Roxy's Verlangen

Hoofdstuk 28

Kwikster stond op de hogesteen, haar oren plat. "Goed gevochten allemaal." Miauwde ze. "Ik ben blij dat geen kat van ons is gestorven, Watersprong z'n kits zijn terug veilig en er zijn twee nieuwe nestjes." Spon ze, haar wonden likkend. "Iedereen die wonden heeft gaat zich nu melden bij..." het gesprek vervaagde en Zachsnor gaf Wolfhart een klopje met haar staart en wenkte hem naar het medicijnhol. Wolfhart volgde haar met een mengeling van ongeloof en nieuwsgierigheid in zijn ogen. In het hol, Zilverstroom zat haar kittens te wassen. Ze glimlachte naar Zachtsnor en bewoog haar staart, waardoor er vier nieuwe kittens zichtbaar kwamen. Wolfhart staarde naar zijn partner, dan naar de kittens en dan weer naar Zachtsnor. "Z-zijn dit- ben ik?" Stamelde hij. Zachtsnor knikte. "Inderdaad, dit zijn je dochter en zonen." Glimlachte de poes. Wolfhart wou het uitschreeuwen van geluk. Zijn kits! Hij was vader! Zachtsnor pakte de kits en zette ze in een apart nest, waarna ze zich rond hen krulde. Wolfhart glimlachte breed. "Hoe zullen we ze noemen?" Miauwde de zwart-witte poes, kijkend naar haar kits. "Oh eh- wat dacht je van Slangkit voor deze?" De kater wees naar een zwart katertje met gevouwde oortjes. Die rolde op zijn rug en klauwde speels naar Wolfhart. Zachtsnor glimlachte teder. "En Lavendelkit voor deze?" Ze wees naar een zwart poesje met witte vlekken. De nieuwe vader knikte instemmend. "En Parelkit voor deze?" Wolfhart likte een wit poesje met zwarte oorpuntjes en pootjes. "Hm, voor de laatste misschien...Marterkit?" Zachtsnor schoof het bruingestreepte katertje dichter naar zich toe. De zwart-witte poes legde haar kop neer en sloot haar ogen. Wat was ze blij dat ze de clans had gevonden! Ze had een prachtig jong leven gehad, met veel gevaren die ze moest trotseren natuurlijk.

Maar misschien zou er eindelijk eens rust zijn in de Donderclan...

~~~~~~~~
Na twee jaar is dit boek eindelijk af :)

IK HOOP DAT JULLIE ERVAN HEBBEN GENOTEN!!!! <33

Groetjes, Holly🐱🐈‍⬛🍃