ÖNCEKİ BÖLÜM
Ali'nin telefonundan yükselen melodiyle merakla kim olduğuna baktığımda Vefa'nın aradığını fark ettim.Ali hızla telefonu açıp hapörlere aldı ve Vefa'nın o kısık ve bitkin sesini duydum.
"Ali,çabuk gelip alın beni çok kötüyüm."diye fısıldadı zar zor çıkan sesiyle ve ardından telefon kapandı.
&
(Bölüm Şarkısı)Can Kırıkları-Şebnem Ferah
Benim beIki de
GizIi bir biIdiğim var
EIbette ağIarım benim
Can kırıkIarım var
Vefa'nın tiz sesi sürekli kulaklarımda çınlıyordu.Konserde en fazla ne olabilirdi ki?Aslında Vefa'nın kolejdeki arkadaşlarından şüpheleniyordum fakat en fazla ne kadar ileri gidebilirler diye düşünmeden edemiyordum.
Şimdi Bilal Abi'nin arabasında son sürat koleje doğru gidiyorduk ve arabada ses soluk yoktu.Ellerim tir tir titriyordu.
Kolejin önüne geldiğimizde arabadan inip hızlıca konser yerine doğru ilerlemeye başladık.İçimde tarif edemediğim bir korku vardı.
Arap ve Ali beni kolumdan tutarak konser yerinin içine doğru çekiştiriyorlardı.Bir sürü insan vardı ve biz o insanları ite kalka Vefa'yı arıyorduk.İtip kalkdığımız insanların arkamızdan homurdandıklarını çok net bir şekilde duyabiliyordum.
Gözlerim Vefa'yı görmek için etrafı tararken okulun çatısından bir bedenin yere çakıldığını anbean gördüm.Gözlerim,ellerim ve kalbim ile aynı zamanda titredi.Gözlerim Vefa'yı arıyordu onun cansız bedenini değil.
Bir adım gerilediğimde ne yapmam gerektiğini bilmiyordum.Kaçmak istiyordum belki de buradaki herkese saldırmak.Fakat bunu yapamayacağımı da biliyordum.Dönüp gidemiyordum,kalkıp savaşamıyordum,durup meydan okuyamıyordum;yalnızda kardeşimin cansız bedenini izliyordum.Yutkunmak istedim,dilim damağım bir anda kurumuş gibi hissediyordum.Yutkunsam,boğazımdan aşağı bıçaklar kayıp ciğerime kadar düşecek ve içime saplanacaktı.
Ruhum bir kenara çökmüş,çığlıkların çarşaf gibi örttüğü Vefa'nın cansız bedeninin yanında öylece haykırıyordu fakat onu duyan yoktu.Yaralıydı,acısı büyüktü,allak bullak ve benim tarafımdan terk edilmişti.Şimdi burada durmuş,terk ettiğim ruhumun kardeşimin cansız bedeninin başında ki haykırışlarını izliyordum.
İnsanların çığlıkları,Ali ve Arap'ın haykırışları,arkada çalan müzik hepsi zihnimin içinde dönüp dönüyordu.Olduğum yere çakılı kalmıştım ve gözlerimi Vefa'nın cansız bedeninden ayıramıyordum.
O an bedenimden bir ürperti geçti ve gözlerimi Vefa'nın cansız bedeninden ayırıp başka bir yöne çevirdim.
Gözlerimi çevirdiğim yerde Vefa'nın kolejden arkadaşlarını gördüm.Onlar da Vefa'nın yerde yatan cansız bedenine bakıyorlardı.Fakat tek bir kişi hariç.İçlerinden Çağrı olduğunu hatırladığım çocuk Vefa'ya değil bana bakıyordu.O an göz göze geldik ve kirpiklerinin titrediğini anbean gördüm.Gözlerimi hızlıca ondan ayırıp yeniden kardeşimin cansız bedenine çevirdim ve ayaklarım titreye titreye Vefa'nın başında toplanan kalabalığı ite kalka yerde yatan cansız bedenine doğru ilerledim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANLIKLA DANS EDEN IŞIK||ZEYÇAĞ
Mystery / ThrillerOnu görene dek, ne birinin yara izim olmasını istemiştim ne de birinin yara izi olmak istemiştim. Onu gördükten sonra ilerleyecek olan zamanın beni bir yaraya dönüştüreceğini bilmiyordum; o zamanın içimde onu bir yara gibi taşımama neden olacağını b...
