Money Daddy/HyunLix

27. Bölüm

Sonunda geleceğimiz otele gelmiştik. Yaklaşık 5 saatlik yoldan sonra kendimi yatağa atmıştım. Cidden yorulmuştum.

"Sevgilim."

Duştan çıkan Hyunjin'e döndüm.

"Efendim?"

"Aç mısın?"

"Değilim."

"Peki.."

Valizini açıp bir kaç kıyafet çıkartmıştı. Bende yanımdaki yastığa sarılıp gözlerimi kapatmıştım. Arabayı ben kullanmamıştım ama çok yorulmuştum çünkü araba tutmuştu.

"Miden iyi değil mi?"

"İyiyim, bir şeyim yok."

Dedim ve elime telefonu aldım. Hyunjin ise giyinip yanıma gelmişti.

"Saçlarını kurutmayacak mısın? Hasta olursun."

"Kurutayım mı?"

"Hm hm.."

Diyerek ellerimi saçlarından geçirdim.

"Sen kurut."

Gözlerimi onun gözlerine indirdim.

"Ben mi?"

"Hm hm, istemez misin?"

Gülümseyip kalkmıştım.

"İsterim."

Elinden tutup banyoya sürükledim onu. Saç kurutma makinasını açıp saçlarını kurutmaya başlamıştım. O da benim boyun kısa olduğu için hafif eğilmişti.

"Bence şuraya otur belin ağrımasın."

"Ağrımaz, rahat ol sen."

'sen bilirsin.' der gibi omuzlarımı indirip kaldırmıştım. Saçları gerçekten de çok yumuşaktı.

Saçlarını güzelce kurutup taramıştım. Makinayı yerine koyup ona baktım ve önüne gelen saçlarını geriye doğru attım.

"Saçların çok yumuşak."

"Seninde öyle."

Diyerek saçlarımı karıştırmıştı. Aramızda yaklaşık 10 santim olduğu için saçlarına ulaşmak biraz zordu.

"Uykum var uyuyalım hadi..!"

Diyerek beni banyodan çıkartmıştı. Birlikte yatağa uzanmıştık. Ona yaklaşıp kafamı boyun çıkıntısına saklamıştım.

"Çok güzel kokuyorsun Hyunnie.."

Bu dediğime karşılık saçlarımı öpmüştü. Gerçekten de çok güzel kokuyordu.. onun kokusunu hiç bir şeye değişmezdim.

_______

"Sevgilim inmeliyiz."

"Tamam!"

Gelen işçiler için aşağı inmemiz gerekiyordu bu yüzden hazırlanmıştık. Banyodan çıkıp kapıya ilerledim.

"Hazırım, inelim."

"Hadi."

Birlikte otelin koridorunda yürüyerek asansöre gelmiştik.

"Sana kısaca anlatıyım. Çok kısa bir konuşma olacak ve bu konuşmadan sonra yemek yenilecek. Sonra herkes özgür."

"Anladım, peki bu konuşmayı kim yapıyor?"

"Ben ya da Chan yapıyor. Benim yerime yapabilirsin?"

"Yok hayır, ben konuşamam öyle."

Gülüp elimi tutmuştu.