Hoofdstuk 5

40 5 9
                                    


Roxy, Telma en Zilverblad kwamen aan in het kamp. Braamster kwam aanlopen en begroette hen, hartelijk. "Ah! Roxy ik dacht al dat je niet ging komen! En wie is dit?" Hij keek naar Telma, die grommend in elkaar zakte. Braamster keek de roste poes aan, hij knikte vriendelijk. "Geen zorgen! We doen je geen pijn hoor." "Ik mag het hopen..." zei ze, nog steeds grommend.

Braamster schudde zich uit en sprong op de Hogesteen.

"LAAT ALLE KATTEN DIE OUD GENOEG ZIJN OM HUN EIGEN PROOI TE VANGEN, ZICH HIER VERZAMELEN!!!!!!!!" De katten van de Donderclan vonden een plek en waren algauw stil.

"Goed, de poesiepoes van gisteren heeft haar besluit genomen en zal een lid van de Donderclan worden. Ze heeft iemand meegebracht, Telma, ze lijkt te oud om een krijger te zijn dus zal ze een oudste worden..."

Braamster keek naar de twee katten, hij knikte naar Roxy ten teken dat ze naar voren moest komen. "Roxy, jij zal nu bekendstaan als Zachtpoot,ter ere van je zachte vacht. Je mentor zal Kwiklicht zijn!" Kwiklicht glimlachte en wandelde naar voren om de neus van haar leerling aan te raken. De clan scandeerde Roxy's nieuwe naam, Zachpoot!                                                                   

"Telma, wens jij ook een nieuwe naam?" Braamster keek naar de magere poes, die grommend achteruitdeinsde. "Nee bedankt."

"Goed, dan is de clanvergadering afgesloten!"

Braamster sprong van de Hogesteen af en ging naar zijn hol.                                                           Zonnestaart wandelde naar de zwart-witte poes toe. "Gefeliciteerd, Zachtpoot!" Zachtpoot spinde. "Dankje!," 

Den tijd later, toen ongeveer heel de clan haar had gefeliciteerd, kwam haar mentor op Zachpoot af.

"Zachtpoot, heb je zin om ons territorium te zien?" Zachtpoot's ogen schitterden. "Ja!" Kwiklicht zwiepte met haar staart, ten teken dat ze haar moest volgen.

"Dit is het Verlaten Tweebeennest." Kwiklicht knikte naar een vervallen huis dat zwart zag van de as. Zachtpoot voelde de bladeren onder haar knisperen, ze keek op naar het gigantische gebouw.


"Hier is de grens met de Schaduwclan, onthoud hun geur goed. Je zal ze nog vaak tegenkomen op de Grote Vergaderingen... Daar verderop is de grens met de Rivierclan." Kwiklicht knikte naar een gigantisch meer, je zag de oever aan de andere kant amper maar toch kon Zachtpoot een zoute, visachtige geur waarnemen.

"En dat is de Windclangrens." Kwiklicht zwiepte met haar staart naar een groot heideveld. "Kom, dan gaan we nu terug naar de clan..O ja, zie je dat eiland daar, ja, daarzo midden in het meer?" Zachtpoot knikte. "Dat is Het Eiland. Daar houden we Grote Vergaderingen...Maar goed, terug naar het kamp!"

Zachtpoot trippelde achter haar mentor aan.


Tijger strekte zich uit, hij hief zijn kop en geeuwde. "Roxy? Telma??" Hij miauwde wanhopig.      "R-ROXY?!" Hij jammerde, vloog naar buiten en ging op zoek naar zijn zus.



________________________________________________________________________________



Yay! 487 woorden! Geen nieuw record :P


ik hoop dat je het een leuk verhaal vindt! vote of schrijf iets in de comments als je het leuk vindt! (hoeft niet, maar het zou wel tof zijn.)


Groetjes, Hollyleaf



Roxy's VerlangenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu