1.BÖLÜM|Beynimde Bir Kurşun

490 21 2
                                    

"Hiç izlememiş olsaydım bu filmi canımı acıtırdı.

Ama seni bilmek,

Seni bilmek,

Seni bilmek beynimde bir kurşun..."

Zeyno Pov

Hazırlanmıştık.Bu akşam YağızOğlu kolejinde olacak konser için hazırlanmıştık.İçimde biraz olsun heyecan yoktu.Zaten isteksizliğim kıyafetlerimden yeterince belli oluyordu.Öylesine siyah bir bluz üzerine beyaz bir gömlek ve mavi kısa bir kot geçirmiştim üzerime.

Giyinişim üzerinden bir çok insan beni yargılıyordu.Bu gidişle evde kalacaksın,kimse bakmaz sana gibi şeyler söylüyorlardı fakat ben tüm bu söylenimlere kulağımı tıkıyordum.Tüm bu insanların içinde annemin olması ise beni fazlasıyla üzüyordu.

Dışarıdan gelen ıslık sesiyle alelacele ile ayakkabılarımı giyinip kendimi evden atmıştım.Annem kıyafetlerimi görüp bir ton laf etmesin diye anneme haber vermeden gidiyordum.

"Geldim ya çalmayın şu ıslığı şimdi annem duyacak."dedim ıslık çaldığı için iki parmağı hala ağzında olan Ali'ye.Ali anlamaz gözlerle bana bakmayı sürdürünce,

"Annem kıyafetlerimi görüp kafamı şişirmesin diye söylemedim ona konsere gideceğimizi."diye durumu açıkladım.Arap bisikletinin üzerinden yavaşça inip yanıma ilerledi ve beni kendi etrafımda döndürdü.

"Sen takma onları kara belam,fıstık gibi olmuşsun valla."dedi ve Ali'ye doğru dönüp,"Dimi Ali?"diye sordu kaşlarıyla beni işaret ederek.Ali de kafasını sallayıp onu onaylayınca gülümsedim ve bir süre oyalanıp bisikletlerimizi alıp yola koyulduk.

Ali'ye karşı çocukluğumdan beri bir hoşlantı besliyordum içimde ve bunu ne kadar durdurmak istesem de durduramıyordum.Ali bir gün bunu öğrendiğinde arkadaşlığımızın bozulacağından aşırı derecede korkuyordum.

"Vefa nerede?"diye sordum bisikletin üzerinden arkama dönüp Ali'ye bakarak.

"O önden diğer arkadaşlarıyla gitti."dedi bakışlarında ki endişeyi gizlemeyerek.Vefa'nın arkadaşlarını Bilal Abi'nin teknesindeyken görmüştük.Onlar da lüks bir yat ile tur atıyorlardı ve fazlasıyla züppe ve zorbalardı.Vefa'ya ne kadar onlarla görüşme desek de onlar sandığınız gibi biri değil diyerek bizi geçiştiriyordu.

"O ganks diyen sincap gelmez konsere inşallah,hiç gözüm tutmadı onları."diye homurdandı Arap.

Aslında gerçek adı Sinan'dı fakat biz ona çocukluğundan beri nickname takarak Arap diye diye herkesin ona Arap diye seslenmesini sağlamıştık.

Söylene söylene okulun bahçesine geldiğimizde Vefa'nın dediği kadar büyük olduğunu fark ettim.İçeriden gelen öğrencilerin sesleriyle aynı zamanda müziğin kulak tırmalayacak kadar yüksek sesi geliyordu.

Tam bahçeye giriş yapacakken iki güvenlik hızla önümüze geçip bizi durdurdu.

"Kolejin öğrencisi olduğunuza dair kolej kartınızı alabilir miyim?"diye sordu içlerinden birisi.Ne yani konsere girmek için kolejde mi okumamız gerekiyordu?Bunu önceden tahmin etmeliydik.

Arap,"Kardeş sen bize Vefa Akın'ı çağırsana bir"dedi sinirle.Olur olmadık yerlerde gereksiz sinirlenebiliyordu.

Yavaşca Arap'ın kolunu tutarak,"Tamam sakin ol,onlarında yapacakları bir şey yok."dedim ve son bir kez okulun bahçesine göz gezdirip,"Hadi en iyisi gidelim biz."diye mırıldandım.

Arap,Ali'nin de itirazları üzerinde sonunda ikna olup okulun bahçesinden ayrılmayı kabul etmişti.

Dönüp dolanıp sonunda yine her zaman ki toplandığımız yere geldiğimizde derin bir nefes alabilmiştim.O yerler,o insanlar bana fazlasıyla yabancı geliyordu.Bu ön yargı değildi sadece kendimi oraya ait hissetmiyordum.Bunu bugün ilk ve son kez kavrayabilmiştim.

"Off aman biz ne o zengin züppelerin katıldığı konseri,bizim kardeşimiz eğlensin yeter."dedim üzülmemeleri için.Arap kolunu omzuma atıp beni kendine doğru çektiğinde Ali'de geri kalmayıp hemen yanımıza gelerek ikimizi de sarıp sarmaladı.

"Doğru diyon kara belam.Biz de çok meraklıydık sanki onların konserine."dedi kendisini kandırarak.Onun en sevdiği grubun konseriydi ve girememek onu fazlasıyla üzmüştü.Ali bizden ayrılarak,

"Haklısınız,haklısınız da bizim kardeşimiz sizin dediğiniz o zengin züppelerin yanında şuan.Bizim gelmediğimizi fark ettiğinde sizce de fazlasıyla üzülmeyecek mi?"diye sorduğunda haklı olduğunu fark ettim.Sevdiği kıza açılacaktı bu gece ve bunu sadece ben biliyordum.Onu böylesine heyecanlı bir gününde yalnız bıraktığım için bin pişmandım fakat yapabileceğim bir şey yoktu.

Ali'nin telefonundan yükselen melodiyle merakla kim olduğuna baktığımda Vefa'nın aradığını fark ettim.Ali hızla telefonu açıp hapörlere aldı ve Vefa'nın o kısık ve bitkin sesini duydum.

"Ali,çabuk gelip alın beni çok kötüyüm."diye fısıldadı zar zor çıkan sesiyle ve ardından telefon kapandı.

------------------------------------------------------------------------------------

Selamlarr.İlk bölümümüzü bitirmiş bulunmaktayız.

Bu daha başlangıç,çok yakın zamanda kaos,aşk ve nefreti ilerleyen bölümlerde beraberinde getireceğim.VE TABİİ Kİ ÇAĞRI KOÇAĞI DA:)

Bu bölümde herhangi bir ZeyÇağ sahnesi yoktu fakat ilerleyen bölümlerde fazlasıyla okuyacaksınız.

Yıldızı parlatmayı ve panoma görmek istediğiniz sahneleri yazmayı unutmayın.

SİZLERİ SEVİYORUM.

ÖPÜLDÜNÜZ...

KARANLIKLA DANS EDEN IŞIK||ZEYÇAĞHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin