Oy ve yorumlarınızı bekliyorumm
İyi Okumalar...💕
1 ay sonra..
Olayları Fatih'e anlatmamla sanki herşeyi en başından yaşamıştım. Kendimi sıkmama, ağlamamak için direnmeme gerek kalmamıştı. Açımı en uçta yaşamıştım.
Bu benim hakkımdı.
Tabii o gerçekleri Fatih'e anlattığım gece, çok zor tutmuştum onu. Annesine gidecekti, hesap soracaktı. Ama bunların hiçbiri benim miniğimi geri getiremeyecekti.
Bu saatten sonra yapılacak herşey boşunaydı.
Babam hiçbir engelin kalmamasıyla hemen dava açmıştı. Aralarında ne geçtiğini tam olarak bilmiyordum ama, anlaşmalı bir şekilde hızlıca boşanmışlardı.
Aslında Fatih annesinden şikayetçi olmak istemişti. Bana her ne kadar artık gereksiz gelse de karşı çıkmamıştım.
Ama ne kadar avukata gittiysek, kanıtlamanın çok zor olacağını söylemişti.
Fatih'e kalsa olayı daha üsteleyecekti ama izin vermemiştim.
Şu süreçte farkettiğim şey ise şuydu; olanları en başında hiçbir şey gizlemeden Fatih'e anlatmam gerekiyordu. İkimiz birlikte daha kolay üstesinden gelmiştik.
Son bir ayda onunla birlikte yeni bir sayfa açmaya karar vermiştik. Her ne kadar bu olayı hatırlatacak en küçük şey de gözlerimiz dolsada. Ama yapacak birşey yoktu. Buna alışmak zorundaydık.
Şu son bir hafta da ise, iyice eski yaşamımıza dönmüştük.
Alışmak, ne acı bir şeydi. Ben hiç alışmak istememiştim, canımdan bir parçanın ölümüne. İnsanoğlu işte, alışmak en kötü hatamız...
Babam da memleketine dönmüştü, artık burayla bir bağlantısı olmadığını, köyde bahçe işleriyle ilgilenmek istediğini söylemişti.
Bizde kararına saygı duymuştuk.
Yarın yola çıkacaktık. Bütün bunların üzerine baş başa bir tatile gitmemiz gerektiğine karar vermiştik. Bu bize iyi gelecekti, inanıyordum.
Hazirana da girmemizle yaz iyice kendini göstermeye başlamıştı. Bu ufak kaçamakta, bu yaz için ilk ve son olacaktı.
Çünkü malum, işleri oldukça boşlamıştık. Biraz toparlamamız gerekiyordu.
Şimdiyse mutfağımızda yemek hazırlıyorum. Bana göre yaptığım yemekler orta seviyede lezzetli oluyordu. Ama genelde insanlar yemeklerimi beğenirdi.
Fatih'in ise bu konuda çok becerikli olduğu söylenemezdi. Zorunda kalırsa ufak çaplı bir şeyler yapabiliyordu elbette ama ayrıntı isteyen kapsamlı yemekleri yapamıyordu.
Elinden geldikçe bana ev işinde yardımcı olmaya çalışıyordu ama maalesef eli ev işine pek yatkın değildi.
Ben de perde falan astırıyordum işte ne yapayım...
Ama ne yalan söyleyeyim güzel asıyordu şimdi.
Kısacası ev işlerini daha çok ben yapmak zorunda kalıyordum. Aslında Fatih bana 'boşuna yoruluyorsun yardımcı alabiliriz' gibi bir fikirle gelse de bu fikre pek sıcak bakamıyordum. Sonuçta burası benim evimdi bir yabancının temizlemesi bana saçma geliyordu. Hem herhangi birisi benim evimin düzenini bilemezdi.
Bilmiyorum belki de bu düşüncemde biraz geri kafalıydım.
Ben saçma sapan bir düşünce seline kendimi kaptırmışken kapı çaldı. Fatih gelmiş olmalıydı. Ben bugün önemli bir işim olmadığı için ofise gitmemiştim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sil Baştan
ChickLit"Yaşlar gözlerimden firar etmeye devam ederken konuşmaya çalıştım. Buna mecburdum. " H-h-hamileydim." Dedim en sonunda. Ben bile şaşırmıştım bu kadar çabuk söyleyebilmeme. O ise donuk bir ifadeyle bakıyordu yüzüme. Ben sevdiğim adama hamileyim diyem...