Sil Baştan

2. bölüm

Unutama Beni-Esmeray

Hikayenin ilk bir kaç bölümünde sıkılırsınız belki bilmiyorum ama bence sonrası güzel olacak. Sabırla okuyun...
:
:
:
:
:
:
İyi Okumalar 💜

3 gün. Onunla evli olarak geçirdiğim son üç gündü. Nasıl geçti ben bile anlamadım. Ağlamayla boş boş dalıp gitmemle. Göz açıp kapayana kadar geçti bitti bile.

Bu saçma gün geldi sonunda 1 aydır uyku düzenim leş gibi olduğu için zor olmadı uyanmak... Gerçeklerle yüzleşerek kalktım yataktan lavaboya gittim. Aynada kendimi görmemle çokta şaşırmadım aslında. Kaç gündür üç öğün ağladığım için bebek gibi bulmayı beklemiyordum kendimi.

Banyodaki işlerimi halledip odama geri döndüm ve dolabın karşısına geçtim. Ne giyeceğimi hiç ama hiç bilmiyordum. Hevesli görünmemek için oldukça renksiz birşeyler seçmem gerektiğinin farkındaydım. Siyah birşeyler bakındım. Mahkemeye de uygun olması gerekiyordu. Sonuç olarak elbise etek giymek tercihler arasında bile olmadığı için gözüm arkadaki hiç giymediğim siyah takıma takıldı. Aklıma gelen anlılarla tebessüm ettim. Daha çok buruk bir tebessümdü bu...

*Geçmişten

...Denediğim bir elbiseyle yönümü aynaya döndüm. İşim için kıyafet alışverişi yapıyordum. Her ne kadar çalıştığım yer bir ofis olsada ciddi kıyafetler giymeyi sevmiyordum. Ama yapacak birşey yoktu. Arada böyle kıyafetlerde gerekiyordu. Mesela üzerimdeki blazer elbise. Önü kapalı hafif dekoltesi olan dizlerimin bir karış üzerinde biten siyah blazer ceket elbise. Ben kendime yakıştırmştım aslında. Hoş olmuştu bence.

Kabinden hafif kafamı çıkarıp bana kıyafet bakınan sevdiğime seslendim. "Fatih!." Sesimi işitmesiyle mavi gözlerinin hedefi oldum. Bakışları önce gözlerimi buldu tebessüm etti. Sonra usulca gezindi bakışları üstümde. Aşağılara indikçe çatılmaya başladı kaşları. Yanıma doğru adımladı. "Zeynep.." diyeceklerini önceden tahmin ettiğim için, işaret parmağımla bir dakika şeklinde işaret ettim. "Bak biliyorum istemeyeceksin giymemi ama.. ben çok beğendim." Bir kez etrafımda döndüm tekrar ona baktığımda gözlerindeki hayranlığı saklama çabasına girişmediği aşikardı. "Ben çok beğendim" diyerek tekrarladım ve tatlı olduğunu düşün düğüm bakışlar attım. Biliyordum dayanamazdı işte o buna! "Ama güzelim boyu fazla kısa değil mi? Asla karışmak istemiyorum ama buda çok fazla." Kimsenin duymasını istemediğini belli eden bir ses tonuyla fısıldadı. "Bütün bacakların meydanda" diyerek bacaklarıma bir bakış attı. Farkındaydım aslında biraz fazla kısaydı normalde bu kadar kısa giymediğim için sorun etmezdi zaten Fatih. Bu seferki tepkisini haklı buldum. Ama bende çok beğenmiştim işte!

Üzerimdeki elbiseye dudak büzerek, üzgün bir bakış yolladıktan sonra Fatih'e döndüm. "Sanırım haklısın, biraz fazla" arkamda duran askıdaki kıyafelere bakarak tekrar konuştum. "Neyse bunlar yeterli, üzerimi değiştireyim gidelim." Diyerek kabine geri girdim. Oda "kabinlerin önünde bekliyorum" diyip bana göz kırparak uzaklaştı. Ah.. bu adam kalbime kesinlikle zarardı. Hemde fazlasıyla.

Üzerimi değiştirip hızlıca kabinden çıktım. Fatih in yanına gittiğimde onu siyah pantolon ve blazer şeklinde olan artı dekoltesi olmayan bir takımın yanında gördüm. Beni fark etmesiyle "Zeynep, baksana bence bu gayet ideal, zaten neden bu tarz şeylere bakmıyorsun onu da anlamıyorum ki! " Bana kıyafet önererek başladığı cümlesini söylenerek tamamladı. "Ya Fatih bilemedim ki bu pek benim tarzım değil gibi" Bu sefer tatlı bakışlar atma sırası ondaydı. Surat ifadesine daha fazla dayanamayıp, müsait bir zamanda yanaklarını mıncırmayı aklımın bir köşesine not ederek olumlu anlamda başımı salladım. Naparsınız işte bizde böyleydik. Dayanamazdık pek birbirimize bizde böyle güzeldik işte..

Fatih in elinde hevesle taşıdığı kıyafet eşliğinde kasaya doğru yürümeye başladık...

Hiç giymemiştim şimdiye kadar.

Kendime bir düşünme fırsatı daha tanımadan hızlıca askısından aldım kıyafeti. Çünkü biliyordum ki eğer düşünürsem bunu giymenin saçmalığının farkına varacaktım. Ama bunu giymek istemiştim ve giyecektim işte.

5 dakika içinde üzerimi giyinmiş, saçımı son derece basit bir at kuyruğu yapmış ve kendimi aynanın önünde bulmuştum. Yanlış anlaşılmasın tabi ki güzelmiyim diye bakmıyorum. Sadece insanlar benden korkup kaçmasının diye kapatıcımın nimetlerinden faydalınıyorum.

Ufak tefek işlerimide hallettiğimde o lanet yere gitmeye hazırdım. Maalesef.. Bunları düşünürken çoktan aşağı inip arabamdaki yerimi almıştım bile...

  

.

.

.

Öncelikle şunu söylemeliyim ki bu ilk kitabım ve inanın yayınlamak için çok hevesliyim. Ama kimse okumazsa da bi anlamı kalmaz. Açıkçası kendim çalıp kendim oynamak istemiyorum. Değer verip okursanız ve etkileşim oluşturursanız inanın beni dünyanın en mutlu insanı yaparsınız. Ne diyeceğimide pek bilmiyorum ama bu işin sonu hüsranla biterse gerçekten çok üzülürüm. Umarım kendimi ifade edebilmişimdir. Sizden tek istediğim etkileşim

Sevgiyle kalın 💜