'nun mahvolmasına sebep oluyordu.

Derin bir nefes alması, Zhan'ın kokusunun içine dolmasına neden oldu. Eşinin ona ihtiyacı vardı ve uzaklaşmak için cesaretini toplayarak birkaç saniye nefes almayı bırakmak zorunda kaldı.

Yibo, Zhan'ın daha sonra ihtiyaç duyacağı şeyleri almak için banyoya yürürken Zhan da üstündekileri çekiştirip mızmızlanmaya başlamıştı. Zhan yarı omega olduğu için daha önce hiç kızgınlık yaşamamıştı ama Yibo'nun bu konuda biraz da olsa bilgisi vardı bu yüzden kızgınlığı geçene kadar Zhan'a iyi bakması gerektiğini biliyordu.

Yibo birkaç havlu aldı ve onları sıcak suda ıslattı daha sonra Yubin'e mesaj atarak odalarının önüne biraz yiyecek bırakmasını istedi. Bu işi sadece onun yapmasını söyleyerek onu uyardı. Yibo açıkçası şu anda kurtlarının hiçbirine güvenmiyordu.

Yubin çiftleşmişti, havai fişeğini yakından tanıyordu ve Yibo'nun kurdu, adamın Zhan'a
küçük erkek kardeşi olarak görüdüğünü biliyordu.

Yifeng'in evinden çıkarken Zhan'ı gören sürü arkadaşlarının yüzlerindeki ifade, Yibo'nun kafasında hala tazeydi bu yüzden Zhan'ın yakınına başka birini almak için güvenemezdi.

Karanlık düşünceler Yibo'nun öfkesini geri getirirken, Yibo'nun gözleri önündeki aynaya
takıldı, yansımasını görünce vücudu dondu. Yüzü her zamanki gibi metanetliydi, gözleri altın renginde parlıyordu, parmaklarından çıkıntı yapan pençeler vardı ve dişleri Zhan'ın etine batma ihtiyacıyla kaşınıyordu.

İçinde korkunç, onu her an kemiren bir ihtiyaç vardı ve bu ihtiyaç ancak Zhan'ı kucağına alıp dişlerini havai fişek boynuna sapladığında doyurulabilirdi.

Tüm bu olaylardan sonra Yibo kendine güvenmiyordu. Aklını kaybedeceğinden ve hayvani içgüdülerinin kontrolü ele alacağından korkuyordu. Alfa , Zhan'a karşı son derece korumacıydı, onu nefes almaktan daha çok istiyordu ama Yibo o sınırı aşıp geçerse işler zorlaşırdı. Eğer sınırı geçerse son derece kaba biri olurdu.

Önceliği Zhan'ı güvenli bir yere götürmek olduğu için Yibo'nun kendi kontrolünü elinde tutması daha kolaydı ama şimdi Yibo hızla sakinleşiyordu. Kendini toparlamak için bir anlığına gözlerini kapatan Yibo banyodan çıkarak odaya girdi.

Odaya girmesiyle Yibo'nun gözleri Zhan'a baktığında havlular elinden kaydı. Zhan tamamen çıplaktı, sırtını bükmüş, parmaklarıyla kendini tatmin ederken başını geriye atmıştı.

Zhan'ın kayganlığının kokusu havada yoğunlaşmıştı ve Yibo'nun kurdu, insan benliğinin zevkle homurdanmasıyla kokuyu hissetti.Islak dokunuşlar odada yankılanıyordu, ardından Zhan'ın günahkar inlemeleri geldi ve Yibo yatağa doğru yürürken kıyafetlerini yırtarak üstündekilerden anında kurtuldu.