Yavaşça belini salla 'Sunki

doktor

Bu doktorda bir şeyler vardı. Sürekli beni gözetliyordu. Sanki yanlış bir şey yapsam direkt atılmak için hamlemi bekliyordu.

Bana sürekli göz kırpıyordu.

Riki yi normal odaya almalarının ardından 2 gün geçmişti. O süreçte bir gün ben bir gün Konon kalmıştı. Ve sıra bendeydi.

Doktor Riki ye sürekli kızıyordu. Nedeni bilinmez bir biçimde, Ameliyattan yeni çıkan hastaya çok kötü davranıyordu. Ve yine Riki yi azarlıyordu.

Sebebi ise dondurma yemiş olmasıydı, neymiş sütlü şeyler yasakmış. Ben sana bunu çok kez söyledim, sütlü şeyler yeme diye bağırıyordu.

Ki sütlü şeyler yememesini söylememisti.

En sonunda dayanamayıp ayağa kalktım.

"Afedersiniz ama siz hiçbir zaman, hiçbir şekilde Riki ye sütlü tatlılar yememesi hakkında uyarmadiniz. Ki uyarmis olsaniz bile Riki kurallara saygı duyan bir insan, ve de neden bir insan ölmek için çaba harcasın ki? Şimdi burada boş bir şekilde Riki ye kiziyorsunuz. Ve yediği dondurma da sütlü değil. Ve çıkar mısınız odadan?"

Adamı kovaladığım gibi çıkmıştı. Doktor değişikliği isteyecektim sanırım.

Riki nin yanındaki sandalyeye gidip oturmuştum. Yanaklarını öptüm şapur şupur. Çok seviyorum bu çocuğu ya!

"Ne oldu bi sevgi geldi herhalde sana?"

"Gelmez mi ya! Kocam trafik kazası geçirmiş ben üzülmeyecek miyim?"

"Bir daha desene"

"Neyi?"

"Kocam lafını"

"Hmm sen iste ben sana hep kocam derim canım kocacım benim"

Riki birden gülmeye başladı. Gerçekten çok sevdiğimi söylemiş miydim?

Birden kapının açılması ile içeriye iki tane bıcırık girdi.

Jungu "baba!" Diyerek ona doğru koşmaya başladı. Üzerine atlayacakken onu durdurdum.

"Baban uf oldu tatlım şuan üzerine atlamanın sırası değil. Lütfen."

Sola yatağın başına gidip dikeldi.

"Canım abim iyi misin?"

"İyiyim güzelim."

İkisinin arkasından annemin girmesi ile son buldu.

"Bende diyorum hastanın başı ağrımasın diye çocuk getirmeyelim! Ama beni dinleyen yok!"

"Bağırma Sunoo şuan çocuklardan fazla sen ses yapıyorsun."

Annemin arkasından Beomgyu da girmişti.

"Selamın hello aminakoduklarım!"

Onun arkasından da elinds çiçekler ile Jungwon girmişti.

Riki yi o halde görünce "riki!" Diyerek koşmaya başladı. Ve onu da durdurdum.

"Bak Jungu atlasa tamam dicem o daha 7 yaşında, ama sen gelmişsin 18-19 yaşına hasta adamın üzerine atlamak nedir!"

Dudaklarını büzüp, çiçeği bana verdi. Ardından gidip Riki ye sarıldı. İncitmemeye özen gösterdi. Ah be Jungwon.

O sırada Beomgyu ayağa kalktı.

"Hadi çocuklar kantine gidelim, sizin istediğiniz bir şey var mı?"

Bize baktığında sessizliği ben bozdum.

"Bidolu alırsan sevinirim."

"Tamam o zaman, Yuna teyze?"

Riki tam konuşmak için ağzını araladı, ama Beomgyu onu susturdu.

"Sen bi kes aminakoyim, hastasin abur cubur yememen lazım. Evet Yuna teyze?"

"Yok çocuğum sağol istemiyorum."

"Annemle sizi ilk tanıştırdığımda nasıl davrandığını bilmesem çok seviyor sizi sanacagim."

"Ben Beomgyu yu çok seviyorum tabi. Ruh ikizim o benim. Siz onu evden kovaladiginizda benimle kaldi çocuğum. Hıh!"

Annem koltuğa oturup beklemeye başladı. Neyi beklediğini bilmiyordum.

Birden yine doktor girdi içeri.

"Evet. Bay Nishimura. Gece uyurken solunum cihazı takmanız gerekecek. Çünkü geceleri nefesiniz kesiliyor. Ve saçma sapan hareketler yapmayın. Dondurma da yemeyin!"

Gülümsediğinde annem birden ayağa kalktı.

"Neden dondurma yiyemezmis?"

"Dondurma zararlı çünkü."

"Sizin doktor olduğunuzdan şüpheliyim. Ben hemşirelik yaptım 7 yıl boyunca hiçte dondurmanın yaralı birisine zarar verdiğine şahit olmadım. Eğer sindirim sıkıntıları varsa dondurma yasaklanıyordu. Ama gördüğüm kadarıyla Riki idrarını yeterli yapabiliyor. Ha şimdi şey diyeceksin. Sen hemşireydin nereden bileceksin. Ben Kore nin en iyi doktoru, Yeong Byungcheol ile görev yaptım. Onun yardımcısı sayılırdım. O yüzden hiç beni aşağılamaya kalkmayın."

Annem sustugunda adam birden çıkıp gitti.

Bugün hem benden hem de annemden laf yemişti. Ama hak ediyordu orospu çocuğu.

Ve evet annem Yeong Byungcheol ile görev yapmıştı. Hatta babam aralarında bir şey olduğunu düşünüp annemi dovmustu. Ama ben babamın başında vazo kırınca yığılmıştı. Aslında aldatılma boş bir bahaneydi. Annem ayrılmaya hazırdı, bende bunu koruklemis oldum.

Ve iyi de yapmışım. Ama şuan Beomgyu nun annesi çekiyordu bu adamdan. Haysiyetsiz orospu çocuğu işte!

Jungwon birden konuşmaya başladı.

"Yuna teyze o nasıl kapaktı ya!"

"Eh ne demişler. Hak edene hak ettiği gibi davran. Böyle kendini bir bok sanan piclerden nefret ediyorum."

"Doktor cidden tuhaftı. Değişiklik istesenize Sunoo."

"Dursun bakalım, eğer yarın da aynısını yaparsa bu sefer isteyeceğim."

"Yarın ayni davranmasina gerek yok. Direkt bir yanlışında değiştir şunu aminakoyim bune"

Annemin sinirli çıkan sesine karşı kıkırdadım.

"Çok haklısın Yuna teyze arkandayım!"

"Sende olmasan kim bana arka çıkacak Jungwon."

"Hayir amk öyle değil gerçekten arkandayım."

(OWKDUQKRJQ yes chef i de analım ve normale dönelim)

"Çok haklısın Yuna teyze arkandayım!"

"Teşekkürler Junglira."

"Ne"

Annemin bu espri(?)sine karşı Riki kahkaha atmıştı. Cidden ama!

O sırada Beomgyu bir elinde poşet, diğer eliyle Sola yi tutuyordu. Jungu ise Solanin elini tutuyordu. Gerçekten komik bir görüntü.

"Bana birkaç 1000 won versene Riki param kalmadı. Ne gördüyse istediler. Ama canım feda olsun size. Kuzularım benim."

"Sunoo verir sana."

O sırada annem yan gözle bize baktı.

(Bombastic side eye OWJRUWJFJUAJS)

"ANNE!"

"Yuna teyze çarpıtma yapma bak atarım kendimi."

"Of tamam be!"

Biz gülmeye başlamıştık. Ama başımıza geleceklerden habersizdik.

-