Sil Baştan

5. Bölüm

Senden Vazgeçmem-Müslüm Gürses

İyi Okumalar...💕

Gördüğüm kamera kayıtlarından sonra aklım başımdan gitmişti. Ofisten nasıl çıktım, nasıl arabama binip annemlere geldim, bilmiyordum.

Merdivenleri üçer beşer çıkıp hızlıca bizim daireye ulaştım. O an zil bile aklıma gelmemişti. Hiçbir şey düşünmeden kapıyı yumrukluyordum.

Kapıyı babamın açmasıyla endişeli yüzüne şahit oldum. "Oğlum iyi misin? Ne oldu?" Gibi birkaç soru sorduğunu duydum.

Ama şuan hiçbirine cevap verecek halde değildim. Bütün parçaları birleştirdiğimde aklıma tek bir ihtimal geliyordu, ve bu ihtimal beni deli gibi korkutuyordu.

"Annem nerede?" Diye bir soru yönelttim aceleyle. "Gel içeriye, mutfakta." Dedi. Seri adımlarla mutfağa yöneldim. Annem durmuş bana bakıyordu.

"Alyansımı ver!" Dedim hiddetle. "N-ne alyansı oğlum" , " Hani şu odama imzamın fotoğrafını çekmek için girdiğinde görüp aldığın alyansım." Yüksek çıkıyordu sesim. İstemsiz...

"Anne, düşünüyorum düşünüyorum ama bir çıkar yol bulamıyorum. Yok diyorum yapmamıştır. " Tükenmişlikle çıkmıştı sözler ağzımdan. " Ben sana sordum anne, 'neden öyle dedi' dedim adliyede." , " Sen ne dedin? Bilmiyorum diyip geçiştirdin beni! Bende salak gibi sana inandım!"
"Oğlum... Deme öyle..." Bunları söylerken ağlıyordu karşımda, üzülmek istedim. O an annemin haline üzülmek istedim...

Ama yapamadım, o benim Zeynebimi bin kat daha fazla ağlatmıştı. Ayrı olduğumuz süre boyunca da farklı olmadığını göz altlarına sürdüğü o şey gizleyemiyordu.

Benim annemin, ona yaşattıkları basit bir kapatıcıdan çok daha fazlasıydı.

"Nasıl yaptın anne? Başkası mı taklit etti imzamı yoksa bizzat kendin mi yaptın?" , "Alyansımı almanda ki amacın neydi peki? Dur tahmin edeyim; ben kaybettiğim için takamayacaktım, Zeynep'te mahkemede parmağımı boş görünce çoktan ondan vazgeçtiğimi düşünecekti!"

Aklımı kaçıracak gibi oldum. Annemdi o benim nasıl kötülüğümü isteyebilirdi ki? "Ne sandın anne? Sen benim adıma boşanma dilekçesini imzalayıp göndereceksin, Zeynep'te nasıl olsa hassas böyle birşeyin üzerine tek kelime etmeden imzalar. Bende bunu Fatih'e gösterir dava açmış derim, sonra da bir güzel doldurur onun da imzalamasını sağlarım. Boşandıktan sonra da Zeynep'e gösterip psikolojisini alt üst ettiğim kızlardan biriyle evlendiririm Fatih'i diyip hiç bunların ortaya çıkmayacağını mı sandın!"

" Tek bir gün bana bundan bahsetmedi biliyor musun? Gelip bana seni şikayet etmedi. Biliyordu tabi senin saçmalıkların olduğunu, farkındaydı. Aramız bozulmasın diye kendi içine attı, kendi içinde halletmeye çalıştı. Ve kim bilir daha benim haberim olmayan neler neler! Senin yüzünden aramız bozulmasın diye sustu, sustu içine attı. Küçücük Zeynep ya o, benim Zeynep'im. Küçücük bedeniyle kocaman kalbiyle bütün yükleri o taşıdı omzunda. Ben ise o kadar aptalım ki! En sonunda taşıdığı yüklerin altında kaldığını anlayamadım. Neden psikolağa gittiğini anlayamadım."

Sabrımın sonlarındaydım artık. İşleri buradan nasıl toparlayacağım Zeynebimin gönlünü nasıl alacağım hiç ama hiç bilmiyordum. "Sorduğumda 'rutin şeyler için' dedi 'özel bir sebebi yok' dedi. Ben yine salak gibi inandım. O psikolojik yardım alırken bile sırtındaki yüklerin altında ezildi!"

Son sözlerimi sesim titreyerek söylemiştim. Ne zaman dolduğunu anlamadığım gözlerimdeki yaşları, akamadan sildim bir hışımla.

" Oğlum, bir dinle yalvarırım. Ben hiç senin kötülüğünü ister miyim? Ben ne yaptıysam senin iyiliğin için yaptım. Yavrum o kız sana göre değil, ne diye inat ediyorsun anlamıyorum ki?"