Her Zaman Sen -YİZHAN

BENİMLE GEL

Zhan şokunu gizleyememişti, arkadaşının sözleriyle kaşları saç çizgisine değdi.
"Neler oldu, Jiyang?"

Zhan arkadaşının cevap vermesini beklerken, Jiyang göz yaşlarını silip konuşmaya başladı.

"Xuan'ım normal bir çocukluk geçirmemiş Ebeveynlerinin uyumlu bir ilişkisi yoktu ve ona kötü davranıyorlardı. Yibo'nun babası bunu görünce Xuan'ımı buraya getirmeye karar vermiş.Çocukluğu, onu bugün olduğu adam olarak şekillendirdi ve o, hala öyle olduğunu düşünüyor. Asla iyi bir baba olamayacakmış. O çocuk istemiyor Zhan. Bunu bana uzun zaman önce söylemişti ve ben de kabul etmiştim ayrıca memnundum. Tek istediğim oydu bu yüzden hiç üzülmedim ve kızmadım Xuan yanımdaydı ve bu yeterliydi. Ama beş ay önce dikkatli değildim ve hamile kaldım. Xuan'a hiçbir şey söylemeden hamileliği sonlandırdım."

Zhan'ın nefesi kesilirken Jiyang ona acı bir gülümseme verdi.
"Kendi çocuğumu öldürdüğüm için ne kadar acımasız olduğumu düşünüyorsun. Yalan söylemeyeceğim, bir zamanlar çocuk sahibi olmayı düşünmüştüm ama kendi bencilliğimden dolayı bu sorumluluğu Xuan'a asla dayatmam. Eşimin isteklerine saygı duyuyorum."

"Yaptığın şey için seni yargılamıyorum A-Yang. Çocuk yetiştirmek büyük bir sorumluluk ve hem senin hem de Xuan'ın buna hazır olması gerekiyor. Kararın doğruydu. Sadece Xuan'ın neden öyle düşündüğü hakkında hiçbir fikrim yok. Sence o iyi bir baba olmaz mıydı? Yuan konusunda harika davranıyor."

Sözleri üzerine Jiyang'in dudaklarında bir gülümseme belirdi.
"Öyle. Xuan'ımın harika bir baba olacağını biliyorum ve eğer olmaya karar verirse beklemeye hazırım. Ama o gün gelmezse hiç pişmanlık duymayacağım."

Zhan sözlere başını salladı ve Jiyang'a daha sonra neler olduğunu sordu.

"Xuan hamileliği ve çocuğumuzu aldırdığımı öğrendi."

"Kızgın mıydı?" diye sordu Zhan usulca ve Jiyang başını salladı.

"O aptal adam kendini suçlamaya devam etti. Eğer o kadar kırgın bir çocukluk yaşamamış olsaydı bana bunu verebileceğini ve kendi çocuğumu öldürmek zorunda kalmayacağımı söyledi. Yaptığım şey için kendini suçlu hissediyor. Pişman olduğumu düşünüyor. "

"Öyle mi?"

Jiyang'ın gözleri onunkilerle buluştu ve Zhan, arkadaşının gözlerinde acı gördü.

"Keşke yapmak zorunda kalmasaydım ama pişman değilim. Çocuklarımın mutlu, sıcak bir yuvada büyümesini istiyorum. Babalarının onları hiç istemediğini düşünerek büyümelerini istemiyorum. Bu benim için çok acımasız olurdu."

Zhan,
"Peki Xuan şimdi iyi mi?" diye sordu ve Jiyang perişan halde başını salladı.

"Hayır. Çocuk istediğimi düşünüyor ve her zamanki gibi bana istediğimi vermek istiyor. O buna hazır değil, Zhan. Onu bir gece duşta ağlarken yakaladım, zarar gördüğümü düşünerek kafasını duvara vuruyor. Baba olmayı bilmesede nasıl daha iyi bir baba olunacağını öğreneceğini söylüyor. Hatta çocuklarımızı güvende ve mutlu tutmak için asla yanlarına yaklaşmayacağını bile önerdi. Ne gerekiyorsa yapmaya ve istediğimi düşündüğü şeyi bana vermeye hazır. Ona iyi olduğunu söylemeye çalıştım ama onu bu yüzden bırakacağımı düşünüyor, beni tekrar hamile bırakmaya çalışıyor."

Bunun üzerine Zhan'ın yüzünde şaşkın bir ifade belirdi ve Jiyang ona hafifçe gülümsedi.

"Bazen beni çok sevdiğinden dolayı endişeleniyorum. Her zaman fedakarlık yapan o. Aldığı her küçük kararda beni düşünerek alıyor. Nasıl bencil olabilirim Zhan? Hazır olmadığını biliyorum. Bir baba olmak icin onu zorlamak istemiyorum. Bunun için durmadan l kavga ediyoruz. Koruma kullanmayı reddediyor ve ben de korumasız bana dokunmasına izin vermiyorum."