Hoofdstuk 15

38 5 14
                                    

POV Wolfhart

Wolfhart keek op, de kater lag op de zanderige open plek, klaar om alarm te slaan als er iets gebeurde. Maar er gebeurde niets, het was doodstil...Op één ding na, hij hoorde geruis, van takken en.. pootstappen?

De kater zag vanuit zijn ooghoek hoe Zonnestaart de kraamkamer in sloop. Huh? Waarom...?!  Zijn kop kwam met een ruk overeind toen hij zag hoe Zonnestaart een klein bundeltje vacht in zijn muil had zitten. Wolfhart kneep zijn ogen samen, zag hij het goed? Ja, het was Jeneverkit!

De goudgele kater wandelde zachtjes het kamp uit, maar Wolfhart had het allemaal gezien. Hij sloop achter de kater aan. Waar brengt hij Jeneverkit is Sterrenclansnaam naartoe?!

Wacht...als hij Jeneverkit heeft dan weet hij vast ook waar Ijskit is! Dacht Wolfhart.

Hij sloop verder, volgde Zonnestaart helemaal uit het territorium, tot aan de rand van een verlaten tweebeenplaats. Wat in sterrenclansnaam...? Hij hoorde gepiep, jammerende kreetjes..Ijskit? De kater bleef stilstaan toen Zonnestaart een tweebeenhuis in liep. De arme Jeneverkit was wakker geworden. "...Zonnestaart? W-Waar is Appeldauw? Waar ben ik?!" piepte het poesje, angstig. Zonnestaart gromde. "Zwijg, misbaksel." snauwde de kater.

Het poesje hapte geschrokken naar adem. "Hoe durft je! Ik zal het Braamster vertellen en dan..dan-" Jeneverkit werd stil. Er klonk een lage, duistere lach. "Hah..Daar zul je de kans niet toe krijgen, vrees ik. Want ach, jij blijft mooi bij mij, weet je. Jij zal tot Bloedclankrijger worden opgeleid." Miauwde een stem.

Wolfhart schrok op. Bloedclan?!

Hij schuifelde dichterbij, om de andere kater te zien, maar die zat verscholen in de schaduwen. "Breng haar naar binnen, Steen." Er verscheen een grote, gespierde, grijze kater. "Ja baas." Zonnestaart liet Jeneverkit vallen op een stuk glas dat aan diggelen sloeg.

De kitten krijste het uit toen er glas in haar pootje terechtkwam. Steen gaf haar een mep en sleurde haar verder het huis binnen. Het poesje jammerde. Wolfhart gromde. Hoe durft hij z'n clan zo te bedriegen?!  Wolfhart had genoeg gehoord, hij snelde weg, het bos weer in, terug naar het Donderclankamp.

In het Donderclankamp

Wolfhart racete de openplek op, het leidershol in. "Braamster! Braamster ik zag Zonne-"  Braamster's hol was leeg. Hij sprong de rotsen weer af, Kwiklicht zoekend. "Kwiklicht?" De rode poes keek op, ze was een prooi met Zachtpoot, die een groot litteken op haar schouder had, van het gevecht met Watersprong, aan het delen. "Wat is er, Wolfhart?" Ze hield har hoofd schuin, nieuwsgierig. "Weet je waar Braamster is?!" Vroeg hij, buiten adem. "Nou-"

"AAAAAAAAAA-" Er klonk een oorverdovende kreet, vanuit de kraamkamer.

"Wat in Sterrenclan's-" Kwiklicht stond op, ze wandelde naar de kraamkamer maar werd ruw opzij geduwd door Appeldauw, die samen met Vlinderkit tussen haar kaken ineen zakte op de grond. "JENEVERKIT IS WEG" Gilde de moederpoes. Watersprong duwde een paar katten weg. "WAT?!" Schreeuwde hij. "N-Niet Jeneverkit ook nog!" Jammerde Watersprong. "Ik weet waar ze is. En dat geldt ook voor Ijskit." Miauwde Wolfhart.

"Donderclan, luister naar me! Ik weet wie de kittens heeft gestolen." Miauwde hij, ernstig. "Het was-" Hij werd onderbroken, geschokte blikken draaiden zich naar de kampingang.

"Zonnestaart!" Siste Wolfhart, zachtjes. De vacht van de goudgele kater was besmeurd met bloed, een van zijn ogen was dichtgeplakt door het bloed.




"Br-Braamster is DOOD!" schreeuwde Zonnestaart.


DUN DUN DUUUUUUUUUUN

We hebben kennisgemaakt met Schruk...of iemand anders? ;)

546 woorden!

Hoop dat je het leuk vondt! 😁

Groetjes, Hollyleaf900 🐱🐈‍⬛🍃

Roxy's VerlangenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu