Ebruli

2.8 - Arzular

Bölüm şarkısı;Cem Adrian-Mutlu Yıllar

26.04.24

Uzun zaman sonra yeniden Ebruli. Özlemişim. Keyifli okumalar dilerim.

                      28. BÖLÜM

Sabah sokak lambasının ışıkları sönerken kendimi yana doğru attım yatakta. Göğsüm hızla inip kalkıyordu. Nefeslerimi düzene soktuktan sonra Ebru'nun durumuna baktım. Ben hâlâ onu arzularken o uyumak üzereydi.

"Uyumana izin yok küçük hanım."

Çıplak vücudunu kollarıma alıp sarıp sarmaladım onu. Ebru da kollarını boynuma dolayıp başını yasladı  sol omzuma.

Banyoda küvetin içinde ellerim keşifte, dudaklarım uslu durmazken o mırıldanıyordu.

"Ak bana yavrum ."

Zevk sularını parmaklarıma akıtırken ki yüz ifadesi o kadar inanılmazdı ki. Arzulu bakışları yetmezmiş gibi sesli inliyordu. Onu bugünlük yormanın yettiğini düşünüyordum ki dudaklarıma saldırdı.

"İyi ki doğdun canımın en içi."

Şaşkın bakışlarımın esiri olmuştu.
Aklımdan tamamen çıkmıştı. Kendi doğum günümü unutmuştum.

"İyi ki doğdun Tugay. İyi ki doğdun. İyi ki doğdun. Mutlu yıllar sana."

Tugay ailesinin ona söylediği doğum günü şarkısını heyecanla dinlemişti. Önce babası öptü yanaklarından, sonra da annesi şefkatle sarıldı, kokladı biricik oğlunu. Şu an Tugay'dan mutlusu yoktu.
Birlikte geçirecek zamanlarının kısa olduğunu bilmeden mutlu hissediyordu kendini.

"Hadi oğlum üflesene mumları."

Babasının konuşmasıyla koca bir nefes alıp üfledi. Alkışlarken Sezai abisinin gülümsemesini gördü. Sessizce tebrik ediyordu o. Kolup ona da sarıldı. Babasına gelen telefonla büyü bozulmuştu sanki ya da küçük Tugay öyle hissediyordu.
Annesi pastayı dilimlemek için mutfağa götürürken o da babasının peşinden gitti. Babası hediyesini hâlâ vermemişti.

"Benim adım da  Cengiz Arslan ise bu tehditlere göz yummayacağım. Hodri meydan bakalım."

Gözleri kocaman açılmış babasının bağırdığına şaşıran Tugay babasının arkasını dönmesiyle korktu.

"Gel buraya oğlum korkma benden."

Minik Tugay babasının yanına çekinerek gitti. Babası eğilip kucağına aldı onu.

"Amma da büyümüşsün aslan parçası. Az önce sesimi fazla yükselttim korkuttuysam eğer seni özür dilerim ."

Öndeki iki dişi dökülmüş ağzıyla kocaman gülümsedi Tugay .

"Ben biraz korkmuştum baba senden ama geçti. Ben seni çok seviyorum hem. İyi ki canım babamsın sen benim."

"Sen de benim iyi ki canım oğlumsun Tugay'ım."

Hediyeyi çoktan unutmuştu bile küçük Tugay. Babasının huzurlu ve güvenli kollarında olmayı seviyordu.

Onlarla kutladığım son doğum günümdü.
Şimdi kendi ailemi kurmuştum ve karım doğum günümü kutluyordu. Gözlerim yanıyordu Ebru'nun boynuna gömdüm başımı. Aldığım nefes yetersiz geliyordu bana. Ebru sıkıca sarıldı bana, karnının izin verdiği kadar. Yani kızımda sarılmıştı dolaylı olarak. Bu tebessüm etmeme sebep oldu. Biraz daha sakinleştikten sonra Ebru'nun mavi harelerine baktım.