14.BÖLÜM|İLKBAHARDA KIYAMET

142 21 34
                                    

Bölüme başlamadan önce bol bol yorum yapmayı unutmayınızzz!

Not-Bölümü medyada ki şarkıyla birlikte okumanızı öneririm.Bu bölümün üç şarkısı var.Medyaya 3 şarkıyı birden koyamadığım için tek bir tanesini koyabildim fakat siz bölümü okurken diğerlerini de dinlersiniz artık.Eğer şarkılar biterse üç şarkıyı da başa sararak bölümü okumaya devam ederseniz sevinirim.BÖLÜMÜ ÖZELLİKLE DE MEDYADA Kİ ŞARKIYLA BİRLİKTE OKUYUN,LÜTFEN!!

Keyifli okumalar!

(Tabii ne kadar keyifli olabilirse)

ÖNCEKİ BÖLÜM:

Gözleri tekrardan kapanmaya başlarken saçlarını okşamaya devam ettim.Yeniden bir şeyler mırıldanmak için dudaklarını araladı fakat o gücü kendine bulamamış olacak ki vazgeçti.

Eğilip alnından öperken,"Uyu bal."diye fısıldadım ve ardından devam ettim."Yalnız değilsin,ben buradayım her daim."

Onunlayken kalbimi hissediyordum,yaşadığımı hissediyordum.

O benim evimdi.Sığınağımdı.Yuvamdı.

Onun hiç bir şeyiydim, benim çok şeyimdi, bir gün herşeyim olmasından korkuyordum.

Hayır kendimi kandırıyordum.O benim çoktan herşeyim olmuştu.

&

Çağrı'dan Zeyno'ya

Fatma Turgut-İlkbaharda Kıyamet

Dünya büyük çok küçük ellerim,

Seni tutmaya bile yetmiyor.

Kan revan şu çocuk kalbim,

Koca hüzünlere kafa tutuyor...

&

Zeyno'dan çocukluğuna

Model-Sarı Kurdeleler

Kimse yeni yara açamaz artık,

Çok canım yandı acımaz artık.

Bugün düşerse yarın kalkar,

Bu kız kendine acımaz artık...

&

Zeyno'dan 18 yaşına

Sertab Erener-Olsun

Alırım başımı,başım bir deli nehir.

Silerim yaşımı,siler ismimi şehir.

Kestirir saçımı kendimi avuturum.

Bi' gülü kurutur,kurursa unuturum

&

Bir yalanın gözlerinin içinde kaybolmuştum.

KARANLIKLA DANS EDEN IŞIK||ZEYÇAĞHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin