"Was je niet een beetje te hard voor hem?" Miauwde Zachtpoot bezorgd. "Welnee, Wolfje kan wel tegen een stootje hoor." Zonneval wikkelde zijn staart rond die van Zachtpoot en meteen voelde de poes zich warm vanbinnen. "Laten we naar de Zonnerotsen gaan, Zachtpoot!" "Oke!" Zachtpoot spinde en was Wolfhart weer vergeten.
Even later lagen ze op de door zon verwarmde stenen. Haar rug lag tegen Zonnestaart's buik. De kater likte haar kop. "Ik moet je iets zeggen, Zachtpoot-"
Hij werdt onderbroken door een zilveren waas die hem tegen de grond duwde. De kat lachte en Zachtpoot wist meteen wie het was, het was Zilverblad! "Haha! En dan noem je jezelf de meest opmerkzame kat van het woud?!"
Zilverblad duwde de kop van Zonnestaart tegen de stenen. Zonnestaart gromde en sprong overeind. "Jij zou moeten leren je meer als een echte krijger te gedragen in plaats van een kit."
Zachtpoot sprong naar hem toe en gaf hem een kopje. "Gaat het?" vroeg ze, haar stem was hees van bezorgdheid.
"Ja hoor, maar ik moet nu met iemand gaan praten...Tot ziens!" Hij rende weg. En liet een verbaasde Zachtpoot achter.
Zachtpoot glimlachte dromerig en merkte daardoor niet dat Zilverblad dichterbij was gekomen. De poes ging met haar gezicht naast dat van Zachtpoot zitten en zei. "Hij is op je verlieeefd. Zachtpoot en Zonnestaart! Zachtpoot en Zonnestaaaart! Lalalaalalala!!" Ze lachte en sprong de Zonnerotsen rond. Zachtpoot bleef zitten, ze keek naar de poes en sloeg een poot voor haar gezicht.
Ze keek weer naar de poes en deed een stap opzij, waardoor Zilverblad weer dichterbij kwam en grinnikte.
Zonnestaart rende het bos door en stuitte op Wolfhart. /Perfect/ dacht hij.
"Kom mee, Wolfje! Ik moet je iets tonen.." "Noem me niet zo..." Gromde de kater. "Ach, ach. Is Wolfje weer boos?" Treiterde Zonnestaart. Woede en haat welde op in het binnenste van de zwarte kater, hij grauwde. "Ik zei: NOEM ME NIET ZO!!!!!!!" Wolfhart sprong met uitgestrekte klauwen op zijn clangenoot af en pinde hem tegen de grond. Zonnestaart keek verschrikt omhoog maar zijn blik veranderde al snel. "Hehe..Je zal haar toch nooit krijgen." De kater duwde Wolfhart van zich af.
In een flits dropen er grote, rode druppels bloed op de grond, Zonnestaart had hem een grote wond aan zijn kaak bezorgd. De goudgele kater grijnsde, zijn ogen waren een second bloeddoorlopen en krankzinnig. Hij strekte zich uit en wandelde terug naar het kamp, zijn staart zwiepte en zijn klauwen krasten over de grond.
Wolfhart bleef verbijsterd staan, het bloed van zijn wond bleef maar lopen en had inmiddels al de bladeren rood gekleurd. /Nee..Ik moet Zachtpoot waarschuwen!/
________________________________________________________________________________
424 woorden! alleszins meer dan vorig hoofdstuk...
Ik hoop dat je het leuk vindt!
Nieuw hoofdstuk iedere woensdag en zaterdag!!
Groetjes, Hollyleaf🐱🐈⬛🍃
JE LEEST
Roxy's Verlangen
Fanfiction"Als de tijger de zon aanraakt zal de wolf uit de schaduwen verschijnen en de lynx doen ontwaken." Dit boek bevat LGBTQ+ katten, dus als je hier tegen bent raad ik je dit boek vooral af. Als je haatcomments gaat schrijven over dit onderwerp zal ik d...
